| ประเภทของอาชีพ 23:13 | Show ประเภทของอาชีพ 4.1 อาชีพข้าราชการ ข้าราชการเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐ มีหน้าที่ให้บริการประชาชนให้ได้รับความสะดวกสบายในด้านต่าง ๆ เช่น งานปกครองของปลัดอำเภอ นายอำเภอ และผู้ว่าราชการจังหวัด ที่ให้การดูแลเอาใจใส่ประชาชน ครูอาจารย์ให้ความรู้แก่เยาวชนของชาติ แพทย์ พยาบาล ให้การดูแลเกี่ยวกับสุขอนามัยของประชาชน ตำรวจดูแลทุกข์สุขของประชาชน ทหารมีหน้าที่รักษาป้องกันการรุกรานจากศัตรูของประเทศ ดังนั้นอาชีพข้าราชการมีหน้าที่พัฒนาประเทศด้านเศรษฐกิจ สังคม การเมือง การปกครอง เป็นต้น การทำงานของข้าราชการมีระยะเวลาที่แน่นอนมีวันหยุดราชการ รายได้หรือค่าตอบแทนที่ได้รับคือเงินเดือน ซึ่งกำหนดแต่ละระดับขั้นไว้อย่างชัดเจน โอกาสและความก้าวหน้าของงานอาชีพเลื่อนระดับขั้นได้อยู่ที่ความสามารถของแต่ละบุคคลแต่ละหน่วยงานจะมีระบบการบริหารงานแตกต่างกันไป เพื่อความสะดวกในการบริหารแลtประสิทธิภาพในการทำงาน โดยมุ่งผลประโยชน์ของประเทศชาติเป็นหลัก  4.2 อาชีพลูกจ้าง ลูกจ้างหรือพนักงานเป็นการประกอบอาชีพที่ไม่ได้เป็นเจ้าของกิจการหรือผู้ ประกอบการ แต่เป็นลูกจ้างหรือพนักงานขององค์กรธุรกิจหรือหน่วยงานต่าง ๆ โดยปฏิบัติงานตามคำสั่งหรือตามที่ได้รับมอบหมาย ค่าตอบแทนที่ได้รับคือเงินเดือน หรือรายได้ประจำวัน การประกอบอาชีพเป็นลูกจ้างของคนไทยมีจำนวนมากที่สุด เนื่องจากขาดความรู้ ประสบการณ์ ขาดเงินทุน ไม่กล้าเสี่ยงกับการลงทุน อาชีพลูกจ้างที่พบเห็นทั่วไปมีอยู่ในงานเกษตรกรรม เช่น เป็นลูกจ้างทำนา ทำสวน ทำไร่ ลูกจ้างเลี้ยงสัตว์ และทำประมง นอกจากนี้ยังมีลูกจ้างชั่วคราว เจ้าหน้าที่นักการ เจ้าหน้าที่ธุรการ หรือในองค์กรภาคธุรกิจ เช่น พนักงานตามห้างร้าน หรือบริษัทต่าง ๆ เช่น พนักงานขาย พนักงานบัญชี พนักงานทำความสะอาด ฯลฯ 4.3. อาชีพส่วนตัว การประกอบอาชีพส่วนตัวหรือาชีพอิสระ หมายถึง การประกอบธุรกิจเป็นของตนเอง หรือเป็นการลงทุนร่วมกับบุคคลอื่น ลักษณะการทำงานมีความเป็นอิสระ เป็นนายจ้างตนเอง แต่จะต้องมีความมุ่งมั่นตั้งใจ ทุ่มเทกำลังใจ กำลังกาย มานะและอดทนในการทำงาน และพร้อมที่จะฟันฝ่าอุปสรรค การดำเนินงานในระยะแรกจำเป็นต้องใช้ความพยายามสูง เพื่อให้บรรลุเป้าหมายที่กำหนดไว้ รายได้ของการประกอบอาชีพส่วนตัวไม่แน่นอน ขึ้นอยู่กับความขยันหมั่นเพียร