ข้อใด ไม่ใช่ สาเหตุการฟื้นฟูศิลปวิทยาการที่เกิดในตอนปลายสมัยกลางและต่อเนื่องไปถึงสมัยใหม่

เรเนซองส์ ( rin- AY -sənss , REN -ə-sahnss ) [1] [เป็น]เป็นช่วงเวลาหนึ่งในประวัติศาสตร์ยุโรปที่บ่งบอกถึงการเปลี่ยนแปลงจากยุคกลางไปสู่ความทันสมัยและครอบคลุมศตวรรษที่ 15 และ 16 เกิดขึ้นหลังจากวิกฤตของปลายยุคกลางและเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงทางสังคมครั้งใหญ่ นอกเหนือจากการกำหนดระยะเวลามาตรฐานแล้วผู้เสนอ "ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาที่ยาวนาน" อาจเริ่มต้นในศตวรรษที่ 14 และสิ้นสุดในศตวรรษที่ 17 [3]มุมมองแบบดั้งเดิมมุ่งเน้นไปที่แง่มุมสมัยใหม่ตอนต้นของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาและระบุว่ามันเป็นการหยุดพักจากอดีต แต่นักประวัติศาสตร์หลายคนในปัจจุบันให้ความสำคัญกับแง่มุมของยุคกลางมากขึ้นและโต้แย้งว่ามันเป็นส่วนขยายของยุคกลาง [4] [5]

พื้นฐานทางปัญญาของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาเป็นรุ่นของมนุษย์มาจากแนวคิดของโรมันHumanitasและการค้นพบของปรัชญากรีกคลาสสิกเช่นว่าProtagorasใครบอกว่า "คนเป็นตัวชี้วัดของทุกสิ่ง" ความคิดใหม่นี้ปรากฏให้เห็นในศิลปะสถาปัตยกรรมการเมืองวิทยาศาสตร์และวรรณกรรม ตัวอย่างต้นการพัฒนามุมมองในภาพวาดสีน้ำมันและความรู้ที่ฟื้นขึ้นมาของวิธีการที่จะทำให้เป็นรูปธรรม แม้ว่าการประดิษฐ์โลหะชนิดเคลื่อนย้ายได้จะช่วยเร่งการเผยแพร่ความคิดจากศตวรรษที่ 15 ต่อมา แต่การเปลี่ยนแปลงของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาก็ไม่เหมือนกันในยุโรป: ร่องรอยแรกปรากฏในอิตาลีในช่วงปลายศตวรรษที่ 13 โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับงานเขียนของดันเต้และภาพวาดของGiotto

ในฐานะที่เป็นความเคลื่อนไหวทางวัฒนธรรมยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาได้รวมเอานวัตกรรมการออกดอกของวรรณกรรมภาษาละตินและภาษาพื้นถิ่นเริ่มต้นด้วยการฟื้นคืนชีพของการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 14 โดยอาศัยแหล่งข้อมูลคลาสสิกซึ่งร่วมสมัยให้เครดิตกับPetrarch ; การพัฒนาของมุมมองเชิงเส้นและเทคนิคอื่น ๆ ในการให้ความเป็นจริงที่เป็นธรรมชาติมากขึ้นในการวาดภาพ ; และค่อยเป็นค่อยไป แต่อย่างกว้างขวางการปฏิรูปการศึกษา ในทางการเมืองยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาการสนับสนุนการพัฒนาของศุลกากรและการประชุมของการเจรจาต่อรองและในด้านวิทยาศาสตร์ไปยังความเชื่อมั่นที่เพิ่มขึ้นในการสังเกตและการอุปนัยเหตุผลแม้ว่ายุคฟื้นฟูศิลปวิทยาการปฏิวัติเห็นในหลาย ๆ การแสวงหาความรู้ทางวิทยาศาสตร์ทางปัญญาและสังคมเช่นเดียวกับการเปิดตัวของที่ทันสมัยการธนาคารและสาขาการบัญชี , [6]มันอาจจะเป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับการพัฒนาศิลปะและผลงานดังกล่าวpolymathsเป็นเลโอนาร์โดดาวินชีและMichelangeloผู้ซึ่งเป็นแรงบันดาลใจให้กับคำว่า "Renaissance man" [7] [8]

เรเนซองส์เริ่มต้นขึ้นในสาธารณรัฐฟลอเรนซ์ซึ่งเป็นหนึ่งในหลายรัฐของอิตาลี [9]ทฤษฎีต่างๆที่ได้รับการเสนอไปยังบัญชีสำหรับต้นกำเนิดและลักษณะของมันโดยมุ่งเน้นที่ความหลากหลายของปัจจัยรวมทั้งลักษณะทางสังคมและพลเมืองของเมืองฟลอเรนซ์ในเวลา: โครงสร้างทางการเมืองการอุปถัมภ์ของครอบครัวที่โดดเด่นของที่Medici , [10 ] [11]และการย้ายถิ่นของนักวิชาการชาวกรีกและข้อความของพวกเขาไปยังอิตาลีต่อไปนี้การล่มสลายของคอนสแตนติกับออตโตมันเติร์ก [12] [13] [14]ศูนย์กลางที่สำคัญอื่น ๆ ทางตอนเหนือของอิตาลีเมืองรัฐเช่นเวนิส , เจนัว , มิลาน , โบโลญญาและกรุงโรมในช่วงยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาโรมันหรือเบลเยียมเมืองเช่นบรูจส์ , เกนท์ , บรัสเซลส์ , LeuvenหรือAntwerp

ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยามีประวัติศาสตร์ที่ซับซ้อนและยาวนานและสอดคล้องกับความสงสัยโดยทั่วไปเกี่ยวกับการกำหนดระยะเวลาแบบไม่ต่อเนื่องมีการถกเถียงกันอย่างมากในหมู่นักประวัติศาสตร์ที่ตอบสนองต่อการเชิดชู "ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา" ในศตวรรษที่ 19 และวีรบุรุษทางวัฒนธรรมของแต่ละบุคคลในฐานะ "ผู้ชายยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา" โดยตั้งคำถามว่า ประโยชน์ของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาในฐานะคำศัพท์และเป็นภาพวาดทางประวัติศาสตร์ [15]สังเกตการณ์บางคนได้เรียกว่าเป็นคำถามที่เรเนสซองเป็นวัฒนธรรม "ล่วงหน้า" จากยุคกลางแทนที่จะเห็นว่ามันเป็นช่วงเวลาของการมองในแง่ร้ายและความคิดถึงสำหรับคลาสสิคโบราณ , [16]ในขณะที่นักประวัติศาสตร์เศรษฐกิจและสังคมโดยเฉพาะอย่างยิ่งของเก้าอี้ duréeได้มุ่งเน้นไปแทนในความต่อเนื่องระหว่างสองยุค , [17]ซึ่งจะเชื่อมโยงเป็น Panofsky สังเกต "โดยพันความสัมพันธ์" [18]

คำRinascita ( 'วิญญาณ') ปรากฏตัวครั้งแรกในGiorgio Vasari 's ชีวิตของศิลปิน (ค. 1550) anglicized ขณะที่เรเนซองส์ในยุค 1830 [19]คำว่ายังได้รับการขยายการเคลื่อนไหวทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมอื่น ๆ เช่นCarolingian เรเนซองส์ (ศตวรรษที่ 8 และ 9) Ottonian เรเนซองส์ (10 และศตวรรษที่ 11) และเรเนซองส์ของศตวรรษที่ 12 [20]

ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาการเคลื่อนไหวทางวัฒนธรรมที่ได้รับผลกระทบอย่างลึกซึ้งชีวิตทางปัญญาของยุโรปในยุคปัจจุบันในช่วงต้น จุดเริ่มต้นในอิตาลีและแพร่กระจายไปยังส่วนอื่น ๆ ของยุโรปโดยศตวรรษที่ 16 อิทธิพลของความรู้สึกในงานศิลปะ , สถาปัตยกรรม , ปรัชญา , วรรณคดี , เพลง , วิทยาศาสตร์ , เทคโนโลยี , การเมือง, ศาสนาและด้านอื่น ๆ ของการสอบสวนทางปัญญา นักวิชาการยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาใช้วิธีการแบบมนุษยนิยมในการศึกษาและค้นหาความสมจริงและอารมณ์ความรู้สึกของมนุษย์ในงานศิลปะ [21]

นักมนุษยนิยมยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาเช่นPoggio Braccioliniค้นหาในห้องสมุดสงฆ์ของยุโรปเกี่ยวกับวรรณกรรมละตินประวัติศาสตร์และวรรณกรรมเกี่ยวกับสมัยโบราณในขณะที่การล่มสลายของคอนสแตนติโนเปิล (1453) ทำให้นักวิชาการชาวกรีก émigré นำต้นฉบับล้ำค่าในภาษากรีกโบราณซึ่งหลายชิ้นมี ตกอยู่ในความสับสนทางตะวันตก เป็นการมุ่งเน้นไปที่ตำราวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ซึ่งนักวิชาการยุคฟื้นฟูศิลปวิทยามีความแตกต่างอย่างชัดเจนจากนักวิชาการในยุคกลางของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาในศตวรรษที่ 12ซึ่งให้ความสำคัญกับการศึกษาผลงานวิทยาศาสตร์ธรรมชาติปรัชญาและคณิตศาสตร์ของกรีกและอาหรับมากกว่าในเรื่องดังกล่าว ตำราวัฒนธรรม

Portrait of a Young Woman (c. 1480–85) ( Simonetta Vespucci ) โดย Sandro Botticelli

ในการฟื้นตัวของNeoplatonismมานุษยวิทยาเรเนสซองไม่ได้ปฏิเสธศาสนาคริสต์ ; ในทางตรงกันข้ามงานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดหลายชิ้นของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาได้อุทิศให้กับงานนี้และคริสตจักรก็อุปถัมภ์งานศิลปะยุคฟื้นฟูศิลปวิทยามากมาย อย่างไรก็ตามการเปลี่ยนแปลงอย่างละเอียดเกิดขึ้นในวิธีที่ปัญญาชนเข้าหาศาสนาซึ่งสะท้อนให้เห็นในด้านอื่น ๆ ของชีวิตทางวัฒนธรรม [22]นอกจากนี้งานของคริสเตียนกรีกจำนวนมากรวมทั้งพันธสัญญาใหม่ของกรีกถูกนำกลับจากไบแซนเทียมไปยังยุโรปตะวันตกและมีส่วนร่วมกับนักวิชาการตะวันตกเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่สมัยโบราณตอนปลาย นี้การสู้รบใหม่ที่มีกรีกคริสเตียนทำงานและโดยเฉพาะอย่างยิ่งผลตอบแทนให้กับต้นฉบับภาษากรีกของพันธสัญญาใหม่ส่งเสริมโดยมานุษยวิทยาLorenzo Vallaและราสมุสจะช่วยปูทางสำหรับการปฏิรูป

หลังจากการหวนคืนสู่ศิลปะคลาสสิกครั้งแรกได้ถูกยกให้เป็นตัวอย่างในประติมากรรมของNicola Pisanoจิตรกรชาวฟลอเรนซ์ที่นำโดยMasaccioพยายามที่จะวาดภาพร่างมนุษย์อย่างสมจริงพัฒนาเทคนิคเพื่อให้มุมมองและแสงเป็นธรรมชาติมากขึ้น นักปรัชญาการเมืองที่มีชื่อเสียงที่สุดNiccolò Machiavelliพยายามอธิบายชีวิตทางการเมืองตามที่เป็นจริงนั่นคือการเข้าใจอย่างมีเหตุมีผล Giovanni Pico della Mirandolaเป็นผู้มีส่วนร่วมที่สำคัญต่อมนุษยนิยมในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาของอิตาลีได้เขียนข้อความที่มีชื่อเสียงDe hominis อย่างสง่างาม ( Oration on the Dignity of Man , 1486) ซึ่งประกอบด้วยชุดของวิทยานิพนธ์เกี่ยวกับปรัชญาความคิดตามธรรมชาติศรัทธาและเวทมนตร์ที่ได้รับการปกป้องจากฝ่ายตรงข้าม ด้วยเหตุผล นอกเหนือจากการศึกษาภาษาละตินและกรีกคลาสสิกแล้วนักเขียนในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยายังเริ่มหันมาใช้ภาษาพื้นถิ่นมากขึ้นด้วย เมื่อรวมกับการเปิดตัวแท่นพิมพ์สิ่งนี้จะช่วยให้ผู้คนจำนวนมากสามารถเข้าถึงหนังสือโดยเฉพาะอย่างยิ่งพระคัมภีร์ [23]

โดยรวมแล้วยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาอาจถูกมองว่าเป็นความพยายามของปัญญาชนในการศึกษาและปรับปรุงทางโลกและทางโลกทั้งโดยการฟื้นฟูความคิดจากสมัยโบราณและผ่านแนวทางใหม่ในการคิด นักวิชาการบางคนเช่นร็อดนีย์สตาร์ , [24]เล่นลงศิลปวิทยาในความโปรดปรานของนวัตกรรมก่อนหน้าของอิตาลีเมืองรัฐในยุคกลางสูงซึ่งได้แต่งงานกับรัฐบาลที่ตอบสนองต่อศาสนาคริสต์และการเกิดของทุนนิยม การวิเคราะห์นี้ให้เหตุผลว่าในขณะที่รัฐใหญ่ในยุโรป (ฝรั่งเศสและสเปน) เป็นระบอบกษัตริย์แบบสมบูรณาญาสิทธิราชย์และรัฐอื่น ๆ อยู่ภายใต้การควบคุมของศาสนจักรโดยตรงสาธารณรัฐเมืองเอกราชของอิตาลีได้เข้ายึดหลักการของทุนนิยมที่ประดิษฐ์ขึ้นบนฐานันดรสงฆ์และออกจากการค้าอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน การปฏิวัติที่นำหน้าและสนับสนุนทุนในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา

ทิวทัศน์ของ เมืองฟลอเรนซ์ซึ่งเป็นแหล่งกำเนิดของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา

หลายคนโต้แย้งว่าความคิดที่แสดงลักษณะของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยามีต้นกำเนิดในช่วงปลายศตวรรษที่ 13 ฟลอเรนซ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับงานเขียนของDante Alighieri (1265–1321) และPetrarch (1304–1374) รวมถึงภาพวาดของGiotto di Bondone (1267 –1337) นักเขียนบางคนวันที่ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาค่อนข้างแม่นยำ; จุดเริ่มต้นที่เสนอคือปี ค.ศ. 1401 เมื่อลอเรนโซกิแบร์ตีและฟิลิปโปบรูเนลเลสชีคู่ปรับร่วมกันทำสัญญาสร้างประตูทองสัมฤทธิ์สำหรับหอศีลจุ่มของมหาวิหารฟลอเรนซ์ (Ghiberti ชนะ) [25]คนอื่น ๆ มองว่าการแข่งขันระหว่างศิลปินและพหูสูตทั่วไปมากขึ้นเช่น Brunelleschi, Ghiberti, DonatelloและMasaccioสำหรับค่าคอมมิชชั่นทางศิลปะที่จุดประกายความคิดสร้างสรรค์ของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา แต่ยังคงเป็นที่ถกเถียงกันอยู่มากว่าทำไมยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาจึงเริ่มขึ้นในอิตาลีและเหตุใดจึงเริ่มต้นขึ้นเมื่อมันเป็นเช่นนั้น ดังนั้นจึงมีการหยิบยกทฤษฎีต่างๆมาอธิบายที่มาของมัน

ในช่วงยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาเงินและงานศิลปะไปพร้อมกัน ศิลปินขึ้นอยู่กับผู้อุปถัมภ์ทั้งหมดในขณะที่ผู้อุปถัมภ์ต้องการเงินเพื่อส่งเสริมความสามารถทางศิลปะ ความมั่งคั่งถูกนำมาสู่อิตาลีในศตวรรษที่ 14, 15 และ 16 โดยการขยายการค้าไปยังเอเชียและยุโรป การทำเหมืองแร่เงินในTyrolช่วยเพิ่มการไหลเวียนของเงิน ความหรูหราจากโลกมุสลิมนำกลับบ้านในช่วงสงครามครูเสดเพิ่มความเจริญรุ่งเรืองของเจนัวและเวนิส [26]

Jules Micheletกำหนดให้ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาในฝรั่งเศสในศตวรรษที่ 16 เป็นช่วงเวลาหนึ่งในประวัติศาสตร์วัฒนธรรมของยุโรปซึ่งแสดงถึงการหยุดพักจากยุคกลางสร้างความเข้าใจสมัยใหม่เกี่ยวกับมนุษยชาติและสถานที่ในโลก [27]

ระยะละตินและกรีกของมนุษยนิยมยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา

ตรงกันข้ามกับยุคกลางสูงเมื่อนักวิชาการชาวละตินมุ่งเน้นไปที่การศึกษาผลงานวิทยาศาสตร์ธรรมชาติปรัชญาและคณิตศาสตร์ของกรีกและอาหรับเกือบทั้งหมด[28]นักวิชาการยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาให้ความสนใจมากที่สุดในการฟื้นฟูและศึกษาวรรณกรรมประวัติศาสตร์และวรรณคดีละตินและกรีก ตำรา. กล่าวโดยกว้างสิ่งนี้เริ่มขึ้นในศตวรรษที่ 14 โดยมีระยะภาษาละตินเมื่อนักวิชาการยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาเช่นPetrarch , Coluccio Salutati (1331–1406), Niccolò de 'Niccoli (1364–1437) และPoggio Bracciolini (1380–1459) เข้าสำรวจห้องสมุดของ ยุโรปในการค้นหาของผลงานโดยผู้เขียนละตินเช่นซิเซโร , ลูคราติส , ลิวี่และเซเนกา [29] [ ต้องการการอ้างอิงแบบเต็ม ]เมื่อถึงต้นศตวรรษที่ 15 วรรณกรรมละตินจำนวนมากที่ยังหลงเหลืออยู่ได้รับการกู้คืน ช่วงกรีกของลัทธิมนุษยนิยมในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยากำลังดำเนินไปในขณะที่นักปราชญ์ชาวยุโรปตะวันตกหันมาฟื้นฟูตำราวรรณกรรมประวัติศาสตร์วรรณคดีและเทววิทยาของกรีกโบราณ [30] [ ต้องการการอ้างอิงแบบเต็ม ]

ซึ่งแตกต่างจากตำราภาษาละตินซึ่งได้รับการเก็บรักษาและศึกษาในยุโรปตะวันตกตั้งแต่ช่วงปลายสมัยโบราณการศึกษาตำรากรีกโบราณมีข้อ จำกัด มากในยุโรปตะวันตกในยุคกลาง ผลงานภาษากรีกโบราณเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์คณิตศาสตร์และปรัชญาได้รับการศึกษามาตั้งแต่ยุคกลางสูงในยุโรปตะวันตกและในยุคทองของอิสลาม (โดยปกติจะเป็นงานแปล) แต่งานวรรณกรรมกรีกวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ (เช่นโฮเมอร์นักเขียนบทละครชาวกรีกDemosthenesและเดส ) ไม่ได้รับการศึกษาทั้งในละตินหรือยุคกลางของโลกอิสลาม ; ในยุคกลางตำราเหล่านี้ได้รับการศึกษาโดยนักวิชาการไบแซนไทน์เท่านั้น บางคนโต้แย้งว่ายุคฟื้นฟูศิลปวิทยา Timuridในซามาร์คันด์และเฮรัตซึ่งความงดงามของฟลอเรนซ์เป็นศูนย์กลางของการเกิดใหม่ทางวัฒนธรรม[31] [32]เชื่อมโยงกับจักรวรรดิออตโตมันซึ่งการพิชิตนำไปสู่การอพยพของนักปราชญ์ชาวกรีกไปยังเมืองในอิตาลี [33] [ ต้องการการอ้างอิงแบบเต็ม ] [34] [ ต้องการการอ้างอิงแบบเต็ม ] [12] [35]ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุดอย่างหนึ่งของนักวิชาการยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาคือการนำผลงานทางวัฒนธรรมกรีกทั้งชั้นนี้กลับเข้าสู่ยุโรปตะวันตกเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ช่วงปลาย สมัยโบราณ.

มุสลิม logicians สะดุดตาที่สุดAvicennaและAverroesได้รับการถ่ายทอดความคิดกรีกหลังจากที่พวกเขาบุกเข้ามาและเอาชนะอียิปต์และลิแวน การแปลและข้อคิดเห็นเกี่ยวกับแนวคิดเหล่านี้ได้ดำเนินการผ่านอาหรับตะวันตกไปสู่ไอบีเรียและซิซิลีซึ่งกลายเป็นศูนย์กลางสำคัญในการถ่ายทอดความคิดนี้ ตั้งแต่วันที่ 11 ถึงศตวรรษที่ 13 โรงเรียนจำนวนมากที่ทุ่มเทให้กับการแปลผลงานของนักปรัชญาและนักวิทยาศาสตร์จากคลาสสิกอาหรับจะยุคโบราณได้ก่อตั้งขึ้นในไอบีเรียที่สะดุดตาที่สุดของโรงเรียน Toledo ของผู้แปล งานแปลจากวัฒนธรรมอิสลามนี้แม้ว่าส่วนใหญ่จะไม่ได้วางแผนไว้และไม่เป็นระเบียบ แต่ก็ถือเป็นการถ่ายทอดความคิดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดชิ้นหนึ่งในประวัติศาสตร์ [36]การเคลื่อนไหวเพื่อรวมการศึกษาวรรณกรรมกรีกประวัติศาสตร์การพูดและศาสนศาสตร์ตามปกติกลับเข้าสู่หลักสูตรของยุโรปตะวันตกมักเกิดขึ้นในปี ค.ศ. 1396 จาก Coluccio Salutati ไปยังนักการทูตไบแซนไทน์และนักวิชาการมานูเอลไครโซโลราส (ค.ศ. 1355–1415 ) เพื่อสอนภาษากรีกในฟลอเรนซ์ [37] [ อ้างอิงเต็มจำเป็น ]มรดกนี้ได้อย่างต่อเนื่องโดยจำนวนของนักวิชาการชาวกรีกชาวต่างชาติจากBasilios Bessarionไปลีโออัลลาเติุส

โครงสร้างทางสังคมและการเมืองในอิตาลี

แผนที่ทางการเมืองของ คาบสมุทรอิตาลีประมาณปี 1494

โครงสร้างทางการเมืองที่เป็นเอกลักษณ์ของอิตาลีในช่วงปลายยุคกลาง ทำให้บางคนตั้งทฤษฎีว่าสภาพอากาศทางสังคมที่ผิดปกติทำให้เกิดการเรืองแสงทางวัฒนธรรมที่หายาก อิตาลีไม่ได้ดำรงอยู่ในฐานะหน่วยงานทางการเมืองในช่วงต้นยุคใหม่ แทนที่จะแบ่งออกเป็นนครรัฐและดินแดนเล็ก ๆ: ราชอาณาจักรเนเปิลส์ควบคุมทางใต้, สาธารณรัฐฟลอเรนซ์และรัฐสันตะปาปาที่ศูนย์กลาง, ชาวมิลานและชาวเจโนสไปทางเหนือและตะวันตกตามลำดับและชาวเวนิสไปทางทิศตะวันออก . อิตาลีในศตวรรษที่สิบห้าเป็นหนึ่งในพื้นที่ที่มีความเป็นเมืองมากที่สุดในยุโรป [38]หลายเมืองตั้งอยู่ท่ามกลางซากปรักหักพังของอาคารโรมันโบราณ; ดูเหมือนว่าธรรมชาติคลาสสิกของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาจะเชื่อมโยงกับจุดเริ่มต้นในใจกลางของอาณาจักรโรมัน [39]

นักประวัติศาสตร์และนักปรัชญาการเมืองเควนตินสกินเนอร์ชี้ให้เห็นว่าอ็อตโตแห่งไฟรซิง (ราว ค.ศ. 1114–1158) บาทหลวงชาวเยอรมันที่ไปเยือนอิตาลีตอนเหนือในช่วงศตวรรษที่ 12 สังเกตเห็นรูปแบบใหม่ของการจัดระเบียบทางการเมืองและสังคมโดยสังเกตว่าอิตาลีดูเหมือนจะออกจาก ระบบศักดินาเพื่อให้สังคมมีพื้นฐานมาจากพ่อค้าและการค้า ที่เชื่อมโยงกับสิ่งนี้คือความคิดต่อต้านพระมหากษัตริย์ซึ่งแสดงอยู่ในภาพวาดเฟรสโกวัฏจักรยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาตอนต้นที่มีชื่อเสียงThe Allegory of Good and Bad GovernmentโดยAmbrogio Lorenzetti (ทาสี 1338–1340) ซึ่งมีข้อความที่ชัดเจนเกี่ยวกับคุณธรรมของความเป็นธรรมความยุติธรรมระบอบสาธารณรัฐและการบริหารที่ดี . ถือครองทั้งศาสนจักรและจักรวรรดิที่อ่าวสาธารณรัฐเมืองเหล่านี้อุทิศให้กับแนวคิดเรื่องเสรีภาพ สกินเนอร์รายงานว่ามีการปกป้องเสรีภาพมากมายเช่นการเฉลิมฉลองMatteo Palmieri (1406–1475) ของอัจฉริยะชาวฟลอเรนซ์ไม่เพียง แต่ในด้านศิลปะประติมากรรมและสถาปัตยกรรมเท่านั้น แต่ยังมี "ปรัชญาทางศีลธรรมสังคมและการเมืองอันน่าทึ่งที่เกิดขึ้นในฟลอเรนซ์ที่ ในเวลาเดียวกัน". [40]

เมืองแม้เกินและรัฐภาคกลางของอิตาลีเช่นสาธารณรัฐฟลอเรนซ์ในเวลานี้ก็มีความโดดเด่นของพวกเขาพ่อค้าสาธารณรัฐโดยเฉพาะสาธารณรัฐเวนิส แม้ว่าในทางปฏิบัติเหล่านี้เป็นoligarchicalและคล้ายคลึงเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ทันสมัยประชาธิปไตยพวกเขามีคุณสมบัติที่เป็นประชาธิปไตยและรัฐตอบสนองกับรูปแบบการมีส่วนร่วมในการกำกับดูแลและความเชื่อในเสรีภาพ [40] [41] [42]เสรีภาพทางการเมืองสัมพัทธ์ที่พวกเขามีอยู่นั้นเอื้อต่อความก้าวหน้าทางวิชาการและศิลปะ [43] ในทำนองเดียวกันตำแหน่งของเมืองในอิตาลีเช่นเวนิสในฐานะศูนย์กลางการค้าที่ยิ่งใหญ่ทำให้พวกเขาเป็นทางแยกทางปัญญา ร้านค้ามากับความคิดของพวกเขาจากมุมไกลของโลกโดยเฉพาะลิแวน เวนิสเป็นประตูสู่การค้ากับโลกตะวันออกของยุโรปและเป็นผู้ผลิตแก้วชั้นดีในขณะที่ฟลอเรนซ์เป็นเมืองหลวงแห่งสิ่งทอ ความมั่งคั่งของธุรกิจดังกล่าวที่นำไปสู่อิตาลีหมายถึงโครงการศิลปะขนาดใหญ่ทั้งภาครัฐและเอกชนสามารถได้รับมอบหมายและบุคคลทั่วไปมีเวลาว่างสำหรับการศึกษามากขึ้น [43]

