นิราศนรินทร์ เดินทางไปที่ใด

Q.3

ผู้แต่ง นิราศนรินทร์คำโคลงคือผู้ใด

  • สุนทรภู่
  • นายนรินทร์ธิเบศร์
  • รัชกาลที่ 3
  • รัชกาลที่ 2

Q.4

ลักษณะคำประพันธ์ที่ใช้ในการแต่งคือข้อใด

  • กลอนและโคลง
  • กาพย์และโคลง
  • ฉันท์และโคลง
  • ร่ายและโคลง

Q.5

นิราศ หมายถึงอะไร

  • การจากไป
  • หญิงสาว
  • ความโศกเศร้า
  • ความรัก

Q.6

การตั้งชื่อนิราศ ไม่นิยมใช้สิ่งใดมาตั้งเป็นชื่อเรื่อง

  • ชื่อผู้แต่ง
  • สถานที่เดินทางไป
  • ชื่อนางที่จากมา
  • เนื้อหาของเรื่อง

Q.7

บทขึ้นต้นในนิราศโดยทั่วไปมักจะกล่าวถึงสิ่งใด

  • บอกชื่อผู้แต่ง
  • พูดถึงหญิงคนรัก
  • บอกสาเหตุของการแต่ง
  • ชมบ้านเมือง

Q.8

นิราศเรื่องแรกของไทยคือข้อใด

  • นิราศธารทองแดง
  • นิราศเมืองแกลง
  • นิราศหริภุญชัย
  • นิราศนรินทร์

Q.9

นิราศนรินทร์ แต่งในสมัยใด

  • รัชกาลที่ 1
  • รัชกาลที่ 2
  • รัชกาลที่ 3
  • รัชกาลที่ 4

Q.10

สาเหตุของการแต่งนิราศนิรินทร์ เพราะผู้แต่งเดินทางไปยังสถานที่ใด

  • ตะนาวศรี
  • เชียงใหม่
  • ปัตตานี
  • สระบุรี

Q.11

จากข้อ 10 ผู้แต่งเดินทางไปยังสถานที่นั้นด้วยเหตุใด

  • ไปเยี่ยมบิดาและมารดา
  • ไปท่องเที่ยว
  • ไปทำศึกกับพม่า
  • ไปตามหาหญิงคนรัก

Q.12

การเดินทางในเนื้อเรื่อง เริ่มต้นออกเดินทางด้วยวิธีใด

  • รถยนต์
  • เกวียน
  • เรือ
  • เดินเท้า

นิราศนรินทร์ เดินทางไปที่ใด

โคลงนิราศนรินทร์ นายนรินทร์ธิเบศร์ (อิน)

ชื่อผู้แต่ง        นายนรินทร์ธิเบศร์ (อิน)

ชื่อเรื่อง         โคลงนิราศนรินทร์

ครั้งที่พิมพ์     พิมพ์ครั้งที่ 6

สถานที่พิมพ์   กรุงเทพ ฯ

สำนักพิมพ์     ห้างหุ้นส่วนสามัญนิติบุคคล สหประชาพาณิชย์

ปีที่พิมพ์        2525   

จำนวนหน้า     46 หน้า

หมายเหตุ      พิมพ์เป็นอนุสรณ์ในงานพระราชทานเพลิงศพผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. เยาวมาลย์   ชมชาญ

          นายนรินทร์ธิเบศร์ (อิน) กวีเอกในสมัย ร . 2 เป็นมหาดเล็กในสมเด็จพระบวชราชเจ้า กรมพระราชวังบวรมหาเสนานุรักษ์ แต่งเรื่องนี้ในขณะเดินทางตามเสด็จ สมเด็จพระบวรราชเจ้าฯ ไปรบพม่าซึ่งยกมาตีเมืองถลางและเมืองชุมพรในปี พ.. 2352 ในการพิมพ์ครั้งที่ 2 กรมศิลปากร ได้จัดทำคำอธิบายถ้อยคำบางตอนที่เข้าใจยากและจัดทำเส้นทางเดินทางที่สำคัญพิมพ์ไว้ท้ายเล่มและในการพิมพ์ครั้งที่ 4 กรมศิลปากรได้ทำการตรวจชำระฉบับสมุดไทยพร้อมทั้งทำเชิงอรรถอธิบายบางตอนโดยใช้ชื่อการพิมพ์ครั้งนี้ว่า โคลงนิราศนรินทร์ ฉบับกรมศิลปากรตรวจชำระใหม่