ความอดทน และความพยายาม ปัจจุบันปัญหาการว่างงานมีอัตราสูงในกลุ่มผู้สำเร็จการศึกษา ทุกระดับ เนื่องจากภาวะเศรษฐกิจถดถอย รัฐบาลจึงสนับสนุนให้ประชาชนประกอบอาชีพส่วนตัวหรือาชีพอิสระมากขึ้น เช่น สนับสนุนด้านเงินทุน มีกองทุนหมู่บ้าน โครงการหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ โครงการ SMEs (Small and Medium Enterprises) โครงการธนาคารประชาชน นอกจากนี้ได้ให้ความรู้และสนับสนุนด้านการวิจัยและเทคโนโลยี เพื่อให้ประชาชนตัดสินใจประกอบอาชีพส่วนตัวมากขึ้น เช่น การเปิดร้านขายอาหาร ขายของชำ เปิดร้านซ่อมโทรทัศน์ เลี้ยงปลา เลี้ยงกุ้ง เปิดร้านขายของที่ระลึก รับพิมพ์เอกสาร อัดสำเนาและถ่ายสำเนา ปลูกผักอนามัย ปลูกข้าวโพด ฯลฯ การประกอบอาชีพส่วนตัวหรืออาชีพอิสระที่พบเห็นในชีวิตประจำวันมีมากมายหลายประเภท มีผู้จำแนกประเภทของอาชีพตามหลักเกณฑ์ต่าง ๆ ไว้หลายวิธี ตามความหมายของวิสาหกิจ(Enterprises) แบ่งอาชีพตามลักษณะของการประกอบการ คือ 4.3.1 อาชีพการผลิต (Production Sector) อาชีพการผลิต เป็นอาชีพที่ดำเนินการเพื่อให้เกิดผลผลิตสำหรับจำหน่ายให้แก่ ผู้บริโภค อาชีพการผลิตแบ่งได้ 2 ประเภท คือ 1. ธุรกิจการเกษตร (Agricultural Processing) อาชีพเกษตรกรรมเป็นอาชีพหลักของคนไทยส่วนใหญ่มาช้านาน ซึ่งกระจายอยู่ทั่วประเทศ โดยเฉพาะในสังคม ชนบททุกครอบครัวจะประกอบอาชีพเกษตรกรรมทั้งสิ้น ผลผลิตที่ได้จึงเป็นผลผลิตขั้นพื้นฐานที่จะนำไปประกอบอาชีพในรูปแบบอื่นต่อไป กิจกรรมการประกอบอาชีพธุรกิจการเกษตรมีการเพาะปลูก เลี้ยงสัตว์ และการประมง การเพาะปลูก ที่พบเห็นทั่วไป ได้แก่ การทำนา การทำไร่ การทำสวนผัก การทำสวนผลไม้ การทำสวนกล้วยไม้ ฯลฯ การเลี้ยงสัตว์ ได้แก่ การเลี้ยงวัวนม การเลี้ยงวัวเนื้อ การเลี้ยงไก่ การเลี้ยงเป็ด การเลี้ยงสุกร การเลี้ยงนกกระทา การเลี้ยงนกกระจอกเทศ การเลี้ยงกวาง ฯลฯ การประมง ได้แก่ การเลี้ยงปลาในกระชัง เช่น ปลาดุก ปลานิล ปลาทับทิม ปลาช่อน การเลี้ยงปลากะพง การเลี้ยงหอยแมลงภู่ การเลี้ยงหอยแครง นอกจากนี้ยังหมายถึง การจับสัตว์น้ำในทะเล แม่น้ำลำคลอง เป็นต้น 2. ธุรกิจอุตสาหกรรม (Industrial Business) เป็นการประกอบอาชีพที่นำวัตถุดิบทางการเกษตรมาแปรรูป โดยผ่านกระบวนการอุตสาหกรรมให้เป็นสินค้าหรือผลิตภัณฑ์ตามความต้องการของตลาดในท้องถิ่น หรือความต้องการของตลาดทั่วประเทศ หรือต่างประเทศได้การประกอบอาชีพธุรกิจอุตสาหกรรมสามารถทำได้ในลักษณะอุตสาหกรรมในครอบครัว เป็นอุตสาหกรรมขนาดเล็กใช้แรงงานภายในครอบครัวเป็นหลัก ใช้เงินทุนน้อย ลักษณะของอุตสาหกรรมจะทำตามภูมิปัญญาดั้งเดิมของบุคคลในครอบครัวหรือชุมชน ปัจจุบันให้การสนับสนุนการดำเนินธุรกิจขนาดย่อม (SMEs) ก่อให้เกิดรายได้และเกิดการจ้างงานในชุมชนได้เป็นอย่างดี เช่น โครงการหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ ผลิตภัณฑ์ที่มีจำหน่าย ได้แก่ อุตสาหกรรมดอกไม้ประดิษฐ์ อุตสาหกรรมทอผ้าไทย อุตสาหกรรมทอผ้าฝ้าย อุตสาหกรรมทำตุ๊กตา อุตสาหกรรมทำร่ม อุตสาหกรรมทำเครื่องจักสาน ฯลฯ 4.3.2 อาชีพการค้า (Trading Sector) เป็นการประกอบอาชีพที่ผู้ประกอบทำหน้าที่ผลิตสินค้า หรือซื้อสินค้าจากผู้ผลิต แล้วนำไปขายต่อ เป็นอาชีพที่มีลักษณะซื้อมาขายไป โดยมีกำไรจากการขายสินค้าเหล่านั้น อาชีพการค้าแบ่งออกได้ 2 ประเภท คือ 1 ธุรกิจค้าส่ง (Wholesale) เป็นช่องทางการซื้อขายที่เน้นความสัมพันธ์ระหว่างผู้ค้าส่งกับผู้ค้าปลีก โดยผู้ค้าส่งจะซื้อสินค้าจากผู้ผลิตจำนวนมาก แล้วนำไปขายให้กับผู้ค้าปลีกอีกทอดหนึ่ง เช่น ห้างสรรพสินค้าแม็คโคร พ่อค้าส่งในตลาดไทยจำหน่ายผลไม้ พ่อค้าส่งตลาดสี่มุมเมือง ฯลฯ 2 ธุรกิจค้าปลีก (Retail) ผู้ประกอบการค้าพ่อค้าปลีก ซื้อสินค้าจากผู้ผลิตหรือผู้ค้าส่ง แล้วนำไปขายต่อให้กับผู้บริโภคคนสุดท้าย ผู้ค้าปลีกจึงมีความใกล้ชิดกับผู้บริโภคเป็นอย่างมาก เช่น ร้านเซเว่นอีเลฟเว่น ห้างคาร์ฟูร์ ห้างเทสโก้โลตัส ร้านขายของชำใกล้บ้าน ร้านขายก๋วยเตี๋ยว ร้านขายยา ฯลฯ 4.3.3 อาชีพการให้บริการ (Service Sector) เป็นอาชีพที่ผู้ประกอบการทำหน้าที่ขายบริการหรือให้บริการ เพื่ออำนวยความสะดวกให้แก่ผู้รับบริการหรือลูกค้า ซึ่งจะก่อให้เกิดความพึงพอจากการให้บริการนั้น ๆ ผู้ให้บริการจะได้รับค่าตอบแทนจากผู้รับบริการ การประกอบอาชีพประเภทนี้ลงทุนน้อย ดำเนินการได้ง่าย แต่ผู้ประกอบการจะต้องเป็นผู้ที่มีความรู้ความสามารถ ประสบการณ์และความเชี่ยวชาญในอาชีพ เช่น การเปิดอู่ซ่อมรถ เจ้าของอู่จะต้องมีความเชี่ยวชาญในการซ่อมรถหรือเปิดกิจการร้านตัดผม เจ้าของร้านจะต้องมีประสบการณ์ และมีฝีมือในการตัดผม ร้านตัดเสื้อผ้า ร้านซักรีด โรงพยาบาล นวดแผนไทย เป็นต้น อาชีพการให้บริการจำเป็นต้องดูแลและเอาใจใส่ลูกค้าหรือผู้รับบริการอย่างใกล้ชิด