ความตายสีดำ

ปีเตอร์บรูเกล 's ชัยชนะแห่งความตาย (ค. 1562) สะท้อนให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและความหวาดกลัวภัยพิบัติที่เกิดขึ้นตามที่ทำลายยุโรปยุคกลาง

ทฤษฎีหนึ่งที่ก้าวหน้าไปมากคือความหายนะในฟลอเรนซ์ที่เกิดจากการตายดำซึ่งเกิดขึ้นในยุโรประหว่างปี 1348 ถึง 1350 ส่งผลให้มุมมองโลกของผู้คนในอิตาลีในศตวรรษที่ 14 เปลี่ยนไป อิตาลีโดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ดีตีด้วยโรคระบาดและมันได้รับการสันนิษฐานว่าเป็นผลคุ้นเคยกับความตายที่เกิดจากนักคิดที่จะอาศัยอยู่มากขึ้นในชีวิตของพวกเขาบนโลกมากกว่าในจิตวิญญาณและชีวิตหลังความตาย [44]ยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าการตายของคนดำกระตุ้นให้เกิดคลื่นลูกใหม่แห่งความนับถือซึ่งแสดงให้เห็นในการสนับสนุนงานศิลปะทางศาสนา [45]อย่างไรก็ตามสิ่งนี้ไม่สามารถอธิบายได้อย่างสมบูรณ์ว่าเหตุใดยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาจึงเกิดขึ้นในอิตาลีโดยเฉพาะในศตวรรษที่ 14 ความตายดำเป็นโรคระบาดที่ส่งผลกระทบต่อยุโรปทั้งหมดในรูปแบบที่อธิบายไว้ไม่เพียง แต่อิตาลีเท่านั้น การเกิดขึ้นของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาในอิตาลีส่วนใหญ่เป็นผลมาจากปฏิสัมพันธ์ที่ซับซ้อนของปัจจัยข้างต้น [15]

โรคระบาดเกิดจากหมัดบนเรือเดินสมุทรที่เดินทางกลับจากท่าเรือของเอเชียแพร่กระจายอย่างรวดเร็วเนื่องจากขาดการสุขาภิบาลที่เหมาะสมประชากรของอังกฤษประมาณ 4.2 ล้านคนสูญหาย 1.4 ล้านคนจากกาฬโรค ประชากรของฟลอเรนซ์ลดลงเกือบครึ่งหนึ่งในปี 1347 อันเป็นผลมาจากการลดลงของประชากรทำให้ค่านิยมของชนชั้นแรงงานเพิ่มขึ้นและคนธรรมดาก็มีอิสระมากขึ้น เพื่อตอบสนองความต้องการแรงงานที่เพิ่มขึ้นคนงานจึงเดินทางเพื่อค้นหาตำแหน่งที่ดีที่สุดในเชิงเศรษฐกิจ [46]

การลดลงของประชากรเนื่องจากโรคระบาดส่งผลทางเศรษฐกิจ: ราคาอาหารลดลงและมูลค่าที่ดินลดลง 30–40% ในพื้นที่ส่วนใหญ่ของยุโรประหว่างปี 1350 ถึง 1400 [47] ผู้ถือครองที่ดินต้องเผชิญกับความสูญเสียครั้งใหญ่ แต่สำหรับชายและหญิงธรรมดา มันเป็นโชคลาภ ผู้รอดชีวิตจากโรคระบาดไม่เพียงพบว่าราคาอาหารถูกกว่า แต่ยังมีที่ดินที่อุดมสมบูรณ์กว่าและหลายคนได้รับมรดกจากญาติที่ตายไปแล้ว

การแพร่ระบาดของโรคระบาดมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในพื้นที่ที่มีความยากจน โรคระบาดทำลายเมืองต่างๆโดยเฉพาะเด็ก ๆ โรคระบาดแพร่กระจายได้ง่ายโดยเหาน้ำดื่มที่ไม่ถูกสุขอนามัยกองทัพหรือโดยการสุขาภิบาลที่ไม่ดี เด็ก ๆ ได้รับผลกระทบหนักที่สุดเนื่องจากหลายโรคเช่นไข้รากสาดใหญ่และซิฟิลิสเป็นเป้าหมายของระบบภูมิคุ้มกันทำให้เด็กเล็กไม่มีโอกาสต่อสู้ เด็กที่อยู่อาศัยในเมืองได้รับผลกระทบจากการแพร่กระจายของโรคมากกว่าเด็กของคนร่ำรวย [48]

ความตายดำก่อให้เกิดความวุ่นวายต่อโครงสร้างทางสังคมและการเมืองของฟลอเรนซ์มากกว่าการแพร่ระบาดในภายหลัง แม้จะมีผู้เสียชีวิตจำนวนมากในหมู่สมาชิกของชนชั้นปกครอง แต่รัฐบาลฟลอเรนซ์ก็ยังคงทำหน้าที่ต่อไปในช่วงเวลานี้ การประชุมอย่างเป็นทางการของผู้แทนที่มาจากการเลือกตั้งถูกระงับในช่วงที่การแพร่ระบาดของโรคระบาดเนื่องจากสภาพความวุ่นวายในเมือง แต่เจ้าหน้าที่กลุ่มเล็ก ๆ ได้รับการแต่งตั้งให้ดำเนินกิจการของเมืองซึ่งทำให้มั่นใจได้ว่ารัฐบาลจะมีความต่อเนื่อง [49]

สภาพทางวัฒนธรรมในฟลอเรนซ์

ลอเรนโซเดอเมดิชิผู้ปกครอง ฟลอเรนซ์และผู้อุปถัมภ์ศิลปะ (ภาพโดย วาซารี )

เป็นเรื่องที่ถกเถียงกันมานานแล้วว่าเหตุใดยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาจึงเริ่มขึ้นในฟลอเรนซ์ไม่ใช่ที่อื่นในอิตาลี นักวิชาการได้กล่าวถึงคุณลักษณะหลายประการที่เป็นเอกลักษณ์ของวิถีชีวิตทางวัฒนธรรมของชาวฟลอเรนซ์ที่อาจทำให้เกิดการเคลื่อนไหวทางวัฒนธรรมดังกล่าว หลายคนให้ความสำคัญกับบทบาทของMediciซึ่งเป็นครอบครัวของธนาคารและในเวลาต่อมาสภาปกครองของ ducalในการอุปถัมภ์และกระตุ้นศิลปะ อเรนโซเดอเมดิ (1449-1492) เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาสำหรับจำนวนมหาศาลของศิลปะการอุปถัมภ์ให้กำลังใจเพื่อนร่วมชาติของเขาในการทำงานของคณะกรรมการจากศิลปินชั้นนำของเมืองฟลอเรนซ์รวมทั้งเลโอนาร์โดดาวินชี , Sandro BotticelliและMichelangelo Buonarroti [10]ผลงานของNeri di Bicci , Botticelli, da Vinci และFilippino Lippiได้รับหน้าที่เพิ่มเติมจาก Convent of San Donato ใน Scopeto ในฟลอเรนซ์ [50]

ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยากำลังดำเนินไปอย่างแน่นอนก่อนที่ลอเรนโซเดอเมดิชิจะเข้ามามีอำนาจ - ก่อนที่ตระกูลเมดิชิจะประสบความสำเร็จในสังคมฟลอเรนซ์ นักประวัติศาสตร์บางคนได้ตั้งสมมติฐานว่าฟลอเรนซ์เป็นบ้านเกิดของเรเนสซองเป็นผลมาจากโชคคือเพราะ " มหาบุรุษ " เกิดมาโดยมีโอกาสที่: [51]เลโอนาร์โดดาวินชี Botticelli และ Michelangelo เกิดในทัสคานี นักประวัติศาสตร์คนอื่น ๆ ยืนยันว่าโอกาสดังกล่าวไม่น่าจะเป็นไปได้นักประวัติศาสตร์คนอื่น ๆ ยืนยันว่า "ผู้ยิ่งใหญ่" เหล่านี้สามารถขึ้นมามีชื่อเสียงได้เพราะเงื่อนไขทางวัฒนธรรมที่แพร่หลายในเวลานั้น [52]

มนุษยนิยม

ในบางแง่มนุษยนิยมยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาไม่ใช่ปรัชญา แต่เป็นวิธีการเรียนรู้ ในทางตรงกันข้ามกับยุคกลางนักวิชาการโหมดซึ่งมุ่งเน้นไปที่การแก้ปัญหาความขัดแย้งระหว่างผู้เขียนมานุษยวิทยาเรเนสซองจะศึกษาในตำราโบราณเดิมและประเมินพวกเขาผ่านการรวมกันของเหตุผลและหลักฐานเชิงประจักษ์ การศึกษามนุษยก็ขึ้นอยู่กับโปรแกรมของStudia humanitatisศึกษาห้ามนุษยศาสตร์: บทกวี , ไวยากรณ์ , ประวัติศาสตร์ , ปรัชญาและสำนวน แม้ว่าบางครั้งนักประวัติศาสตร์จะพยายามดิ้นรนเพื่อกำหนดแนวมนุษยนิยมอย่างแม่นยำ แต่ส่วนใหญ่ก็ตั้งรกรากอยู่ที่ "นิยามกลางถนน ... การเคลื่อนไหวเพื่อฟื้นฟูตีความและหลอมรวมภาษาวรรณกรรมการเรียนรู้และคุณค่าของกรีกและโรมโบราณ" [53]เหนือสิ่งอื่นใดนักมนุษยนิยมยืนยันว่า "อัจฉริยะของมนุษย์ ... ความสามารถพิเศษและความสามารถพิเศษของจิตใจมนุษย์" [54]

Pico della MirandolaนักเขียนOration on the Dignity of Manที่มีชื่อเสียง ซึ่งได้รับการขนานนามว่าเป็น "Manifesto of the Renaissance" [55]

นักวิชาการด้านมนุษยนิยมกำหนดภูมิทัศน์ทางปัญญาตลอดช่วงต้นสมัยใหม่ นักปรัชญาการเมืองเช่นNiccolò MachiavelliและThomas More ได้รื้อฟื้นความคิดของนักคิดชาวกรีกและโรมันและนำไปใช้ในการวิพากษ์วิจารณ์รัฐบาลร่วมสมัยตามขั้นตอนของอิสลามของอิบันคอลดูน [56] [57] ปิโกเดลลามิรันโดลาเขียน "แถลงการณ์" ของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาคำปราศรัยเกี่ยวกับศักดิ์ศรีของมนุษย์การป้องกันความคิดที่มีชีวิตชีวา Matteo Palmieri (1406–1475) นักมนุษยนิยมอีกคนหนึ่งเป็นที่รู้จักมากที่สุดจากผลงานของเขาDella vita civile ("On Civic Life"; พิมพ์ 1528) ซึ่งสนับสนุนมนุษยนิยมของพลเมืองและสำหรับอิทธิพลของเขาในการปรับแต่งพื้นถิ่นทัสคานีให้อยู่ในระดับเดียวกับ ละติน. Palmieri ดึงนักปรัชญาและนักทฤษฎีชาวโรมันโดยเฉพาะซิเซโรซึ่งเช่นเดียวกับ Palmieri ใช้ชีวิตในที่สาธารณะอย่างแข็งขันในฐานะพลเมืองและเจ้าหน้าที่ตลอดจนนักทฤษฎีและนักปรัชญาและQuintilianด้วย บางทีการแสดงออกที่รวบรัดที่สุดเกี่ยวกับมุมมองของเขาเกี่ยวกับมนุษยนิยมคือในงานกวีปี 1465 La città di vitaแต่งานก่อนหน้านี้Della vita civileมีความหลากหลายมากกว่า Palmieri เรียบเรียงขึ้นเป็นชุดของบทสนทนาที่ตั้งอยู่ในบ้านในชนบทในชนบทของ Mugello นอกเมืองฟลอเรนซ์ในช่วงที่เกิดภัยพิบัติในปี 1430 Palmieri ได้อธิบายถึงคุณสมบัติของพลเมืองในอุดมคติ บทสนทนารวมถึงแนวคิดเกี่ยวกับวิธีที่เด็ก ๆ พัฒนาจิตใจและร่างกายพลเมืองสามารถปฏิบัติตนอย่างมีศีลธรรมได้อย่างไรพลเมืองและรัฐสามารถประกันความน่าจะเป็นในชีวิตสาธารณะได้อย่างไรและการอภิปรายที่สำคัญเกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างสิ่งที่เป็นประโยชน์ในทางปฏิบัติและสิ่งที่ซื่อสัตย์

นักมนุษยนิยมเชื่อว่าการก้าวข้ามไปสู่ชีวิตหลังความตายด้วยจิตใจและร่างกายที่สมบูรณ์แบบซึ่งสามารถบรรลุได้ด้วยการศึกษา จุดประสงค์ของมนุษยนิยมคือการสร้างมนุษย์ที่มีความเป็นสากลซึ่งบุคคลนี้ผสมผสานความเป็นเลิศทางปัญญาและร่างกายเข้าด้วยกันและเป็นผู้ที่มีความสามารถในการทำงานอย่างมีเกียรติในทุกสถานการณ์ [58]อุดมการณ์นี้ถูกเรียกว่าuomo universaleซึ่งเป็นอุดมคติของกรีก - โรมันโบราณ การศึกษาในช่วงยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาส่วนใหญ่ประกอบด้วยวรรณกรรมโบราณและประวัติศาสตร์เนื่องจากคิดว่าคลาสสิกให้การสอนทางศีลธรรมและความเข้าใจอย่างเข้มข้นเกี่ยวกับพฤติกรรมของมนุษย์