(จำนวนผู้เข้าชม 7472 ครั้ง)

             นิราศ เป็นงานประพันธ์ประเภทหนึ่งของไทยที่มีมาตั้งแต่สมัยโบราณ เท่าที่ปรากฏหลักฐานในปัจจุบัน นิราศเรื่องแรกของไทยนั้น คือ โคลงนิราศหริภุญชัย ซึ่งแต่งในสมัยกรุงศรีอยุธยา

๑.๑ ลักษณะของนิราศ
        พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พุทธศักราช ๒๕๔๒ อธิบายว่า
         “นิราศ”หมายถึงเรื่องราวที่พรรณนาถึงการจากกันหรือจากที่อยู่ไปในที่ต่างๆ

 ๑.๒ เนื้อหาของนิราศ
       เนื้อหานิราศส่วนใหญ่มักเป็นการคร่ำครวญของกวี (ชาย) ต่อสตรีอันเป็นที่รักเนื่องจากต้องพลัดพรากจากนางมาไกลไม่ว่าจะเป็นด้วยเหตุใดก็ตาม  อย่างไรก็ตาม อาจกล่าวได้ว่าวรรคดีนิราศมักมีความเศร้าเพราะร้างรักเป็นแก่นเรื่องของรายละเอียดอื่นๆ ที่ปรากฏในเนื้อเรื่องเป็นเพียงส่วนประกอบเท่านั้น

 ๑.๓ นางในนิราศ 
      สำหรับนางในนิราศที่กวีพรรณนานั้น อาจมีตัวตนจริงหรือไม่ก็ได้แต่กวีถือว่า นางอันเป็นที่รักเป็นปัจจัยสำคัญยิ่งที่จะเอื้อให้กวีแต่งนิราศได้ไพเราะในบางกรณกวีเมื่อเดินทางไกลและแม้ว่าจะไม่ได้จากนางอันเป็นที่รักจริง เพราะมีนางนั้นติดตามาด้วย แต่กวีก็ยังต้องครวญถึงนางตามแบบแผนของนิราศ

 ๑.๔ คำประพันธ์ในนิราศ
      วรรณคดีประเภทนิราศอาจแต่งด้วยคำประพันธ์หลายๆประเภท เช่น โคลง กาพย์ กลอน กาพย์ห่อโคลง แต่ที่นิยมมากสุดในสมัยโบราณได้แก่ โคลง ส่วนมากมักขึ้นต้นด้วยร่ายหนึ่งบทและร่ายหนึ่งบทนี้จะมีใจความสดุดีบ้านเมืองและยอพระเกียรติพระมาหากษัตริย์

 วิเคราะห์นิราศนรินทน์คำโคลง

     นิราศนรินทน์คำโคลงมีลักษณะเป็นนิราศแท้ คือ มีเนื้อหาสำคัญอยู่ที่การคร่ำครวญถึงนางอันเป็นที่รักที่กวีจากมา ส่วนรายละเอียดอื่นๆ เป็นเพียงส่วนประกอบเท่านั้นเป็นที่ยอมรับทั่วไปว่านิราศนรินทน์คำโคลงเป็นนิราศที่มีความไพเราะที่สุดเรื่องหนึ่งของไทย

                                                                         อยุธยายศล่มแล้ว               ลอยสวรรค์ ลงฤา
                                                         
สิงหาสน์ปรางค์รัตน์บรร-         เจิดหล้า
                                                         
บุญเพรงพระหากสรรค์             ศาสน์รุ่ง เรืองแฮ
                                                         
บุญเพรงพระหากสรรค์             ฝึกฟื้นใจเมือง
                                                         
เรืองเรืองไตรรัตน์พ้น               พันแสง
                                                         
รินรสพระธรรมแสดง                ค่ำเช้า
                                                         
เจดีย์ระดะแซง                       เสียดยอด
                                                         
ยลยิ่งแสงแก้วเก้า                  แก่นหล้าหลากสวรรค์
                                                         
เอียงอกเทออกอ้าง                อวดองค์ อรเอย
                                                         
เมรุชุบสมุทรดินลง                 เลยแต้ม
                                                         
อากาศจักจารผจง                  จารึก พอฤา
                                                         
โฉมแม่หยาดฟ้าแย้ม              อยู่ร้อนฤาเห็น

๒.ประวัติผู้แต่ง
        นิราศนรินทร์คำโคลง เป็นนิราศที่มีชื่อเสียงที่สุดในกรุงรัตนโกสินทร์ ด้ยมีความไพเราะเป็นเยี่ยม แต่เป็นที่หน้าเสียดายว่าความรู้เกี่ยวกับประวัติผู้แต่งนั้นไม่สู้ชัดเจนนักนอกจากปรากฏอยู่ในโคลงท้ายเรื่องว่า