ปัจจุบันประชาชนได้ให้ความสำคัญและหันมาประกอบอาชีพส่วนตัวหรืออาชีพอิสระมากขึ้น เนื่องจากประเทศไทยประสบปัญหาเศรษฐกิจถดถอย ธุรกิจบางแห่งปิดกิจการ ส่วนราชการและรัฐวิสาหกิจลดจำนวนพนักงานลง แต่มีผู้สำเร็จการศึกษาที่จะเข้าสู่งานอาชีพเพิ่มขึ้น อัตราการจ้างงานลดลง ทำให้คนจำนวนหนึ่งไม่สามารถหางานทำได้ ตลอดจนรัฐบาลให้การสนับสนุนการประกอบอาชีพส่วนตัว จึงเป็นอาชีพที่เลือกดำเนินการได้ตามความรู้ความสามารถ ความถนัด ความสนใจ และการสนับสนุนของบุคคลในครอบครัว ย่อมทำให้เกิดความภาคภูมิใจ เกิดรายได้ และดำรงตนอยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุข http://krusuranart.com/index.php/2011-11-24-13-29-45/2011-11-24-16-00-38 เขียนโดย Unknown ส่งอีเมลข้อมูลนี้BlogThis!แชร์ไปที่ Twitterแชร์ไปที่ Facebookแชร์ใน Pinterest อาชีพ คืออะไร มี กี่ ประเภทอาชีพ หมายถึง การทำกิจกรรม การทำงาน การประกอบการที่ไม่เป็นโทษแก่สังคม และมีรายได้ตอบแทน โดยอาศัย แรงงาน ความรู้ทักษะ อุปกรณ์เครื่องมือ วิธีการ แตกต่างกันไป กลุ่มอาชีพตามลักษณะการประกอบอาชีพ มี๒ ลักษณะ คือ อาชีพอิสระ และอาชีพรับจ้าง
อาชีพคหกรรม คืออาชีพประเภทอะไร1. แม่ค้าขายอาหาร 2. แม่ค้าขายขนม 3. พนักงานในโรงแรม 4. แม่บ้าน 5. พนักงานบริการในโรงแรม 6. นักตกต่างสถานที 7. เจ้าของธุรกิจรับจัดงาน 8. นักจัดดอกไม้ 9. เซฟอาหารไทย เซฟอาหารต่างประเทศ 10. หัวหน้าแม่บ้าน 11. ช่างเย็บปัก ต่าง ๆ 12. พนักงานรัฐและเอกชน 13. ครูสอนคหกรรม 14. อืน ๆ
ความสําคัญของอาชีพ มีอะไรบ้าง1. ทำให้ชีวิตดำรงอยู่ได้เมื่อมีอาชีพ มีรายได้ สามารถจับจ่ายใช้สอย ซื้อสิ่งของต่างๆ มาใช้ประโยชน์ได้ ทำให้มีคุณภาพชีวิตดีขึ้น 2. ช่วยสร้างครอบครัวและฐานะทางเศรษฐกิจ รายได้ส่วนที่เหลือจากการใช้จ่ายในชีวิตประจำวันเมื่อเก็บ สะสมไว้เป็นการสร้างอนาคตและดูแลครอบครัวให้ดำรงอยู่ได้อย่างมีความสุข
อาชีพอุตสาหกรรม มีกี่ประเภทประเภทของอุตสาหกรรม แบ่งออกได้เป็น 2 ประเภทใหญ่ๆ คือ 1. อุตสาหกรรมครัวเรือน 2. อุตสาหกรรมโรงงาน อุตสาหกรรมครัวเรือน อุตสาหกรรมครัวเรือน คือ อุตสาหกรรมการผลิตง่าย ๆ เล็ก ๆ มักท ากัน ในครอบครัวหรือหมู่บ้าน ไม่ใช้แรงงาน ทุนและปัจจัยมาก แต่มักได้กาไรไม่มาก
|
อาชีพตามเนื้อหาวิชาของอาชีพมีกี่ประเภท อะไรบ้าง
ลิขสิทธิ์ © 2024 th.cemle Inc.
