��¨��¤�����ʴԡ�þ�ѡ�ҹ
��������¨��¤�����ʴԡ�þ�ѡ�ҹ���繻���繻ب��-���Ѫ�� �ѧ���仹��
�ب�� ����ѡࡳ������ǡѺ��¨��¤�����ʴԡ�þ�ѡ�ҹ���й��Ҷ������¨���㹡�ô��Թ�ҹ����Ѻ��äӹdz�����ط���������������Թ��ԵԺؤ�����ҧ��
���Ѫ�� ��¨��¤�����ʴԡ�þ�ѡ�ҹ ���¶֧ ��¨������ͻ���ª��ͧ��ѡ�ҹ��ѹ��������Դ�Ŵ����ô��Թ�ҹ������ͧ����ѷ������ҧ�����ǹ�ԵԺؤ���Ҩ����
1.��¨��¤�����ʴԡ�÷���� �ҷ� ��� ����ͧ���� ��Ӵ������ѡ���ä���ͧ��
2.��¨��¤�����ʴԡ�÷��������º��ͺѧ�Ѻ��˹����������ѡɳ��ѡ�� ��
����ѷ �չ�º�¤Դ������ʴԡ�����Ѻ��ѡ�ҹ�ء����зء���˹������Ҩ��繾�ѡ�ҹ���ͧ�ҹ��ѡ�ҹ����ѹ���;�ѡ�ҹ���������ѧ����Ҿ�繾�ѡ�ҹ�ͧ����ѷ � �ѹ��� 31 �ԧ�Ҥ� �ͧ�ء�������繢�ѭ��С��ѧ�����边ѡ�ҹ ��������繤������������ͧ���ʴԡ�õ�ҧ�
�� �ҹ������ ��èѴ�ҹ����§�ȡ�Ż����� ��� ��СԨ�������� �������Ǣ�ͧ�Ѻ��ѡ�ҹ�µç ��ѵ�Ҥ��� 3,000 �ҷ �º���ѷ �й��Թ��������Һѭ�� "��С���������ʴԡ��" ����¡�͡�ҡ�ѭ�բͧ����ѷ �դ�С������ ������Ѻ������͡����Ҩҡ�١��ҧ㹺���ѷ ����ҵ�� 96
��觾���Ҫ�ѭ�ѵԤ�����ͧ�ç�ҹ �.�. 2541 �繼����źѭ�����ʴԡ�þ�ѡ�ҹ�ѧ����� ����繼��Ǻ�������ͧ����ԡ���� �ա�÷Ӻѭ�����������ѡ�ҹ
�蹹���Թ�ѧ���������ѡɳ��繻���ª�������ѹ������Թ��֧�����Թ����ҵ�� 39 �������ѡɳ��Թ��֧�����Թ����ҵ�� 40(1)
��觾�ѡ�ҹ������Ѻ���ʴԡ�ôѧ����ǵ�ͧ�ӻ���ª�������Ѻ������ӹdz�������������Թ��ؤ�Ÿ����ҵ���ҵ�� 56 ��觻�������ɮҡ� ��������ʴԡ�èѴ����§��ȡ�Ż����������Թ�� ������Ѻ�ҡ���������ʹ������ͧ㹾Ը����͵���͡����觢�������������ླ����Ѻ¡�������ͧ��������ӹdz�������������Թ�����ҵ��42(10) ��觻�������ɮҡ� ����ѷ����ö����ѡ����¨���㹡�äӹdz�����ط���������������Թ��ԵԺؤ��������ͧ��������ҵ��65 ��� (3) ��� (13) ��觻�������ɮҡ� (˹ѧ��͡����þҡ��Ţ��� �� 0706/9276 ŧ�ѹ��� 9 ��Ȩԡ�¹ 2548)
�óպ���ѷ ���¤���֡��ͺ�� ��Ҿ�˹��Թ�ҧ ��Ф�ҷ��ѡ������� �.㹢�з���� �.�����繡���������;�ѡ�ҹ�ͧ����ѷ ����繡��������ͧ�ҡ����Ѻ�����˹�ҷ�����ͤ����١�ѹ㹷ҧ��áԨ�ͧ����ѷ �µç�ѧ�����¨��´ѧ���������ѡɳ�����¨����ѹ���ѡɳ��繡����ǹ���
���������ʹ��� ���������¨��������ҡ����������͡Ԩ�������������������¨���㹡�äӹdz�����ط���������������Թ��ԵԺؤ�ŵ���ҵ��65 ��� (3) ����ҵ�� 65 ���(13) ��觻�������ɮҡ�(˹ѧ��͡����þҡ��Ţ��� �� 0706/1924 ŧ�ѹ��� 7 �չҤ� 2549)
�óպ���ѷ ��Ѵ���ʴԡ������边ѡ�ҹ����ǡѺ�Թ��������ͤ���ѡ�Ҿ�Һ��������º�ͧ����ѷ ��˹�ǧ�Թ�ó��纻��·���仢ͧ��ѡ�ҹ�ء�дѺ�������Թ���� 40,000 �ҷ��ͻ� ���ҡ���� 㹺ҧ�óդ���ѡ���ըӹǹ�Թ 40,000 �ҷ ����Թ���ҷ���˹���������º�ͧ����ѷ �������˵ؼ���Ҿ�ѡ�ҹ����� �繼����ӧҹ���Ѻ����ѷ �������ҹҹ ����繼�����դ������ �����ӹҭ㹡�û�Ժѵԧҹ�ͧ����ѷ �����ҧ�ҡ�����Թ����ѡ�Ҿ�Һ����ǹ����Թ 40,000 �ҷ �������¨����ѹ���ѡɳ��繡����ǹ��� ���������¨��������ҡ����������͡Ԩ�������
