แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| ฉบับที่ 9 พ.ศ. 2545-2549แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ ๙ (พ.ศ. ๒๕๔๕–๒๕๔๙) เป็นแผนที่ได้อัญเชิญแนวปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ตามพระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว มาเป็นปรัชญานำทางในการพัฒนาและบริหารประเทศ โดยยึดหลักทางสายกลาง ...
|
|
|
| ฉบับที่ 8 พ.ศ. 2540-2544 การมุ่งเน้นการแข่งขันเพื่อสร้างความมั่งคั่งในด้านรายได้ทำให้คนไทยและสังคมไทยมีความเป็นวัตถุนิยมมากขึ้น ก่อให้เกิดปัญหาด้านพฤติกรรมของคนในสังคม คือ การย่อหย่อนในศีลธรรม จริยธรรม ขาดระเบียบวินัย การเอารัดเอาเปรียบ ...
|
|
|
| ฉบับที่ 7 พ.ศ. 2535-2539ในช่วงแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 6 เศรษฐกิจของประเทศไทยได้ ฟื้นตัวและขยายตัวอย่างต่อเนื่องในอัตราเฉลี่ยร้อยละ 10.5 ต่อปี ซึ่งสูงกว่าเป้าหมายที่ตั้งไว้ในแผนฯ ถึงหนึ่งเท่าตัว และนับเป็นอัตราการขยายตัวเฉลี่ยสูงสุดของการพัฒนาเศรษฐกิจในช่วง 25 ปีที่ผ่านมา ...
|
|
|
| ฉบับที่ 6 พ.ศ. 2530-2534แผนพัฒนาฯ ฉบับที่ 6 มีจุดมุ่งหมายหลักจะยกระดับการพัฒนาประเทศให้เจริญก้าวหน้าต่อไปในอนาคต ควบคู่ไปกับการแก้ไขปัญหาทางเศรษฐกิจและสังคมที่สะสมมาตั้งแต่อดีต ทั้งนี้ เพื่อให้ประชาชนชาวไทยมีรายได้ คุณภาพชีวิตความเป็นอยู่และสภาพจิตใจที่ดีขึ้น ดังนั้นประเด็นหลักของแผนพัฒนาฯ ฉบับที่ 6...
|
|
|
| ฉบับที่ 5 พ.ศ. 2525-2529 รัฐบาลจำเป็นจะต้องให้การสนับสนุนนโยบายและเป้าหมายการพัฒนาด้านต่างๆ ของแผนพัฒนาอย่างใกล้ชิด โดยสั่งการให้กระทรวง ทบวง กรม และรัฐวิสาหกิจต่างๆ นำไปปฏิบัติอย่างเคร่งครัด และจะต้องจัดให้มีศูนย์ติดตามประเมินผลการพัฒนาทั้งในระดับชาติ ระดับกระทรวง และระดับท้องถิ่นขึ้น
เพื่อกำกับการนำแผนลงสู่ภาคปฏิบัติให้เข้าสู่เป้าหมายและสั่งการแก้ไขให้ทันกาล ..
|
|
|
| ฉบับที่ 4 พ.ศ. 2520-2524การจัดทำแผนพัฒนาฯ ฉบับที่ 4 จึงได้กำหนดให้มีลักษณะเป็นแผนแม่บทที่วางกรอบ “นโยบายแห่งชาติ” ทางด้านเศรษฐกิจและสังคม เพื่อให้หน่วยงานของรัฐบาลและผู้บริหารนโยบายของประเทศ สามารถนำไปเป็นแนวในการปรับปรุงนโยบายเฉพาะด้าน ...
|
|
|
| ฉบับที่ 3 พ.ศ. 2515-2519แผนพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 3 นี้ ได้เริ่มขึ้นในระยะที่การเศรษฐกิจของประเทศไทยไม่ค่อยอำนวยเป็นครั้งแรกในระยะสิบปี อีกทั้งฐานะด้านสังคม และการเมือง ของประเทศก็อยู่ในภาวะที่ต้องเผชิญกับปัญหาอุปสรรคหลายประการ อุปสรรคดังกล่าวนี้เกิดขึ้นจากการเปลี่ยนแปลงทั้งภายในและภายนอกประเทศในด้านโครงสร้างเศรษฐกิจ...
|
|
|
| ฉบับที่ 2 พ.ศ. 2510-2514แผนพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่สอง (พ.ศ. 2510 – 2514) นี้ เป็นสัญลักษณ์ของเจตนารมย์ดังกล่าวของรัฐบาล ซึ่งถ้าหากการเศรษฐกิจของประเทศสามารถก้าวหน้าไปได้อย่างน้อยเท่ากับอัตราที่ได้กำหนดไว้ในแผนพัฒนาฉบับที่สองนี้ ..
|
|
|
|
|
| ฉบับที่ 1
(ระยะที่ 1)
พ.ศ. 2504-2506เอกสารแผนพัฒนาการเศรษฐกิจระหว่าง พ.ศ. 2504-2506-2509 ฉบับนี้ กล่าวถึงจุดหมาย นโยบาย การประมาณกำลังเงิน และการใช้จ่ายในพัฒนาการเศรษฐกิจกับแนวทางดำเนินงานเกี่ยวกับพัฒนาการเศรษฐกิจในแต่ละแขนง โดยเฉพาะแนวทางดำเนินงานเกี่ยวกับพัฒนาการเศรษฐกิจในแต่ละแขนงนั้น มีมาตราการอันจำเป็นที่ควรจัดให้มีขึ้น
เพื่อประโยชน์แก่การดำเนินงานพัฒนาการเศรษฐกิจ ในแขนงนั้นๆ ไว้ด้วย ..
|
|
| หน้า : [1]
|
เป้าหมายสูงสุดของการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศคือข้อใด
การพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศมีเป้าหมายสำคัญ คือ ประชาชน ดังนี้
1. พัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนให้อยู่ดีกินดี หรือมีสวัสดิการทางเศรษฐกิจสูงขึ้น 2. มีสภาพแวดล้อมความเป็นอยู่ที่ดี มีสวัสดิการทางสังคม หรือมีความปลอดภัยในสังคม 3. มีความพอใจและความสุขในการดำเนินชีวิต 4.4 สร้างความเป็นธรรมในสังคม
เป้าหมายในการพัฒนาเศรษฐกิจมีอะไรบ้าง
เป้าหมายของการพัฒนาเศรษฐกิจ
การพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศมีเป้าหมายสาคัญ คือ ประชาชน ดังนี้ 1. พัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนให้อยู่ดีกินดี หรือมีสวัสดิการทางเศรษฐกิจสูงขึ้น 2. มีสภาพแวดล้อมความเป็นอยู่ที่ดีมีสวัสดิการทางสังคม หรือมีความปลอดภัยในสังคม 3. มีความพอใจและความสุขในการดาเนินชีวิต 4. สร้างความเป็นธรรมในสังคม
การพัฒนาเศรษฐกิจมีผลดีในด้านใดมากที่สุด
วัตถุประสงค์ของการพัฒนาเศรษฐกิจ คือ
- เพื่อยกระดับมาตรฐานการครองชีพของประชาชนให้สูงขึ้น - เพื่อส่งเสริมการเพิ่มผลผลิตและการลงทุนทำให้ผลผลิตของประเทศสูงขึ้น - เพื่อความมั่นคงของชาติทางด้านเศรษฐกิจสามารถยืนอยู่ได้ด้วยตัวเอง - เพื่อเสถียรภาพทางการเมืองเพราะประชาชนมีรายได้สูง
การพัฒนาเศรษฐกิจมีความสําคัญอย่างไร
การพัฒนาเศรษฐกิจ หมายถึง กระบวนการซึ่งทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นในระดับรายได้ที่แท้จริงเฉลี่ยต่อบุคคลตลอดระยะเวลายาวนาน เพื่อให้ระดับความอยู่ดีกินดีของประชากรสูงขึ้นกว่าเดิม ดังนั้นการพัฒนาเศรษฐกิจจึงมีความสำคัญและก่อให้เกิดผลดีในด้านต่างๆ ช่วยให้ประชากรมีความเป็นอยู่และมีสวัสดิการทางเศรษฐกิจดีขึ้น