มนุษยนิยมและห้องสมุด

ลักษณะเฉพาะของห้องสมุดยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาบางแห่งคือเปิดให้ประชาชนเข้าชม ห้องสมุดเหล่านี้เป็นสถานที่แลกเปลี่ยนความคิดเห็นและทุนการศึกษาและการอ่านถือว่าทั้งน่าพอใจและเป็นประโยชน์ต่อจิตใจและจิตวิญญาณ เนื่องจากการคิดอย่างอิสระเป็นจุดเด่นของยุคสมัยห้องสมุดหลายแห่งจึงมีนักเขียนมากมาย สามารถพบตำราคลาสสิกควบคู่ไปกับงานเขียนแนวมนุษยนิยม สมาคมปัญญาชนที่ไม่เป็นทางการเหล่านี้มีอิทธิพลอย่างมากต่อวัฒนธรรมเรอเนสซองส์ "บรรณานุกรม" ที่ร่ำรวยที่สุดบางคนสร้างห้องสมุดเพื่อเป็นวัดสำหรับหนังสือและความรู้ ห้องสมุดหลายแห่งปรากฏขึ้นในฐานะที่แสดงถึงความมั่งคั่งอันยิ่งใหญ่ที่เข้าร่วมกับความรักในหนังสือ ในบางกรณีผู้สร้างห้องสมุดที่ได้รับการฝึกฝนยังมุ่งมั่นที่จะเสนอโอกาสให้ผู้อื่นใช้คอลเล็กชันของตน ขุนนางและเจ้าชายของศาสนจักรที่มีชื่อเสียงได้สร้างห้องสมุดที่ยิ่งใหญ่สำหรับใช้ในศาลของพวกเขาเรียกว่า "ห้องสมุดศาล" และตั้งอยู่ในอาคารอนุสาวรีย์ที่ออกแบบอย่างหรูหราตกแต่งด้วยงานไม้หรูหราและผนังประดับด้วยจิตรกรรมฝาผนัง (Murray, Stuart AP)

ศิลปะ

ศิลปะเรอเนสซองส์นับเป็นการเกิดใหม่ทางวัฒนธรรมในช่วงใกล้ยุคกลางและการเพิ่มขึ้นของโลกสมัยใหม่ ลักษณะเด่นอย่างหนึ่งของศิลปะเรอเนสซองส์คือการพัฒนามุมมองเชิงเส้นที่เหมือนจริงอย่างมาก Giotto di Bondone (1267–1337) ได้รับการยกย่องจากการปฏิบัติต่อภาพวาดเป็นหน้าต่างสู่อวกาศเป็นครั้งแรก แต่ก็ยังไม่ถึงการสาธิตของสถาปนิกFilippo Brunelleschi (1377–1446) และงานเขียนของLeon Battista Alberti (1404–1472) ในเวลาต่อมา มุมมองนั้นถูกทำให้เป็นทางการเป็นเทคนิคทางศิลปะ [59]

เลโอนาร์โดดาวินชี 's Vitruvian Man (ค. 1490) แสดงให้เห็นถึงผลกระทบของการนักเขียนสมัยโบราณที่มีต่อนักคิดยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา จากข้อมูลจำเพาะใน De Architecturaของ Vitruvius (ศตวรรษที่ 1 ก่อนคริสต์ศักราช) Leonardo พยายามวาดผู้ชายที่มีสัดส่วนที่สมบูรณ์แบบ (พิพิธภัณฑ์ Gallerie dell'Accademia , เวนิซ )

การพัฒนามุมมองเป็นส่วนหนึ่งของแนวโน้มที่กว้างขึ้นต่อความสมจริงในศิลปะ [60]ช่างทาสีพัฒนาเทคนิคอื่น ๆ การศึกษาแสงเงาและมีชื่อเสียงในกรณีของเลโอนาร์โดดาวินชี , กายวิภาคของมนุษย์ การเปลี่ยนแปลงวิธีการทางศิลปะเหล่านี้เป็นพื้นฐานของความปรารถนาที่จะแสดงให้เห็นถึงความงามของธรรมชาติและเพื่อคลี่คลายความจริงของสุนทรียศาสตร์ด้วยผลงานของ Leonardo, MichelangeloและRaphael ซึ่งเป็นตัวแทนของยอดแหลมทางศิลปะที่ศิลปินคนอื่น ๆ เลียนแบบกันมาก [61]ศิลปินที่มีชื่อเสียงคนอื่น ๆ ได้แก่ซานโดรบอตติเชลลีทำงานให้กับเมดิชีในฟลอเรนซ์โดนาเทลโลชาวฟลอเรนซ์อีกคนหนึ่งและทิเชียนในเวนิสเป็นต้น

ในเนเธอร์แลนด์มีการพัฒนาวัฒนธรรมทางศิลปะที่มีชีวิตชีวาโดยเฉพาะ ผลงานของHugo van der GoesและJan van Eyckมีอิทธิพลอย่างยิ่งต่อพัฒนาการของภาพวาดในอิตาลีทั้งในทางเทคนิคด้วยการใช้สีน้ำมันและผ้าใบและโวหารในแง่ของความเป็นธรรมชาติในการเป็นตัวแทน ต่อมาผลงานของPieter Brueghel the Elderจะสร้างแรงบันดาลใจให้ศิลปินวาดภาพเรื่องราวในชีวิตประจำวัน [62]

ในด้านสถาปัตยกรรม Filippo Brunelleschi เป็นสิ่งสำคัญที่สุดในการศึกษาซากอาคารคลาสสิกโบราณ ด้วยความรู้ที่ได้รับการค้นพบใหม่จากนักเขียนVitruvius ในศตวรรษที่ 1 และสาขาวิชาคณิตศาสตร์ที่เฟื่องฟู Brunelleschi จึงคิดค้นรูปแบบยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาที่เลียนแบบและปรับปรุงในรูปแบบคลาสสิก ความสำเร็จที่สำคัญของเขาเป็นของวิศวกรรมอาคารโดมของวิหารฟลอเรนซ์ [63]อีกอาคารหนึ่งที่แสดงให้เห็นถึงรูปแบบนี้คือโบสถ์เซนต์แอนดรูว์ในมันทัวสร้างโดยอัลแบร์ตี งานสถาปัตยกรรมที่โดดเด่นของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาสูงคือการสร้างใหม่ของมหาวิหารเซนต์ปีเตอร์รวมทักษะของBramante , Michelangelo , ราฟาเอล , Sangalloและเดอร์โน

ระหว่างศิลปวิทยาสถาปนิกมีวัตถุประสงค์เพื่อใช้คอลัมน์เสาและentablaturesเป็นระบบบูรณาการ โรมันคำสั่งประเภทคอลัมน์นี้มีการใช้ทัสคานีและคอมโพสิต สิ่งเหล่านี้อาจเป็นโครงสร้างรองรับอาร์เคดหรือซุ้มประตูหรือตกแต่งอย่างหมดจดโดยตั้งชิดผนังในรูปแบบของเสา หนึ่งในอาคารแรกที่ใช้เสาเป็นระบบบูรณาการคือใน Old Sacristy (1421–1440) โดย Brunelleschi [64]ซุ้มโค้งครึ่งวงกลมหรือ (ในสไตล์Mannerist ) แบ่งส่วนมักใช้ในร้านค้ารองรับบนท่าเรือหรือเสาที่มีเมืองหลวง อาจมีส่วนของสภาพแวดล้อมระหว่างเมืองหลวงและการผุดขึ้นของซุ้มประตู Alberti เป็นคนแรก ๆ ที่ใช้ซุ้มประตูบนอนุสาวรีย์ ห้องใต้ดินยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาไม่มีซี่โครง เป็นรูปครึ่งวงกลมหรือปล้องและบนแผนสี่เหลี่ยมซึ่งแตกต่างจากห้องนิรภัยแบบโกธิกซึ่งมักเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า

ศิลปินยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาไม่ใช่คนต่างศาสนาแม้ว่าพวกเขาจะชื่นชมในสมัยโบราณและยังคงรักษาแนวความคิดและสัญลักษณ์ของยุคกลางในอดีตไว้ นิโคลาปิซาโน (ประมาณ ค.ศ. 1220 - ค.ศ. 1278) เลียนแบบรูปแบบคลาสสิกโดยการพรรณนาฉากจากคัมภีร์ไบเบิล การประกาศของเขาจากพิธีล้างบาปที่ปิซาแสดงให้เห็นว่ารูปแบบคลาสสิกมีอิทธิพลต่อศิลปะอิตาลีก่อนยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาจะหยั่งรากลึกในฐานะขบวนการวรรณกรรม[65]

วิทยาศาสตร์

ภาพนิรนามของ Nicolaus Copernicus (ราว ค.ศ. 1580)

ภาพเหมือนของ Luca Pacioliบิดาแห่งการบัญชีวาดโดย Jacopo de 'Barbari , [b] 1495, ( Museo di Capodimonte )

นวัตกรรมประยุกต์ขยายไปสู่การพาณิชย์ ในตอนท้ายของศตวรรษที่ 15 Luca Pacioliตีพิมพ์ครั้งแรกที่งานเกี่ยวกับการทำบัญชีทำให้เขาเป็นผู้ก่อตั้งบัญชี [6]

การค้นพบตำราโบราณและการประดิษฐ์แท่นพิมพ์ในช่วงประมาณปี 1440 ซึ่งทำให้เกิดการเรียนรู้ที่เป็นประชาธิปไตยและช่วยให้สามารถเผยแพร่แนวคิดที่กระจายออกไปในวงกว้างได้เร็วขึ้น ในช่วงแรกของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาอิตาลีนักมนุษยนิยมนิยมศึกษาเรื่องมนุษยศาสตร์มากกว่าปรัชญาธรรมชาติหรือคณิตศาสตร์ประยุกต์และความเคารพต่อแหล่งข้อมูลแบบคลาสสิกยังทำให้มุมมองของอริสโตเติลและทอเลเมอิกของจักรวาล เขียนรอบ 1450 นิโคลัส Cusanusคาดว่าดวงอาทิตย์เป็นศูนย์กลางโลกทัศน์ของโคเปอร์นิคัแต่ในแฟชั่นปรัชญา

วิทยาศาสตร์และศิลปะถูกผสมผสานเข้าด้วยกันในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาตอนต้นโดยมีศิลปินพหูสูตเช่น Leonardo da Vinci วาดภาพเชิงสังเกตเกี่ยวกับกายวิภาคศาสตร์และธรรมชาติ ดาวินชีได้ตั้งค่าการทดลองที่มีการควบคุมในการไหลของน้ำการผ่าทางการแพทย์และการศึกษาการเคลื่อนไหวและอากาศพลศาสตร์อย่างเป็นระบบและเขาได้คิดค้นหลักการของวิธีการวิจัยที่ทำให้Fritjof Capraจัดให้เขาเป็น "บิดาแห่งวิทยาศาสตร์สมัยใหม่" [67]ตัวอย่างอื่น ๆ ของการมีส่วนร่วมของดาวินชีในช่วงเวลานี้ ได้แก่ เครื่องจักรที่ออกแบบมาเพื่อเลื่อยหินอ่อนและยกเสาหินและการค้นพบใหม่ ๆ ในด้านอะคูสติกพฤกษศาสตร์ธรณีวิทยากายวิภาคศาสตร์และกลศาสตร์ [68]

สภาพแวดล้อมที่เหมาะสมได้พัฒนาขึ้นเพื่อตั้งคำถามกับหลักคำสอนทางวิทยาศาสตร์แบบคลาสสิก การค้นพบในปี 1492 ของโลกใหม่โดยคริสโตเฟอร์โคลัมบัสท้าทายโลกทัศน์แบบคลาสสิก ผลงานของทอเลมี (ในทางภูมิศาสตร์) และกาเลน (ในทางการแพทย์) พบว่าไม่ตรงกับการสังเกตในชีวิตประจำวันเสมอไป ในขณะที่การปฏิรูปโปรเตสแตนต์และการต่อต้านการปฏิรูปปะทะกันยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาตอนเหนือได้แสดงให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงอย่างชัดเจนในการมุ่งเน้นจากปรัชญาธรรมชาติของอริสโตเติลไปสู่เคมีและวิทยาศาสตร์ชีวภาพ (พฤกษศาสตร์กายวิภาคศาสตร์และการแพทย์) [69]ความเต็มใจที่จะตั้งคำถามกับความจริงที่เคยมีมาก่อนและค้นหาคำตอบใหม่ ๆ ส่งผลให้เกิดความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ครั้งใหญ่ในช่วงเวลาหนึ่ง

บางคนมองว่านี่คือ " การปฏิวัติทางวิทยาศาสตร์ " โดยเป็นการประกาศจุดเริ่มต้นของยุคใหม่[70]อื่น ๆ ว่าเป็นการเร่งกระบวนการที่ต่อเนื่องตั้งแต่โลกยุคโบราณจนถึงปัจจุบัน [71]ที่สําคัญก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ที่ถูกสร้างขึ้นในช่วงเวลานี้โดยกาลิเลโอกาลิเลอี , Tycho Braheและฮันเนสเคปเลอร์ [72]โคเปอร์นิคัสในDe Revolutionibus orbium coelestium ( On the Revolutions of the Heavenly Spheres ) กล่าวว่าโลกเคลื่อนที่ไปรอบดวงอาทิตย์ De humani corporis fabrica ( เกี่ยวกับการทำงานของร่างกายมนุษย์ ) โดยAndreas Vesaliusให้ความมั่นใจใหม่กับบทบาทของการผ่าการสังเกตและมุมมองเชิงกลไกของกายวิภาคศาสตร์ [73]