����ѷ �֧������Է�Թ��Ҷ������¨���㹡�äӹdz�����ط���������������Թ��ԵԺؤ�ŵ�ͧ��������ҵ�� 65 ��� (3) ��� (13) ��觻�������ɮҡ�
���ҧ�á�������ѡ�Ҿ�Һ�ŷ�边ѡ�ҹ���Ѻ�ҡ����ѷ ����ѡɳ����Թ����ǹ����繤���ѡ�Ҿ�Һ�ŷ���¨�ҧ����������ͨ���᷹�١��ҧ
������Ѻ¡�������ͧ����ӹdz�������������Թ�����ҵ�� 42(17) ��觻�������ɮҡ� ��Сͺ�Ѻ��� 2(4)(�) ��觡���з�ǧ
��Ѻ��� 126 (�.�. 2509) (˹ѧ��͡����þҡ��Ţ��� �� 0706/10504 ŧ�ѹ��� 16 �.�.2548)
���������ػ��¨��¤�����ʴԡ���ҡ��仵������º��ͺѧ�Ѻ�ͧ����ѷ������ҧ�����ǹ�ԵԺؤ�ŷ���˹�����繡�÷���价�������繡�����͡��Ժѵ������������¨���㹡�ô��Թ�ҹ����Ѻ��äӹdz�����ط���������������Թ��ԵԺؤ������ͧ��������ҵ�� 65 ��� (3) ��� (13) ��觻�������ɮҡ����ͧ�Ԩ�óҵ������ ������ʴԡ�÷�边ѡ�ҹ���Ѻ��鹶���繻���ª������������Թ��֧�����Թ����ͧ��������ӹdz�������������Թ��ؤ�Ÿ������������Ѻ¡�������ͧ��������ӹdz�����Թ��ؤ�Ÿ����ҵ���ҵ�� 42 ��觻�������ɮҡ�
บนพื้นฐานของการดำเนินธุรกิจทุกประเภท เมื่อใดก็ตามที่เริ่มมีลูกจ้าง กิจการจำเป็นต้องมีสวัสดิการให้กับลูกจ้าง เช่น ประกันสังคม เครื่องแบบพนักงาน วันหยุดประจำปี วันลาป่วย ลากิจ พักร้อน เลี้ยงปีใหม่ประจำปี เงินรางวัลสำหรับลูกจ้างดีเด่น ตลอดจนสวัสดิการอื่นๆ ที่เป็นประโยชน์สำหรับลูกจ้างและนายจ้าง
เนื่องจากสวัสดิการเหล่านี้มีผลทางด้านภาษีด้วย กล่าวคือ หากสวัสดิการนั้นๆ เป็นไปตามเงื่อนไขที่กฎหมายกำหนด ก็สามารถนำมาใช้ประโยชน์ทางภาษีได้ ซึ่งกิจการจะต้องระบุสวัสดิการและสิทธิประโยชน์ของลูกจ้างไว้ในข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานของกิจการ โดยระบุไว้ในคู่มือพนักงานและการให้สวัสดิการดังกล่าวเป็นการให้สวัสดิการโดยทั่วไปแก่พนักงานทุกคน
ด้วยเหตุนี้ หากนายจ้างวางแผนสวัสดิการที่ให้กับลูกจ้างไว้เป็นอย่างดี ทั้งกิจการและลูกจ้างจะได้รับประโยชน์จากสวัสดิการอย่างเต็มที่ รวมถึงหมดปัญหาเรื่องภาษีกับสรรพากร ซึ่งสามารถวางแผนสวัสดิการได้อย่างไรบ้าง ต้องติดตามจากบรรทัดต่อจากนี้ไป
- สวัสดิการ-สิทธิประโยชน์สำหรับ “ลูกจ้าง”
1.ขึ้นทะเบียนประกันสังคม
เมื่อใดก็ตามที่กิจการเริ่มมีพนักงานที่จ่ายค่าจ้างเป็นเงินเดือน ต้องไปขึ้นทะเบียนประกันสังคม ซึ่งสำหรับกิจการที่จดทะเบียนเป็นนิติบุคคลกับกรมพัฒนาธุรกิจการค้าแล้ว ก็จะได้ขึ้นทะเบียนนายจ้างกับประกันสังคม กระทรวงแรงงานโดยอัตโนมัติ
