จุดมุ่งหมายในการแต่งวรรณคดีเรื่อง มัทนะพาธา คือข้อใด

             ๑. ทรงปรารถนาจะกล่าวถึงตำนานดอกกุหลาบ ซึ่งเป็นดอกไม้ที่สวยงาม เป็นที่คลั่งไคล้ได้พบของผู้ที่ได้พบเห็น แต่ว่าต้องระวังในการเด็ดดมเพราะมีหนามคม อาจเปรียบกับสาว ซึ่งมี “ คมหนาม-เมื่อชายจะเด็ดดมก็ต้องระวังตัว ” อีกประการหนึ่ง ดอกกุหลาบนี้ไม่เคยมีตำนานอันเป็นทางเทพนิยาย จึงทรงประดิษฐ์ให้ดอกกุหลาบมีกำเนิดมาจากนางฟ้า ที่ถูกสาปจุติลงมาเกิดเป็นดอกไม้พันธุ์หนึ่ง
                    ๒. เพื่อแสดงความเจ็บร้อนแห่งความรัก ทรงชี้ให้เห็นว่าความรักนั้นมีอานุภาพ อย่างยิ่ง ผู้ใดเกิด ความรัก ก็มักเกิดความหลงขึ้นด้วย ได้ทรงใช้ชื่อเรื่องว่า “ มัทนะพาธา ” อันเป็นชื่อตัวละครเอกของเรื่อง ซึ่งมัทนะพาธา แปลว่า ความเจ็บปวด หรือความเดือดร้อน จากความรัก นอกจากนี้ยังนำไปเป็นบทละครพูดคำฉันท์ เพื่อแสดงเป็นละคร หรือนำไปเล่น ได้อีกด้วย และพระองค์ทรงแนะนำไว้ว่า “ ให้ตัวละครพูดบทของตนเอง ไม่ใช่ร้องบทนั้นๆ อย่างแบบที่เรียกกันว่า ละครดึกดำบรรพ์ ต่อเมื่อบทใดเป็นบทร้องจึงให้ร้อง พร้อมกับให้มีดนตรีเล่นคลอเบาๆ ในเวลาที่เจรจา ได้มีเพลงหน้าพาทย์กำหนดลงไว้ บางแห่งเพื่อช่วยการในดำเนินเรื่อง ”

จุดมุ่งหมายของผู้ประพันธ์เรื่องมัทนะพาธาคือข้อใด

มัทนะพาธามีเนื้อหาเกี่ยวกับเรื่องอะไร

วรรณคดีคำฉันท์เรื่องมัทนะพาธาแต่งด้วยคำประพันธ์ชนิดใด

แนวคิดสำคัญของบทละครพูดคำฉันท์เรื่อง มัทนะพาธา คือข้อใด