  “โคลงนิราศเรื่องนี้                  นรินทร์อิน
รองบาทบวรวังถวิน                     ว่าไว้”

๓.ลักษณะคำประพันธ์
      นิราศนรินทร์คำโคลง แต่งด้วยคำประพันธ์ประเภทร่ายสุภาพ จำนวน ๑ บท และโคลงสี่สุภาพจำนวน ๑๔๓ บท

           ๓.๑ ร่ายสุภาพ  ร่ายสุภาพแต่งเป็นวรรค วรรคละประมาณ ๕ คำ หรือมากกว่านั้น และจะแต่งให้ยาวกี่วรรคก็ได้ แต่สามวรรคสุดท้ายก่อนที่จะจบบทจะต้องมีฉันทลักษณ์เป็นโคลงสองสุภาพเสมอ
          ส่วนการสัมผัสนั้นคำสุดท้ายของวรรคหน้าจะสัมผัสกับคำที่ ๑,๒ หรือ ๓ ของวรรคต่อไปแต่ถ้าคำสุดท้ายของวรรคหน้าส่งสัมผัสเป็นคำเอกหรือ คำโท คำที่รับสัมผัสในวรรคต่อไปจะต้องเป็นคำเอกหรือคำโทเช่นเดียวกัน ดังแผนภาพต่อไปนี้

๔.เรื่องย่อ
         นิราศนรินทร์คำโคลงเริ่มเรื่องด้วยร่ายสุภาพยอพระเกียรติพระมหากษัตริย์ แล้วกล่าวถึงความเจริญของบ้านเมือง จากนั้นจึงรำพันถึงการจากนางอันเป็นที่รักและพรรณนาสถานที่ที่ผ่านไป โดยนายนรินทรธิเบศร์ (อิน)  ได้ออกเดินทางเริ่มต้นจากคลองขุดผ่านวัดแจ้ง  คลองบางกอก (ใหญ่)  วัดหงส์  วัดสังข์กระจาย  บางยี่เรือ (คลอง) ด่านนางนอง บางขุนเทียน บางบอน บางหัวกระบือ โคกขาม คลองโคกเต่า มหาชัย ท่าจีน บ้านบ่อ นาขวาง คลองสามสิบสองคด คลองย่านซื่อ แม่กลองปากน้ำ (ออกทะเล) บ้านแหลม คุ้งคดอ้อย เพชรบุรี ชะอำ ห้วยขมิ้น ท่าข้าม เมืองปราณ (บุรี) สามร้อยยอด ทุ่งโคแดง (ทุ่งวัดแดง) อ่าวนางรม (อ่าวประจวบ) บางสะพาน ขามสาวบ่าว อู่แห้ง เขาหมอนเจ้า โพสลับ ลับยักษ์ เมืองแม่น้ำ อู่สะเภา หนองบัว แก่งตุ่ม แก่งคุลาตีอก แก่งแก้ว (แก่งแก้วสงสาร) แก่งนางครวญ ปากน้ำ (ร่วม) เขาเพชร จนถึงตระนาว (ตะนาวศรี) เป็นที่หมายปลายทาง

๕.เนื้อเรื่อง

นิราศนรินทน์


                       ศรีสิทธิ์พิศาลภพ เลอหล้าลบล่มสวรรค์  จรรโลงโลกกว่ากว้าง  แผนแผ่นผ้างเมืองเมรุ  ศรีอยุธเยนทร์แย้มฟ้า  แจกแสงจ้าเจิดจันทร์  เพียงรพิพรรณผ่องด้าว  ขุนหาญท้าวแหนบาท  สระทุกข์ราษฎร์รอนเสี้ยน  ส่วนเศิกเหลี้ยนล่งหล้า  ราญราบหน้าเกริน  เข็ญข่าวยินยอบตัว  ควบค้อมหัวไหว้ละล้าว  ทุกไทน้าวมาลย์น้อม  ขอออกอ้อมมาอ่อน  ผ่อนแผ่นดินให้ผาย  ขยายแผ่นฟ้าให้แผ้ว  เลี้ยงทแกล้วให้กล้า  พระยศไท้เทิดฟ้า  เฟื่องฟุ้งทศธรรม  ท่านแฮ