อีกประการหนึ่งที่สำคัญคือการพัฒนาในขั้นตอนสำหรับการค้นพบที่วิธีการทางวิทยาศาสตร์ , [73]มุ่งเน้นไปที่หลักฐานเชิงประจักษ์และความสำคัญของคณิตศาสตร์ในขณะที่ทิ้งมากของวิทยาศาสตร์อริสโตเติ้ ในช่วงต้นและมีอิทธิพลผู้เสนอความคิดเหล่านี้รวม Copernicus, กาลิเลโอและฟรานซิสเบคอน [74] [75]วิธีการทางวิทยาศาสตร์แบบใหม่นำไปสู่การมีส่วนร่วมอย่างมากในด้านดาราศาสตร์ฟิสิกส์ชีววิทยาและกายวิภาคศาสตร์ [c] [76]

การนำทางและภูมิศาสตร์

แผนที่โลกโดย Pietro Coppo , Venice, 1520

ระหว่างศิลปวิทยาการขยาย 1450-1650, [77]ทุกทวีปได้รับการเข้าเยี่ยมชมและแมปโดยส่วนใหญ่เป็นชาวยุโรปยกเว้นทวีปขั้วทิศใต้ในขณะนี้เป็นที่รู้จักกันเป็นทวีปแอนตาร์กติกา การพัฒนานี้เป็นที่ปรากฎในแผนที่โลกขนาดใหญ่โนวา totius Terrarum Orbis กระดานทำโดยชาวดัตช์แผนโจนบลาใน 1648 เพื่อรำลึกถึงความสงบของสต์ฟาเลีย

ใน 1492 คริสโคลัมบัสแล่นเรือข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกจากสเปนที่กำลังมองหาเส้นทางตรงไปยังประเทศอินเดียของสุลต่านเดลี เขาบังเอิญบังเอิญไปพบทวีปอเมริกา แต่เชื่อว่าเขาไปถึงหมู่เกาะอินเดียตะวันออกแล้ว

ใน 1606 นำทางชาวดัตช์วิลเล็ม Janszoonแล่นเรือออกจากอินเดียตะวันออกในVOCเรือDuyfkenและที่ดินในประเทศออสเตรเลีย เขาทำแผนที่ชายฝั่งตะวันตกของคาบสมุทรเคปยอร์กในควีนส์แลนด์ประมาณ 300 กม. ตามด้วยการสำรวจชาวดัตช์มากกว่าสามสิบครั้งโดยทำแผนที่ส่วนทางเหนือตะวันตกและใต้ ในปีค. ศ. 1642–1643 อาเบลแทสมันได้เดินทางไปรอบ ๆ ทวีปโดยพิสูจน์ว่ามันไม่ได้เข้าร่วมกับทวีปขั้วโลกใต้ในจินตนาการ

1650 โดย cartographers ดัตช์แมปที่สุดของชายฝั่งของทวีปซึ่งพวกเขาตั้งชื่อNew Hollandยกเว้นชายฝั่งตะวันออกซึ่งเป็นสถานที่เกิดเหตุใน 1770 โดยกัปตันคุก

ในที่สุดทวีปขั้วโลกใต้ในจินตนาการอันยาวนานก็ปรากฏให้เห็นในปี 1820 ตลอดยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาเป็นที่รู้จักกันในชื่อTerra Australisหรือเรียกสั้น ๆ ว่า 'ออสเตรเลีย' อย่างไรก็ตามหลังจากที่ชื่อนั้นถูกโอนไปยังนิวฮอลแลนด์ในศตวรรษที่สิบเก้าชื่อใหม่ของ 'แอนตาร์กติกา' ถูกมอบให้ในทวีปขั้วโลกใต้ [78]

เพลง

จากสังคมที่เปลี่ยนแปลงนี้โผล่ออกมาร่วมกันรวมภาษาดนตรีโดยเฉพาะในโพลีโฟนิรูปแบบของฝรั่งเศสเฟลมิชโรงเรียน พัฒนาการของการพิมพ์ทำให้การกระจายเพลงเป็นไปได้ในวงกว้าง ความต้องการดนตรีเพื่อความบันเทิงและเป็นกิจกรรมสำหรับมือสมัครเล่นที่มีการศึกษาเพิ่มขึ้นตามการเกิดขึ้นของชนชั้นกระฎุมพี การเผยแพร่เนื้อร้อง , motetsและมวลชนทั่วยุโรปในเวลาใกล้เคียงกับการรวมกันของการปฏิบัติโฟลงในรูปแบบของเหลวที่ culminated ในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่สิบหกในการทำงานของนักประพันธ์เพลงเช่นPalestrina , แลสซัส , วิกตอเรียและวิลเลียมเบิร์ด

ศาสนา

อเล็กซานเดอร์ที่ 6 พระสันตปาปาแห่ง บอร์เกียเสียชื่อเพราะทุจริต

อุดมคติใหม่ของความเห็นอกเห็นใจแม้ฆราวาสในบางแง่มุมที่พัฒนากับฉากหลังที่นับถือศาสนาคริสต์โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาคเหนือของเรเนสซอง มากถ้าไม่ที่สุดของศิลปะใหม่ได้รับมอบหมายจากหรือในการอุทิศตนเพื่อคริสตจักร [22]อย่างไรก็ตามยุคฟื้นฟูศิลปวิทยามีผลอย่างมากต่อเทววิทยาร่วมสมัยโดยเฉพาะอย่างยิ่งในวิธีที่ผู้คนรับรู้ความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับพระเจ้า [22]หลายศาสนาศาสตร์ที่สำคัญช่วงเวลาที่เป็นสาวกของวิธีมนุษยรวมทั้งราสมุส , กลี , โทมัส , มาร์ตินลูเธอร์และจอห์นคาลวิน

ความรักของเมไจและ ซาโลมอนเธซเนโดยสมเด็จพระราชินีแห่งเชบาจาก ชั่วโมงเซ่ (1546) โดย จิวลิโอโคลวิโอเครื่องหมาย จุดสิ้นสุดของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาอิตาลีของ ฉายหนังร่วมกับ ดัชนี Librorum Prohibitorum

ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาเริ่มขึ้นในช่วงเวลาแห่งความวุ่นวายทางศาสนา ช่วงปลายยุคกลางเป็นช่วงเวลาของการวางอุบายทางการเมืองโดยรอบพระสันตปาปาซึ่งเป็นจุดสูงสุดของการแตกแยกทางตะวันตกซึ่งชายสามคนอ้างว่าเป็นบิชอปที่แท้จริงของกรุงโรมในเวลาเดียวกัน [79]ในขณะที่ความแตกแยกได้รับการแก้ไขโดยสภาคอนสแตนซ์ (1414) การเคลื่อนไหวเพื่อการปฏิรูปที่เรียกว่าConciliarismพยายาม จำกัด อำนาจของสมเด็จพระสันตะปาปา แม้ว่าพระสันตะปาปาในที่สุดก็โผล่ออกมาสูงสุดในเรื่องของสงฆ์โดยประการที่ห้าสภา Lateran (1511) มันก็เชื่อฟังโดยข้อกล่าวหาอย่างต่อเนื่องของการทุจริตชื่อเสียงมากที่สุดในคนของสมเด็จพระสันตะปาปาอเล็กซานเดวีผู้ซึ่งถูกกล่าวหานานัปการของsimony , การเล่นพรรคเล่นพวกและ fathering ลูกสี่คน (ซึ่งส่วนใหญ่แต่งงานแล้วน่าจะเป็นการรวมอำนาจ) ในขณะที่พระคาร์ดินัล [80]

churchmen เช่นราสมุสและลูเทอร์ที่นำเสนอการปฏิรูปกับโบสถ์ที่มักจะอยู่บนพื้นฐานของมนุษยข้อความวิจารณ์ของพันธสัญญาใหม่ [22]ในตุลาคม 1517 ลูเทอร์ตีพิมพ์95 วิทยานิพนธ์ , ท้าทายอำนาจของสมเด็จพระสันตะปาปาและวิจารณ์การทุจริตการรับรู้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องเกี่ยวกับกรณีของการขายกับหวานหู [D] 95 วิทยานิพนธ์นำไปสู่การปฏิรูป , การพักผ่อนกับคริสตจักรโรมันคาทอลิกที่อ้างว่าก่อนหน้านี้มีอำนาจในยุโรปตะวันตก มนุษยนิยมและยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาจึงมีบทบาทโดยตรงในการจุดประกายการปฏิรูปเช่นเดียวกับการถกเถียงและความขัดแย้งทางศาสนาอื่น ๆ ในสมัยเดียวกัน

สมเด็จพระสันตะปาปาปอลที่ 3เสด็จขึ้นครองราชย์ของพระสันตปาปา (1534–1549) หลังจากที่โรมถูกไล่ออกในปี ค.ศ. 1527ด้วยความไม่แน่นอนที่แพร่หลายในคริสตจักรคาทอลิกหลังจากการปฏิรูปโปรเตสแตนต์ Nicolaus Copernicus อุทิศDe Revolutionibus orbium coelestium (On the Revolutions of the Celestial Spheres) ให้กับ Paul III ซึ่งกลายเป็นปู่ของAlessandro Farnese (พระคาร์ดินัล)ซึ่งมีภาพวาดของTitian , MichelangeloและRaphaelรวมถึงคอลเล็กชันภาพวาดที่สำคัญ และผู้ที่รับหน้าที่ชิ้นเอกของจิวลิโอโคลวิโอเนื้อหาสุดท้ายที่สำคัญต้นฉบับสว่างที่ชั่วโมงเซ่

การตระหนักรู้ในตนเอง

ในศตวรรษที่ 15 นักเขียนศิลปินและสถาปนิกในอิตาลีตระหนักดีถึงการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นและใช้วลีเช่นmodi antichi (ในลักษณะโบราณ) หรือAlle romana et alla antica (ในลักษณะของชาวโรมัน และคนสมัยก่อน) เพื่ออธิบายงานของพวกเขา ในยุค 1330 เพทราร์กเรียกว่าครั้งก่อนคริสเตียนantiqua (โบราณ) และระยะเวลาที่คริสเตียนโนวา (ใหม่) [81]จากมุมมองของชาวอิตาลีของ Petrarch ช่วงเวลาใหม่นี้ (ซึ่งรวมถึงเวลาของเขาเอง) เป็นยุคแห่งคราสแห่งชาติ [81] Leonardo Bruniเป็นคนแรกที่ใช้การกำหนดระยะเวลาแบบไตรภาคีในประวัติศาสตร์ชาวฟลอเรนซ์ (1442) [82]สองช่วงแรกของ Bruni ขึ้นอยู่กับช่วงเวลาของ Petrarch แต่เขาเพิ่มช่วงที่สามเพราะเขาเชื่อว่าอิตาลีไม่ได้อยู่ในสภาพเสื่อมโทรมอีกต่อไป Flavio Biondoใช้กรอบความคิดที่คล้ายกันในทศวรรษแห่งประวัติศาสตร์จากการเสื่อมถอยของจักรวรรดิโรมัน (1439–1453)

นักประวัติศาสตร์มนุษยนิยมโต้แย้งว่าทุนการศึกษาร่วมสมัยคืนการเชื่อมโยงโดยตรงกับช่วงเวลาคลาสสิกดังนั้นจึงข้ามยุคกลางซึ่งพวกเขาตั้งชื่อเป็นครั้งแรกว่า "ยุคกลาง" คำนี้ปรากฏเป็นภาษาละตินครั้งแรกในปี 1469 ในฐานะสื่อชั่วคราว (สมัยกลาง) [83]คำRinascita (วิญญาณ) ปรากฏตัวครั้งแรกอย่างไรก็ตามในความหมายกว้างในGiorgio Vasari 's ชีวิตของศิลปิน 1550 แก้ไข 1568. [84] [85] Vasari แบ่งอายุออกเป็นสามขั้นตอนคือขั้นตอนแรก ประกอบด้วยCimabue , GiottoและArnolfo di Cambio ; ช่วงที่สองประกอบด้วยMasaccio , BrunelleschiและDonatello ; ศูนย์สามเลโอนาร์โดดาวินชีและสิ้นสุดกับเกลันเจโล ไม่ใช่แค่การรับรู้ที่เพิ่มขึ้นของโบราณวัตถุคลาสสิกเท่านั้นที่ผลักดันการพัฒนานี้ตามวาซารี แต่ยังรวมถึงความปรารถนาที่จะศึกษาและเลียนแบบธรรมชาติเพิ่มขึ้นด้วย [86]

ในศตวรรษที่ 15 ศิลปวิทยาการแพร่กระจายอย่างรวดเร็วจากบ้านเกิดในฟลอเรนซ์ไปยังส่วนที่เหลือของอิตาลีและในไม่ช้าก็ไปยังส่วนที่เหลือของยุโรป การประดิษฐ์แท่นพิมพ์โดยเครื่องพิมพ์ชาวเยอรมันโยฮันเนสกูเทนเบิร์กทำให้สามารถถ่ายทอดแนวคิดใหม่ ๆ เหล่านี้ได้อย่างรวดเร็ว เมื่อแพร่กระจายความคิดของมันก็หลากหลายและเปลี่ยนแปลงไปโดยปรับให้เข้ากับวัฒนธรรมท้องถิ่น ในศตวรรษที่ 20 นักวิชาการเริ่มทำลายยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาเป็นการเคลื่อนไหวระดับภูมิภาคและระดับชาติ