และต้องไปขึ้นทะเบียนลูกจ้างที่เป็นผู้ประกันตนภายใน 30 วัน นับตั้งแต่วันเริ่มจ้างงานที่สำนักงานประกันสังคม
รวมถึงเมื่อมีการรับลูกจ้างใหม่เพิ่มขึ้น ก็ต้องไปแจ้งขึ้นทะเบียนลูกจ้างภายใน 30 วัน นับตั้งแต่วันเริ่มจ้างงานด้วยเช่นกัน รวมถึงหักเงินสมทบของลูกจ้างทุกครั้งที่มีการจ่ายเงินค่าจ้าง เงินเดือน พร้อมจัดทำเอกสารตามแบบ สปส. 1-10 ส่วนที่ 1 และ สปส. 1-10 ส่วนที่ 2 นำส่งสำนักงานประกันสังคมภายในวันที่ 15 ของทุกเดือน โดยไม่ลืมลงรายการบัญชีเงินเดือนไว้ให้เรียบร้อย เพื่อให้ลูกจ้างได้รับสวัสดิการความคุ้มครองหลายๆ ด้านจากประกันสังคม เช่น ค่ารักษาพยาบาล ค่าคลอดบุตร ค่าสงเคราะห์บุตร ค่าว่างงาน อีกทั้งลูกจ้างยังสามารถนำค่าประกันตนที่หักจ่ายให้กับสำนักงานประกันสังคม ไปลดหย่อนภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาที่ต้องยื่นภาษีทุกปีได้ด้วย
2.เลือกสวัสดิการที่ไม่ต้องนับรวมเป็นรายได้พนักงาน
ตามหลักการทางภาษี ค่าสวัสดิการที่พนักงานได้รับถือเป็นเงินได้พึงประเมินที่ลูกจ้างต้องเสียภาษี ซึ่งมาตรา 39 เงินได้พึงประเมิน “ให้รวมถึงทรัพย์สินหรือประโยชน์อย่างอื่นที่ได้รับ ซึ่งอาจคิดคำนวณได้เป็นเงิน” โดยพิจารณาได้จากประเภทของเงินได้พึงประเมิน เนื่องจากการจ้างแรงงานตามมาตรา 40(1) แห่งประมวลรัษฎากร
ดังนั้น นอกจากเงินได้พึงประเมินจากการจ้างแรงงานตามกฎหมายภาษีอากรที่ได้รับเป็นตัวเงิน เช่น เงินเดือน ค่าจ้าง เบี้ยเลี้ยง โบนัส ยังหมายรวมถึงทรัพย์สิน หรือประโยชน์อย่างอื่นที่ได้รับ ซึ่งอาจคิดคำนวณได้เป็นเงิน เงินค่าภาษีอากรที่ผู้จ่ายเงินหรือผู้อื่นออกแทนให้
แต่มีสวัสดิการบางประเภทของลูกจ้าง ที่กิจการบันทึกเป็นค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับพนักงานได้ และพนักงานที่ได้รับสวัสดิการนั้นจากกิจการ อาจไม่ต้องรวมเป็นเงินได้ตามมาตรา 40(1) เพราะกฎหมายได้มีการกำหนดในส่วนของเงินได้ที่ได้รับการยกเว้นภาษีไว้ จึงทำให้สวัสดิการและประโยชน์ที่ลูกจ้างได้รับจากทางกิจการไม่ต้องนำมาคำนวณเสียภาษี หากเป็นไปตามเงื่อนไข คือ
- เป็นการปฏิบัติให้ลูกจ้างทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน อาจแตกต่างกันตามลำดับขั้นของลูกจ้างได้ แต่ต้องไม่แตกต่างกันในระดับขั้นเดียวกัน เพื่อแสดงให้เห็นว่ากิจการไม่ได้เลือกปฏิบัติ หรือให้เป็นการส่วนตัว เพราะจะถือว่าเป็นค่าใช้จ่ายต้องห้าม
- สวัสดิการบางอย่างต้องมีระเบียบปฏิบัติอย่างชัดเจน พนักงานรับรู้โดยทั่วกันทุกคน