                              อยุธยายศล่มแล้ว                     ลอยสวรรค์ ลงฤา
                    สิงหาสน์ปรางค์รัตน์บรร-                      เจิดหล้า
                    บุญเพรงพระหากสรรค์                         ศาสน์รุ่ง เรืองแฮ
                    บุญเพรงพระหากสรรค์                         ฝึกฟื้นใจเมือง

                                                                   ฯลฯ


                                เอียงอกเทออกอ้าง                 อวดองค์ อรเอย
                    เมรุชุบสมุทรดินลง                              เลขแต้ม
                    อากาศจักจารผจง                               จารึก พอฤา
                    โฉมแม่หยาดฟ้าแย้ม                            อยู่ร้อนฤาเห็น

                                                                   ฯลฯ


                                 ร่ำรักร่ำเรื่องร้าง                    แรมนวล  นาฏฤา
                    เสนาะสนั่นดินครวญ                           ครุ่นฟ้า
                    สารสั่งพี่กำสรวล                                แสนเสน่ห์  นุชเอย
                    ควรแม่ไว้ต่างหน้า                              พี่พู้นภายหลัง

                                                                    ฯลฯ


ความรู้เพิ่มเติม
        สรุปเส้นทางเดินของนายนรินทร์ (อิน)

         ออกจากปากคลองผดุงกรุงเกษม ตอนวัดเทวราชกุญชร แล้วตัดข้ามฟากแม่นํ้าเจ้าพระยา ทางฝั่งธนบุรี เข้าคลองบางกอกใหญ่ ถึงตำบลบางขุนเทียน ข้ามแม่น้ำท่าจีน ผ่านจังหวัดสมุทรสาคร เข้าคลองสามสิบสองคด เข้าแม่น้ำแม่กลอง ผ่านจังหวัดสมุทรสงคราม ออกปากแม่น้ำแม่กลอง ออกสู่ทะเล ถึงบ้านแหลมจังหวัดเพชรบุรี เลี้ยวเข้าคลอง ถึงเมืองเพชรบุรี และเดินทางบกต่อมาถึงเมืองกำเนิดนพคุณหรือบางสะพาน และวกขึ้นไปจนถึงเมืองตะนาวศรี เป็นสิ้นสุดการเดินทางของนายนรินทร์อิน.

นายนรินทร์ตามเสด็จไปรบกับพม่าที่ใด

นายนรินทร์ธิเบศร์แต่งโคลงนิราศนรินทร์ในคราวตามเสด็จกรมพระราชวังบวรมหาเสนานุรักษ์ไปปราบพม่าที่ยกมาตีเมืองถลางและชุมพร ในปีมะเส็ง พ.ศ. 2352 คราวเดียวกับที่พระยาตรัง กวีในสมัยรัชกาลที่ 2 อีกคนหนึ่งเดินทางไปทัพและแต่งนิราศถลางไว้

จุดหมายปลายทางของการเดินทางเรื่องนิราศนรินทร์คำโคลงคือสถานที่ใด *

จุดหมายปลายทางของโคลงนิราศนรินทร์ คือสถานที่ใด ชุมพร

โคลงนิราศนรินทร์เดินทางด้วยพาหนะใด

Q. โคลงนิราศนรินทร์ เริ่มเดินทางด้วยพาหนะใด ม้า เรือ

นายนรินทริเบศร์เดินทางไปยังสถานที่ใด

นิราศนรินทร์คำโคลงเริ่มเรื่องด้วยร่ายสุภาพยอพระเกียรติพระมหากษัตริย์ แล้วกล่าวถึงความเจริญของบ้านเมือง จากนั้นจึงรำพันถึงการจากนางอันเป็นที่รักและพรรณนาสถานที่ที่ผ่านไป โดยนายนรินทรธิเบศร์ (อิน) ได้ออกเดินทางเริ่มต้นจากคลองขุดผ่านวัดแจ้ง คลองบางกอก (ใหญ่) วัดหงส์ วัดสังข์กระจาย บางยี่เรือ (คลอง) ด่านนางนอง บางขุนเทียน ...