"ช่างเป็นงานชิ้นหนึ่งของมนุษย์ช่างมีเหตุผลสูงส่งเพียงใดความไม่สิ้นสุดในคณะวิชาในรูปแบบและการเคลื่อนไหวที่แสดงออกและน่าชื่นชมในการดำเนินการราวกับนางฟ้าด้วยความหวาดหวั่นราวกับเทพเจ้าเพียงใด!" - จาก วิลเลียมเชคสเปีย 's หมู่บ้าน

อังกฤษ

ในอังกฤษศตวรรษที่สิบหกเป็นจุดเริ่มต้นของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาอังกฤษด้วยผลงานของนักเขียนWilliam Shakespeare (1564-1616), Christopher Marlowe (1564 - 1593), Edmund Spenser (1552/1553 - 1599), Sir Thomas More (1478 - 1535), Francis Bacon (1561 - 1626), Sir Philip Sidney (1554 - 1586), สถาปนิก (เช่นInigo Jones (1573 - 1652) ซึ่งเป็นผู้ที่นำสถาปัตยกรรมแบบอิตาลีมาสู่อังกฤษ) และคีตกวีเช่นThomas Tallis (1505 - 1585 ), John Taverner (ค.ศ. 1490 - 1545) และWilliam Byrd (c.1539 / 40 หรือ 1543 - 1623)

ฝรั่งเศส

Château de Chambord (1519–1547) หนึ่งในตัวอย่างสถาปัตยกรรมเรอเนสซองส์ที่มีชื่อเสียงที่สุด

คำว่า "Renaissance" ยืมมาจากภาษาฝรั่งเศสซึ่งหมายถึง "การเกิดใหม่" ถูกใช้ครั้งแรกในศตวรรษที่สิบแปดและต่อมาได้รับความนิยมจากนักประวัติศาสตร์ ชาวฝรั่งเศสJules Michelet (1798–1874) ในงานปี 1855 Histoire de France (ประวัติศาสตร์ฝรั่งเศส) [87] [88]

ในปีค. ศ. 1495 ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาอิตาลีเข้ามาในฝรั่งเศสโดยกษัตริย์ชาร์ลส์ที่ 8นำเข้าหลังจากการรุกรานอิตาลี ปัจจัยที่ส่งเสริมการแพร่กระจายของลัทธิฆราวาสนิยมคือการที่คริสตจักรไม่สามารถให้ความช่วยเหลือต่อการตายดำได้ Francis Iนำเข้างานศิลปะและศิลปินชาวอิตาลีรวมทั้งLeonardo da Vinciและสร้างพระราชวังหรูหราด้วยค่าใช้จ่ายสูงมาก นักเขียนเช่นFrançois Rabelais , Pierre de Ronsard , Joachim du BellayและMichel de Montaigneจิตรกรเช่นJean Clouetและนักดนตรีเช่นJean Moutonก็ยืมมาจากจิตวิญญาณของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา

ในปี 1533 Caterina de 'Mediciอายุสิบสี่ปี(1519–1589) เกิดในฟลอเรนซ์กับLorenzo de' Medici ดยุคแห่งอูร์บิโนและ Madeleine de la Tour d'Auvergne แต่งงานกับHenry II แห่งฝรั่งเศสลูกชายคนที่สองของกษัตริย์ Francis I และ Queen Claude แม้ว่าเธอจะมีชื่อเสียงและน่าอับอายจากบทบาทของเธอในสงครามศาสนาของฝรั่งเศส แต่เธอก็มีส่วนร่วมโดยตรงในการนำศิลปะวิทยาศาสตร์และดนตรี (รวมถึงต้นกำเนิดของบัลเล่ต์ ) ไปยังราชสำนักฝรั่งเศสจากฟลอเรนซ์บ้านเกิดของเธอ

เยอรมนี

ภาพเหมือนของจักรพรรดิ Maximilian Iโดย Albrecht Dürer , 1519

ในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 15 จิตวิญญาณแห่งยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาได้แพร่กระจายไปยังเยอรมนีและกลุ่มประเทศต่ำซึ่งการพัฒนาของแท่นพิมพ์ (ราว ค.ศ. 1450) และศิลปินยุคเรอเนสซองส์เช่นAlbrecht Dürer (1471–1528) มีอิทธิพลมาจากอิตาลี ในพื้นที่โปรเตสแตนต์ในยุคแรกเริ่มมีความเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับความวุ่นวายของการปฏิรูปโปรเตสแตนต์และงานศิลปะและงานเขียนของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาเยอรมันสะท้อนให้เห็นถึงข้อพิพาทนี้บ่อยครั้ง [89]อย่างไรก็ตามสไตล์กอธิคและปรัชญานักวิชาการในยุคกลางยังคงอยู่จนกระทั่งเปลี่ยนศตวรรษที่ 16 จักรพรรดิแมกผมของเบิร์กส์ (ปกครอง 1493-1519) เป็นครั้งแรกที่พระมหากษัตริย์อย่างแท้จริงเรเนซองส์ของจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์

ฮังการี

หลังจากอิตาลีฮังการีเป็นประเทศในยุโรปแห่งแรกที่ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาปรากฏขึ้น [90]สไตล์เรอเนสซองส์มาจากอิตาลีโดยตรงในช่วงควอตโตรเซนโตไปยังฮังการีเป็นแห่งแรกในภูมิภาคยุโรปกลางเนื่องจากการพัฒนาความสัมพันธ์ระหว่างฮังการี - อิตาลีในยุคแรกไม่เพียง แต่ในการเชื่อมต่อระหว่างราชวงศ์เท่านั้น แต่ยังรวมถึงความสัมพันธ์ทางวัฒนธรรมมนุษยนิยมและการค้าที่เติบโตขึ้นด้วย มีความแข็งแกร่งตั้งแต่ศตวรรษที่ 14 ความสัมพันธ์ระหว่างสไตล์โกธิคของฮังการีและอิตาลีเป็นเหตุผลประการที่สอง - หลีกเลี่ยงการทำลายกำแพงที่เกินจริงโดยเลือกใช้โครงสร้างที่สะอาดและเบา แผนผังอาคารขนาดใหญ่ให้ผลงานที่กว้างขวางและยาวนานสำหรับศิลปินตัวอย่างเช่นการสร้างปราสาท Friss (ใหม่) ใน Buda ปราสาทของVisegrádทาทาและVárpalota ในศาลของ Sigismund มีผู้อุปถัมภ์เช่น Pipo Spano ซึ่งเป็นลูกหลานของตระกูล Scolari แห่งฟลอเรนซ์ซึ่งเชิญ Manetto Ammanatini และ Masolino da Pannicale ไปฮังการี [91]

กระแสใหม่ของอิตาลีผสมผสานกับประเพณีประจำชาติที่มีอยู่เพื่อสร้างงานศิลปะเรอเนสซองส์ในท้องถิ่น การยอมรับศิลปะยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาได้รับการสนับสนุนจากการเข้ามาอย่างต่อเนื่องของแนวความคิดมนุษยนิยมในประเทศ เด็กหนุ่มชาวฮังกาเรียนหลายคนที่เรียนในมหาวิทยาลัยในอิตาลีเข้ามาใกล้ศูนย์มนุษยนิยมฟลอเรนซ์มากขึ้นดังนั้นการเชื่อมต่อโดยตรงกับฟลอเรนซ์จึงพัฒนาขึ้น ผู้ค้าชาวอิตาลีจำนวนเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ที่ย้ายไปฮังการีโดยเฉพาะในบูดาช่วยให้กระบวนการนี้ ความคิดใหม่ ๆ ถูกดำเนินการโดยขุนนางกลุ่มมนุษยนิยมในหมู่พวกเขาVitézJánosอาร์คบิชอปแห่งEsztergomซึ่งเป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้งกลุ่มมนุษยนิยมของฮังการี [92]ในช่วงรัชสมัยของจักรพรรดิยาวมันด์ของลักเซมเบิร์กปราสาทหลวง Budaกลายเป็นน่าจะเป็นที่ใหญ่ที่สุดโกธิควังในช่วงปลายยุคกลาง King Matthias Corvinus (r. 1458–1490) ได้สร้างพระราชวังขึ้นใหม่ในสไตล์เรอเนสซองส์ตอนต้นและขยายออกไปอีก [93] [94]

หลังจากแต่งงานใน 1,476 ของกษัตริย์แมทเธียกับเบียทริเนเปิลส์ , บูดากลายเป็นหนึ่งในศูนย์ศิลปะที่สำคัญที่สุดของภาคเหนือเรเนซองส์ของเทือกเขาแอลป์ [95]มานุษยวิทยาที่สำคัญที่สุดที่อาศัยอยู่ในแมทเธียศาลเป็นอันโตนีโอบอนฟินีที่มีชื่อเสียงและฮังการีกวีเจนัสพนโนนิย ส [95] András Hessตั้งโรงพิมพ์ใน Buda ในปี 1472 ห้องสมุดของ Matthias Corvinus คือBibliotheca Corvinianaเป็นหนังสือทางโลกที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในยุโรป: พงศาวดารทางประวัติศาสตร์ผลงานทางปรัชญาและวิทยาศาสตร์ในศตวรรษที่ 15 ห้องสมุดของเขาเป็นครั้งที่สองเท่านั้นในขนาดกับหอสมุดวาติกัน (อย่างไรก็ตามห้องสมุดวาติกันส่วนใหญ่มีพระคัมภีร์ไบเบิลและเอกสารทางศาสนา) [96]ในปี ค.ศ. 1489 บาร์โตโลเมโอเดลลาฟอนเตแห่งฟลอเรนซ์เขียนว่าลอเรนโซเดอเมดิชิก่อตั้งห้องสมุดภาษากรีก - ละตินของตนเองโดยได้รับการสนับสนุนจากตัวอย่างของกษัตริย์ฮังการี ห้องสมุดของ Corvinus เป็นส่วนหนึ่งของมรดกโลกขององค์การยูเนสโก [97]

Matthias เริ่มโครงการก่อสร้างที่สำคัญอย่างน้อยสองโครงการ [98]ผลงานใน Buda และVisegrádเริ่มขึ้นในราว พ.ศ. 1479 [99]ปีกใหม่สองปีกและสวนแขวนถูกสร้างขึ้นที่ปราสาทหลวงแห่งบูดาและพระราชวังที่Visegrádถูกสร้างขึ้นใหม่ในสไตล์เรอเนสซองส์ [99] [100] Matthias แต่งตั้งChimenti Camiciaชาวอิตาลีและ Dalmatian Giovanni Dalmataเพื่อกำกับโครงการเหล่านี้ [99] Matthias มอบหมายให้ศิลปินชั้นนำของอิตาลีในยุคของเขาประดับประดาพระราชวังของเขาเช่นประติมากรBenedetto da Majanoและจิตรกรชาวฟิลิปปินส์ LippiและAndrea Mantegnaทำงานให้กับเขา [101]สำเนาภาพเหมือนของ Matthias ของ Mantegna ที่รอดชีวิตมาได้ [102] Matthias ยังจ้างวิศวกรทหารชาวอิตาลีAristotele Fioravantiเพื่อกำกับการสร้างป้อมใหม่ตามแนวชายแดนทางใต้ [103]เขาสร้างอารามใหม่ในสไตล์โกธิคตอนปลายสำหรับฟรานซิสกันในKolozsvár, Szegedและ Hunyad และสำหรับPaulinesในFejéregyháza [104] [105]ในฤดูใบไม้ผลิ 1485 ที่เลโอนาร์โดดาวินชีได้เดินทางไปยังฮังการีในนามของฟอร์ซาต้อนรับกษัตริย์แมทเธียวินุสและได้รับมอบหมายจากเขาในการวาดมาดอนน่า [106]

Matthias มีความสุขกับกลุ่ม Humanists และมีการพูดคุยอย่างมีชีวิตชีวาในหัวข้อต่างๆกับพวกเขา [107]ชื่อเสียงของความใจกว้างของเขากระตุ้นให้นักวิชาการหลายคน - ส่วนใหญ่เป็นชาวอิตาลี - ให้ตั้งถิ่นฐานในบูดา [108]อันโตนิโอบอนฟินีปิเอโตรรันซาโนบาร์โตโลเมโอฟอนซิโอและฟรานเชสโกบันดินีใช้เวลาหลายปีในศาลของแมทเธียส [109] [107]กลุ่มชายที่มีการศึกษากลุ่มนี้ได้นำแนวคิดของNeoplatonismมาสู่ฮังการี [110] [111]เช่นเดียวกับปัญญาชนทุกคนในยุคของเขา Matthias เชื่อมั่นว่าการเคลื่อนไหวและการรวมกันของดวงดาวและดาวเคราะห์มีอิทธิพลต่อชีวิตของแต่ละบุคคลและต่อประวัติศาสตร์ของประเทศต่างๆ [112] Galeotto Marzio อธิบายว่าเขาเป็น "ราชาและโหร" และ Antonio Bonfini กล่าวว่า Matthias "ไม่เคยทำอะไรโดยไม่ปรึกษาดวงดาว" [113]เมื่อมีการร้องขอของเขานักดาราศาสตร์ที่มีชื่อเสียงของอายุ, โยฮันเน Regiomontanusและมาร์ซินบลิกา , การตั้งค่าหอดูดาวในกรุงบูดาเปสต์และติดตั้งได้กับastrolabesและลูกโลกท้องฟ้า [114] Regiomontanus อุทิศหนังสือของเขาเกี่ยวกับการนำทางที่คริสโตเฟอร์โคลัมบัสใช้กับแมทเธียส [108]