- ผลประโยชน์ให้พนักงานบางกรณีต้องมีการทำหนังสือรับรู้ หรือได้รับการอนุมัติจากกรรมการเป็นลายลักษณ์อักษร เอกสารประกอบชัดเจน ถูกต้อง พร้อมทั้งเอกสารบันทึกค่าใช้จ่ายต่างๆ ที่เกิดขึ้นตรงตามที่ได้รับการอนุมัติ
3.ภาษีหัก ณ ที่จ่าย
โดยปกติสำหรับลูกจ้างที่มีเงินเดือนถึงเกณฑ์ที่ต้องเสียภาษี นายจ้างจะต้องทำการหักภาษี ณ ที่จ่ายไว้ทุกเดือน โดยนายจ้างจะต้องคำนวณภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาของลูกจ้างทั้งปี ว่าถึงเกณฑ์ที่ต้องเสียภาษีแล้วหรือไม่
หากพบว่าถึงเกณฑ์ที่ต้องเสียภาษี ให้แจ้งกับลูกจ้างเพื่อให้ลูกจ้างแจ้งสิทธิลดหย่อนที่มีกับนายจ้าง โดยลูกจ้างจะต้องแจ้งสิทธิลดหย่อนที่มีหรือที่ตั้งใจว่าจะซื้อเพิ่มภายในปีนี้เป็นลายลักษณ์อักษรให้นายจ้างทราบ อาจแจ้งเป็นแบบฟอร์มหรือช่องทางอื่นๆ ตามที่นายจ้างกำหนด ซึ่งจะทำให้ลูกจ้างได้รับเงินสดเท่าเดิมทันทีที่จ่ายเงินเดือนครั้งต่อไป
- ค่าสวัสดิการ-สิทธิประโยชน์ทางภาษีสำหรับ “นายจ้าง”
1.เลือกค่าใช้จ่ายสวัสดิการที่ไม่เป็นค่าใช้จ่ายต้องห้าม
หลักการทางภาษีสำหรับนายจ้าง คือรายจ่ายใดๆ ที่ไม่อยู่ในมาตรา 65 ตรี (1)-(20) มีสิทธิลงเป็นรายจ่ายทางภาษีอากรได้ ซึ่งจะช่วยทำให้นายจ้างเสียภาษีน้อยลง แต่สิ่งที่ทางสรรพากรมักตรวจสอบคือการบันทึกรายได้ครบถ้วนหรือไม่ และค่าใช้จ่ายที่กิจการนำมาหักนั้นเป็นไปตามเงื่อนไขที่กฎหมายกำหนดไว้หรือไม่ ค่าใช้จ่ายที่จ่ายออกไปมีการหักภาษี ณ ที่จ่ายไว้ครบถ้วนหรือไม่
ทั้งนี้ สวัสดิการที่สรรพากรอนุญาตให้นำมาเป็นค่าใช้จ่ายทางภาษีได้จะต้องเข้าเงื่อนไขต่อไปนี้
- กิจการต้องระบุสวัสดิการและสิทธิประโยชน์ของลูกจ้างไว้ในข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานของกิจการ โดยระบุไว้ในคู่มือพนักงาน
- การให้สวัสดิการจะต้องให้กับลูกจ้างทุกคนทั่วไปโดยไม่ได้มีการเลือกปฏิบัติ
ตัวอย่างเช่น รายจ่ายที่นายจ้างจ่ายให้พนักงานเป็นเงินรางวัลลูกจ้างดีเด่น จัดงานปีใหม่ เป็นต้น โดยเป็นไปตามเงื่อนไข คือจัดทำเป็นระเบียบข้อบังคับให้กับลูกจ้างทุกคนเป็นการทั่วไป ถือเป็นการให้สวัสดิการแก่ลูกจ้างเพื่อเป็นขวัญกำลังใจในการทำงาน ไม่ถือเป็นค่าใช้จ่ายต้องห้าม สามารถนำมาใช้ประโยชน์ทางภาษีได้
2.เลือกสวัสดิการที่ภาษีซื้อไม่เป็นภาษีซื้อต้องห้าม
ค่าสวัสดิการลูกจ้างในส่วนที่เกี่ยวข้องกับภาษีมูลค่าเพิ่ม (VAT) ในกรณีที่มีการจ่ายค่าสวัสดิการลูกจ้าง เช่น แจกสิ่งของเป็นรางวัลปีใหม่ให้กับลูกจ้างเพื่อเป็นขวัญกำลังใจในการทำงาน ภาษีซื้อสิ่งของเหล่านี้จะต้องไม่เป็นภาษีซื้อต้องห้ามตามมาตรา 82/5 ซึ่งแบ่งได้เป็น 6 กรณี ดังนี้