บทอาขยานพระอภัยมณี ตอน สุดสาครเข้าเมืองการะเวก

 พระอภัยมณี  ตอน ตอนสุดสาครเข้าเมืองการะเวก

     บัดเดี๋ยวดังหงั่งเหง่งวังเวงเเว่ว       สะดุ้งเเล้วเหลียวเเลชะเเง้หา

เห็นโยคีขี่รุ้งพุ่งออกมา                        ประคองพาขึ้นไปจนบนบรรพต

เเล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์                 มันเเสนสุดลึกลำเหลือกำหนด

ถึงเถาววัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด              ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในนำใจคน

มนษย์นี้ที่รักอยู่สองสถาน                    บิดามารดารักมักเป็นผล

ที่พึ่งหนึ่งพึ่งได้เเต่กายตน                     เกิดเป็นคนคิเห็นจึงเจรจา

เเม้นใครรักรักมั่งชังชังตอบ                 ให้รอบคอบคิดอ่านนะหลานหนา

รู้สิ่งใดไม่สู้รู้วิชา                                   รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี

จงคิดตามไปเอาไม้เท้าเถิด                    จะประเสริฐสมรักเป็นศักดิ์ศรี

พอเสร็จคำสำเเดงเเจ้งคดี                       รูปโยคีหายวับไปกับตา

��ó���� �����Ե ��ͤԴ �Ӥ� �ӹǹ ����� >>

���Ң�ҹ��鹻�ж��֡�һշ�� � � �

�Ѵ����Ǵѧ˧�ҧ�˧��ѧ�ǧ���� �д�������������Ū�����
����¤բ����駾���͡�� ��Фͧ�Ң��仨�����þ�
�����͹����������������� �ѹ�ʹ�ش�֡�������͡�˹�
�֧�������ѹ����Ƿ��������Ŵ ����褴����͹˹��㹹��㨤�
�����������ѡ�����ͧʶҹ �Դ���ô��ѡ�ѡ�繼�
�����˹�觾�������µ� �Դ�繤��Դ��繨֧�è�
������ѡ�ѡ��觪ѧ�ѧ�ͺ ����ͺ�ͺ�Դ��ҹ����ҹ˹�
������������������Ԫ� ����ѡ�ҵ���ʹ���ʹ��
������������������Դ �л�����԰���ѡ���ѡ������
�����稤���ᴧ�駤�� �ٻ�¤�����Ѻ仡Ѻ��

����оѹ�� - ����ع������� (���)

<< ��͹��Ѻ | ˹�ҶѴ�>>