บุคคลสำคัญอื่น ๆ ของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาฮังการี ได้แก่Bálint Balassi (กวี), SebestyénTinódi Lantos (กวี), Bálint Bakfark (คีตกวีและนักประพันธ์เพลง) และMaster MS (จิตรกรภาพเฟรสโก)

ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาในประเทศต่ำ

Erasmus of Rotterdamในปี 1523 ตามภาพของ Hans Holbein the Younger

วัฒนธรรมในเนเธอร์แลนด์ในตอนท้ายของศตวรรษที่ 15 ได้รับอิทธิพลจากยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาของอิตาลีผ่านการค้าขายผ่านบรูจส์ซึ่งทำให้แฟลนเดอร์สร่ำรวย ขุนนางได้รับหน้าที่ให้ศิลปินซึ่งเป็นที่รู้จักไปทั่วยุโรป [115]ในทางวิทยาศาสตร์นักกายวิภาคศาสตร์ Andreas Vesalius เป็นผู้นำทาง; ในการทำแผนที่ , Gerardus Mercator 's map ช่วยสำรวจและเนวิเกเตอร์ ในงานศิลปะดัตช์และเฟลมิชยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาการวาดภาพตั้งแต่การทำงานที่แปลกประหลาดของเฮียบ๊อช[116]กับวิถีชีวิตประจำวันของปีเตอร์บรูเกลพี่ [115]

ยุโรปเหนือ

ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาในยุโรปเหนือถูกเรียกว่า "ศิลปวิทยาตอนเหนือ" ในขณะที่ความคิดของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาเคลื่อนที่ไปทางเหนือจากอิตาลีมีการแพร่กระจายไปทางทิศใต้พร้อมกันของบางพื้นที่ของนวัตกรรมโดยเฉพาะในเพลง [117]ดนตรีของโรงเรียนเบอร์กันดีในศตวรรษที่ 15 ได้กำหนดจุดเริ่มต้นของดนตรียุคฟื้นฟูศิลปวิทยาและความหลายหลากของชาวเนเธอร์แลนด์ในขณะที่มันย้ายไปอยู่กับนักดนตรีในอิตาลีทำให้เกิดรูปแบบดนตรีสากลที่แท้จริงเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ มาตรฐานของGregorian Chantในศตวรรษที่ 9 [117]สุดยอดของโรงเรียนเนเธอร์แลนด์อยู่ในเพลงของอิตาลีแต่งเพลง Palestrina ในตอนท้ายของศตวรรษที่ 16 อิตาลีได้กลายเป็นศูนย์กลางของนวัตกรรมทางดนตรีอีกครั้งด้วยการพัฒนารูปแบบโพลีโครอลของVenetian Schoolซึ่งแพร่กระจายไปทางเหนือสู่เยอรมนีเมื่อประมาณปีค. ศ. 1600

ภาพวาดของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาอิตาลีแตกต่างจากภาพวาดของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาตอนเหนือ ศิลปินยุคเรอเนสซองส์ของอิตาลีเป็นศิลปินกลุ่มแรก ๆ ที่วาดภาพฉากฆราวาสโดยแยกตัวออกจากงานศิลปะทางศาสนาของจิตรกรในยุคกลาง ศิลปินภาคเหนือของเรเนสซองแรกยังคงมุ่งเน้นในเรื่องทางศาสนาเช่นการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ทางศาสนาร่วมสมัยแสดงโดยAlbrecht Dürer ต่อมาผลงานของPieter Bruegelมีอิทธิพลต่อศิลปินในการวาดภาพชีวิตประจำวันมากกว่ารูปแบบทางศาสนาหรือแบบคลาสสิก ในช่วงยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาตอนเหนือพี่น้องชาวเฟลมิชฮูเบิร์ตและแจนฟานเอคได้พัฒนาเทคนิคการวาดภาพสีน้ำมันซึ่งทำให้ศิลปินสามารถสร้างสีที่แข็งแกร่งบนพื้นผิวที่แข็งซึ่งสามารถดำรงอยู่ได้นานหลายศตวรรษ [118]คุณลักษณะของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาตอนเหนือคือการใช้ภาษาพื้นถิ่นแทนภาษาละตินหรือกรีกซึ่งอนุญาตให้มีเสรีภาพในการแสดงออกมากขึ้น การเคลื่อนไหวนี้เริ่มต้นในอิตาลีด้วยอิทธิพลที่เด็ดขาดของDante Alighieriในการพัฒนาภาษาพื้นถิ่น; ในความเป็นจริงการมุ่งเน้นไปที่การเขียนในภาษาอิตาลีได้ละเลยแหล่งที่มาหลักของแนวคิด Florentine ที่แสดงเป็นภาษาละติน [119]การแพร่กระจายของเทคโนโลยีแท่นพิมพ์ทำให้ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาในยุโรปเหนือเหมือนที่อื่น ๆ โดยเวนิสกลายเป็นศูนย์กลางการพิมพ์ของโลก

โปแลนด์

หลุมฝังศพของกษัตริย์โปแลนด์สมัยเรอเนสซองส์สมัยศตวรรษที่ 16 ภายใน โบสถ์ Sigismundใน Krakówประเทศโปแลนด์ โบสถ์ทรงโดมสีทองออกแบบโดย Bartolommeo Berrecci

นักมนุษยนิยมชาวอิตาลีคนแรกที่เข้ามาในโปแลนด์ในช่วงกลางศตวรรษที่ 15 คือฟิลิปโปบัวนาชอร์ซี ศิลปินชาวอิตาลีหลายคนเดินทางมาที่โปแลนด์พร้อมกับBona Sforzaแห่งมิลานเมื่อเธอแต่งงานกับ King Sigismund I the Oldในปี 1518 [120]สิ่งนี้ได้รับการสนับสนุนจากสถาบันกษัตริย์ที่เข้มแข็งขึ้นชั่วคราวในทั้งสองพื้นที่ [121]โปแลนด์ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยากินเวลาตั้งแต่วันที่ 15 ปลายศตวรรษที่ 16 ปลายและเป็นยุคทองของวัฒนธรรมโปแลนด์ ปกครองโดยราชวงศ์ยาก์เจโลนที่อาณาจักรโปแลนด์ (จาก 1569 ที่รู้จักกันในโปแลนด์ลิทัวเนีย ) เข้าร่วมอย่างแข็งขันในวงกว้างในยุโรปยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา รัฐโปแลนด์ที่มีหลายสัญชาติมีประสบการณ์การเติบโตทางวัฒนธรรมในช่วงเวลาหนึ่งต้องขอบคุณส่วนหนึ่งของศตวรรษที่ไม่มีสงครามครั้งใหญ่ - นอกเหนือจากความขัดแย้งในพื้นที่ชายแดนตะวันออกและใต้ที่มีประชากรเบาบาง การปฏิรูปแพร่กระจายอย่างสันติไปทั่วประเทศ (ก่อให้เกิดพี่น้องชาวโปแลนด์ ) ในขณะที่สภาพความเป็นอยู่ดีขึ้นเมืองต่างๆก็เติบโตขึ้นและการส่งออกสินค้าเกษตรทำให้ประชากรมีจำนวนมากขึ้นโดยเฉพาะคนชั้นสูง ( szlachta ) ที่ได้รับอำนาจเหนือระบบการเมืองใหม่ของGolden Liberty . สถาปัตยกรรมเรอเนสซองซ์ของโปแลนด์มีการพัฒนาสามช่วงเวลา

อนุสาวรีย์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของรูปแบบนี้ในดินแดนของอดีตขุนนางแห่งเมอราเนียเป็นปราสาทขุนนางในSzczecin

โปรตุเกส

แม้ว่ายุคฟื้นฟูศิลปวิทยาของอิตาลีจะมีผลกระทบเล็กน้อยในศิลปะของโปรตุเกส แต่โปรตุเกสก็มีอิทธิพลในการขยายโลกทัศน์ของยุโรป[122]กระตุ้นการสอบถามเกี่ยวกับมนุษยนิยม ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาได้รับอิทธิพลจากพ่อค้าชาวอิตาลีและชาวเฟลมิชที่ร่ำรวยซึ่งลงทุนในการค้าที่ทำกำไรในต่างประเทศ ในฐานะที่เป็นสำนักงานใหญ่ผู้บุกเบิกการสำรวจยุโรป , ลิสบอนเจริญรุ่งเรืองในศตวรรษที่ 15 ปลายดึงดูดผู้เชี่ยวชาญที่ทำให้หลายนวัตกรรมในคณิตศาสตร์ดาราศาสตร์และเทคโนโลยีเรือรวมทั้งเปโดรนูเนส , Joãoเดอคาสโตร , อับราฮัม Zacutoและมาร์ตินเบฮม นักทำแผนที่Pedro Reinel , Lopo Homem , Estêvão GomesและDiogo Ribeiroมีความก้าวหน้าครั้งสำคัญในการทำแผนที่โลก เภสัชกรโทมไพรส์และแพทย์การ์เซียออร์ตาและCristóvãoดาคอสตาเก็บรวบรวมและตีพิมพ์ผลงานในพืชและยาได้รับการแปลโดยเร็วเฟลมิชผู้บุกเบิกพฤกษศาสตร์Carolus Clusius

São Pedro Papa , 1530-1535 โดย เกราวาสโก้เฟอร์นันเด ชิ้นส่วนยอดเยี่ยมจากช่วงที่โปรตุเกสเรอเนสซองส์มีอิทธิพลจากภายนอกมาก

ในด้านสถาปัตยกรรมผลกำไรมหาศาลจากการค้าเครื่องเทศได้สนับสนุนรูปแบบการประกอบที่หรูหราในทศวรรษแรกของศตวรรษที่ 16 นั่นคือManuelineซึ่งผสมผสานองค์ประกอบทางทะเลเข้าด้วยกัน [123]จิตรกรหลักเป็นNuno Gonçalves , Gregórioเปสและวาสโกเฟอร์นันเด ในเพลงPedro de Escobarและอาร์เต Loboผลิตสี่ songbooks รวมทั้งCancioneiro เดอเอลวาส ในวรรณคดีSá de Miranda ได้แนะนำรูปแบบกลอนภาษาอิตาลี เบอร์นาร์ดิมรีเบโรพัฒนาความโรแมนติกอภิบาลละครโดยกิลวิเซนต์หลอมรวมกับความนิยมวัฒนธรรมการรายงานการเปลี่ยนแปลงครั้งและหลุยส์เดอคาโมส์จารึกไว้อวดโปรตุเกสในต่างประเทศในบทกวีมหากาพย์Os Lusíadas วรรณกรรมท่องเที่ยวเฟื่องฟูเป็นพิเศษ: João de Barros , Castanheda , AntónioGalvão , Gaspar Correia , Duarte BarbosaและFernão Mendes Pintoอธิบายถึงดินแดนใหม่และได้รับการแปลและเผยแพร่ด้วยแท่นพิมพ์ใหม่ [122]หลังจากที่เข้าร่วมการสำรวจของโปรตุเกสบราซิลในปี 1500, Amerigo Vespucciบัญญัติศัพท์คำว่าNew World , [124]ในจดหมายของเขาที่จะLorenzo di Pierfrancesco de' Medici

การแลกเปลี่ยนระหว่างประเทศที่รุนแรงผลิตนักวิชาการทั่วโลกมนุษยนิยมหลายแห่งรวมถึงฟรานซิสเดอ Holanda , อันเดรเดอเรเซนด์และเดเมียเดอโกอยส์เพื่อนของราสมุสผู้เขียนมีความเป็นอิสระที่หายากในรัชสมัยของพระมหากษัตริย์ทรงนูเอลฉัน DiogoและAndré de Gouveiaทำการปฏิรูปการสอนที่เกี่ยวข้องผ่านทางฝรั่งเศส ข่าวต่างประเทศและผลิตภัณฑ์ในโรงงานโปรตุเกสในแอนต์เวิร์ปดึงดูดความสนใจของ Thomas More [125]และ Albrecht Dürerไปสู่คนทั่วโลก [126] ที่นั่นผลกำไรและความรู้ช่วยหล่อเลี้ยงยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาดัตช์และยุคทองโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากการมาถึงของชุมชนชาวยิวที่มีวัฒนธรรมร่ำรวยซึ่งถูกขับออกจากโปรตุเกส

รัสเซีย

พระราชวังแง่มุมใน วิหารสแควร์ของ กรุงมอสโกเครมลิน

Theotokos and The Childซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของรัสเซียในช่วงปลายศตวรรษที่ 17 โดย Karp Zolotaryovโดยมีการแสดงใบหน้าและเสื้อผ้าที่สมจริงโดยเฉพาะ

กระแสศิลปวิทยาจากอิตาลีและยุโรปกลางมีอิทธิพลต่อรัสเซียในหลาย ๆ ด้าน อิทธิพลของพวกเขาค่อนข้าง จำกัด แต่เนื่องจากระยะทางขนาดใหญ่ระหว่างรัสเซียและหลักศูนย์วัฒนธรรมยุโรปและยึดมั่นที่แข็งแกร่งของรัสเซียที่จะพวกเขาประเพณีดั้งเดิมและมรดกไบเซนไทน์

เจ้าชายอีวานที่สามแนะนำสถาปัตยกรรมเรอเนซองส์ไปรัสเซียโดยเชิญจำนวนของสถาปนิกจากอิตาลีที่นำเทคนิคการก่อสร้างใหม่และบางองค์ประกอบสไตล์เรเนซองส์กับพวกเขาในขณะที่ในทั่วไปต่อไปนี้การออกแบบแบบดั้งเดิมของรัสเซียสถาปัตยกรรม ในปี 1475 Aristotele Fioravantiสถาปนิกชาวโบโลญญาได้มาสร้างมหาวิหาร Dormition ขึ้นใหม่ในมอสโกวเครมลินซึ่งได้รับความเสียหายจากแผ่นดินไหว Fioravanti ได้รับวิหาร Vladimir ในศตวรรษที่ 12 เป็นต้นแบบและเขาได้สร้างการออกแบบที่ผสมผสานสไตล์รัสเซียแบบดั้งเดิมเข้ากับความรู้สึกแบบเรอเนสซองส์ของความกว้างขวางสัดส่วนและความสมมาตร

ในปี 1485 Ivan III ได้รับหน้าที่สร้างที่ประทับของราชวงศ์Terem Palaceภายใน Kremlin โดยมีAloisio da Milanoเป็นสถาปนิกสามชั้นแรก เขาและสถาปนิกอิตาเลียนอื่น ๆ ก็มีส่วนทำให้การก่อสร้างของกำแพงเครมลินและอาคาร ห้องจัดเลี้ยงขนาดเล็กของซาร์แห่งรัสเซียเรียกว่าPalace of Facetsเนื่องจากชั้นบนที่มีเหลี่ยมเพชรพลอยเป็นผลงานของชาวอิตาลีสองคนคือMarco RuffoและPietro Solarioและแสดงให้เห็นถึงสไตล์อิตาลีมากขึ้น ในปี 1505 ชาวอิตาลีที่รู้จักกันในรัสเซียในชื่อAleviz Novyiหรือ Aleviz Fryazin มาถึงมอสโกว เขาอาจเป็นประติมากรชาวเวนิส Alevisio Lamberti da Montagne เขาสร้างโบสถ์สิบสองแห่งสำหรับ Ivan III รวมถึงCathedral of the Archangelซึ่งเป็นอาคารที่โดดเด่นสำหรับการผสมผสานประเพณีรัสเซียที่ประสบความสำเร็จข้อกำหนดดั้งเดิมและสไตล์เรอเนสซองส์ เป็นที่เชื่อกันว่ามหาวิหารแห่งเมโทรโพลิแทนปีเตอร์ในอาราม Vysokopetrovskyซึ่งเป็นผลงานอีกชิ้นของ Aleviz Novyi ซึ่งต่อมาได้รับหน้าที่เป็นแรงบันดาลใจให้กับรูปแบบสถาปัตยกรรมแปดเหลี่ยมบนเตตรามังกรในมอสโกบาร็อคปลายศตวรรษที่ 17

ระหว่างต้นศตวรรษที่ 16 ถึงปลายศตวรรษที่ 17 ประเพณีดั้งเดิมของสถาปัตยกรรมหลังคากระโจมที่ทำด้วยหินได้รับการพัฒนาในรัสเซีย มันค่อนข้างมีเอกลักษณ์และแตกต่างจากสถาปัตยกรรมเรเนสซองส์ร่วมสมัยที่อื่น ๆ ในยุโรปแม้ว่างานวิจัยบางชิ้นจะเรียกว่าสไตล์ 'โกธิครัสเซีย' และเปรียบเทียบกับสถาปัตยกรรมโกธิคของยุโรปในยุคก่อน ชาวอิตาเลียนด้วยเทคโนโลยีขั้นสูงอาจมีอิทธิพลต่อการประดิษฐ์หลังคากระโจมหิน (เต็นท์ไม้เป็นที่รู้จักในรัสเซียและยุโรปมานานแล้ว) ตามสมมติฐานหนึ่งสถาปนิกชาวอิตาลีชื่อPetrok Malyอาจเป็นผู้เขียน Ascension Church ในKolomenskoyeซึ่งเป็นโบสถ์หลังคาทรงกระโจมที่เก่าแก่ที่สุดและโดดเด่นที่สุดแห่งหนึ่ง [127]

โดยศตวรรษที่ 17 อิทธิพลของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาการวาดภาพผลในไอคอนรัสเซียกลายเป็นเล็กน้อยที่สมจริงมากขึ้นขณะที่ยังคงดังต่อไปนี้มากที่สุดของไอคอนเก่าภาพวาดศีลเท่าที่เห็นในผลงานของบ็อกแดนซัลทานอฟ , ไซมอน Ushakov , กูรี่นิกิติน , คาร์ปโซโลตาร์ิอ ฟ และอื่น ๆ ที่รัสเซีย ศิลปินแห่งยุค ภาพวาดแนวฆราวาสรูปแบบใหม่ค่อยๆปรากฏขึ้นเรียกว่าparsúna (จาก "persona" - person) ซึ่งเป็นรูปแบบเฉพาะกาลระหว่างภาพสัญลักษณ์นามธรรมและภาพวาดจริง

ในช่วงกลางศตวรรษที่ 16 ชาวรัสเซียนำการพิมพ์จากยุโรปกลางมาใช้โดยIvan Fyodorovเป็นเครื่องพิมพ์รัสเซียเครื่องแรกที่รู้จักกันดี ในศตวรรษที่ 17 การพิมพ์แพร่หลายและงานไม้กลายเป็นที่นิยมโดยเฉพาะ ซึ่งนำไปสู่การพัฒนารูปแบบพิเศษของศิลปะพื้นบ้านที่เรียกว่าการพิมพ์ลูบ็อกซึ่งยังคงมีอยู่ในรัสเซียจนถึงศตวรรษที่ 19

เทคโนโลยีจำนวนหนึ่งจากยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาของยุโรปถูกนำมาใช้โดยรัสเซียในช่วงต้นและต่อมาได้รับการปรับปรุงให้สมบูรณ์แบบจนกลายเป็นส่วนหนึ่งของประเพณีภายในประเทศที่แข็งแกร่ง สิ่งเหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นเทคโนโลยีทางทหารเช่นการหล่อปืนใหญ่ที่ นำมาใช้อย่างน้อยในศตวรรษที่ 15 ซาร์แคนนอนซึ่งเป็นถล่มใหญ่ที่สุดในโลกโดยมีความสามารถเป็นผลงานชิ้นเอกของการทำปืนรัสเซีย มันถูกโยนใน 1586 โดยอังเดรย์โช็คอฟและเป็นเรื่องน่าทึ่งที่อุดมไปด้วยของตกแต่งบรรเทา เทคโนโลยีอีกอย่างหนึ่งซึ่งตามสมมติฐานเดิมที่ชาวอิตาลีนำมาจากยุโรปส่งผลให้มีการพัฒนาวอดก้าซึ่งเป็นเครื่องดื่มประจำชาติของรัสเซีย เร็วเท่าที่ 1386 ทูต Genoese นำครั้งแรกAqua Vitae ( "น้ำแห่งชีวิต") เพื่อมอสโกและนำเสนอไปยังแกรนด์ดุ๊Dmitry Donskoy Genoese แนวโน้มการพัฒนาเครื่องดื่มด้วยความช่วยเหลือของนักเล่นแร่แปรธาตุของโปรวองซ์ที่ใช้อาหรับ -invented อุปกรณ์การกลั่นการแปลงองุ่นต้องลงไปในเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ Moscovite พระสงฆ์เรียกว่าอิสิดอร์ที่ใช้เทคโนโลยีนี้ในการผลิตครั้งแรกเดิมรัสเซียวอดก้าค 1430. [128]

สเปน

พระอารามหลวงของ San Lorenzo เดสกอเรียลโดย Juan de Herreraและ Bautista ฆ de Toledo

เรเนซองส์เข้ามาในคาบสมุทรไอบีเรียผ่านดินแดนเมดิเตอร์เรเนียนของอารากอนพระมหากษัตริย์และเมืองของบาเลนเซีย หลายต้นนักเขียนสเปนเรเนสซองมาจากอาณาจักรแห่งอารากอนรวมทั้งAusias มีนาคมและจอนอตมาร์ตเรลล์ ในราชอาณาจักรคาสตีลยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาตอนต้นได้รับอิทธิพลอย่างมากจากลัทธิมนุษยนิยมของอิตาลีโดยเริ่มจากนักเขียนและกวีเช่นMarquis of Santillanaซึ่งเป็นผู้แนะนำกวีนิพนธ์อิตาลีใหม่ให้กับสเปนในช่วงต้นศตวรรษที่ 15 นักเขียนคนอื่น ๆ เช่นJorge Manrique , Fernando de Rojas , Juan del Encina , Juan BoscánAlmogáverและGarcilaso de la Vegaมีความคล้ายคลึงกับหลักบัญญัติของอิตาลี Don Quixoteผลงานชิ้นเอกของMiguel de Cervantesได้รับการยกย่องให้เป็นนวนิยายตะวันตกเรื่องแรก เรเนสซองมนุษยเจริญรุ่งเรืองในศตวรรษที่ 16 ต้นกับนักเขียนที่มีอิทธิพลเช่นปรัชญาJuan Luis Vivesไวยากรณ์อันโตนีโอเดอเนบรี ยา และนักประวัติศาสตร์ธรรมชาติเปโดรเดอเมเซีย

ต่อมายุคฟื้นฟูศิลปวิทยาของสเปนมีแนวโน้มที่จะเป็นประเด็นทางศาสนาและเวทย์มนต์โดยมีกวีเช่นนักต่อสู้ Luis de León , Teresa of ÁvilaและJohn of the Crossและได้รับการปฏิบัติในประเด็นที่เกี่ยวข้องกับการสำรวจโลกใหม่โดยมีนักประวัติศาสตร์และนักเขียนเช่นInca Garcilaso de ลาเวก้าและBartolome de las Casasให้สูงขึ้นเพื่อการทำงานของร่างกายในขณะนี้เป็นที่รู้จักกันเป็นวรรณกรรมภาษาสเปนเรเนซองส์ ในช่วงปลายยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาในสเปนที่ผลิตศิลปินเช่นEl Grecoและนักประพันธ์เพลงเช่นโทมัสลุยส์เดอวิ คทอเรีย และอันโตนิโอเดอ Cabezon

ประเทศอื่น ๆ

• ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาในโครเอเชีย
• ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาในสกอตแลนด์

ความคิด

ปก ชีวิตของศิลปินโดย Giorgio Vasari

ศิลปินและนักวิจารณ์ชาวอิตาลีGiorgio Vasari (1511–1574) ใช้คำว่าrinascitaเป็นครั้งแรกในหนังสือThe Lives of the Artists (ตีพิมพ์ในปี 1550) ในหนังสือ Vasari พยายามที่จะกำหนดสิ่งที่เขาอธิบายว่าเป็นการทำลายความป่าเถื่อนของศิลปะโกธิค : ศิลปะ (เขาถือ) ได้เสื่อมสลายไปพร้อมกับการล่มสลายของอาณาจักรโรมันและมีเพียงศิลปินทัสคานีโดยเริ่มจากCimabue (1240–1301 ) และGiotto (1267–1337) เริ่มที่จะย้อนกลับความเสื่อมถอยในศิลปะนี้ วาซารีมองว่าศิลปะโบราณเป็นศูนย์กลางของการเกิดใหม่ของศิลปะอิตาลี [129]

คำภาษาฝรั่งเศส แต่เพียงในศตวรรษที่ 19 ไม่ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาการบรรลุความนิยมในการอธิบายการเคลื่อนไหวทางวัฒนธรรมประหม่าขึ้นอยู่กับการฟื้นตัวของรูปแบบโรมันที่เริ่มขึ้นในศตวรรษที่ 13 ปลาย Jules Michelet นักประวัติศาสตร์ ชาวฝรั่งเศส(1798–1874) ให้คำจำกัดความ "ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา" ในงานHistoire de Franceในปีพ. ศ. 2398 เป็นช่วงเวลาทางประวัติศาสตร์ทั้งหมดในขณะที่ก่อนหน้านี้ถูกนำมาใช้ในความหมายที่ จำกัด กว่า [20]สำหรับมิเชลต์ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาเป็นการพัฒนาด้านวิทยาศาสตร์มากกว่าด้านศิลปะและวัฒนธรรม เขาถูกกล่าวหาว่ามันทอดระยะเวลาจากโคลัมบัสจะCopernicusเพื่อกาลิเลโอ ; นั่นคือตั้งแต่ปลายศตวรรษที่ 15 ถึงกลางศตวรรษที่ 17 [87]ยิ่งไปกว่านั้น Michelet ยังแยกแยะระหว่างสิ่งที่เขาเรียกว่า "คุณภาพที่แปลกประหลาดและน่ากลัว" ของยุคกลางกับค่านิยมประชาธิปไตยที่เขาในฐานะแกนนำพรรครีพับลิกันเลือกที่จะเห็นในลักษณะของมัน [15]ชาติฝรั่งเศส, มิก็พยายามที่จะเรียกร้องยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาการเป็นขบวนการฝรั่งเศส [15]

สวิสนักประวัติศาสตร์จาค็อบ Burckhardt (1818-1897) ของเขาในอารยธรรมของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาในอิตาลี (1860) โดยคมชัดกำหนดศิลปวิทยาเป็นระยะเวลาระหว่างGiottoและMichelangeloในอิตาลี, ที่อยู่, วันที่ 14 ถึงศตวรรษที่ 16- กลาง เขาเห็นในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาการเกิดขึ้นของจิตวิญญาณสมัยใหม่ของความเป็นปัจเจกบุคคลซึ่งยุคกลางได้หยุดนิ่ง [130]หนังสือของเขาได้อ่านกันอย่างแพร่หลายและกลายเป็นผู้มีอิทธิพลในการพัฒนาของการตีความที่ทันสมัยของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาอิตาลี [131]อย่างไรก็ตาม Buckhardt ถูกกล่าวหา[ ใคร? ]ของการตั้งค่าออกมาเชิงเส้นWhiggishมุมมองของประวัติศาสตร์ในการมองเห็นยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาการเป็นแหล่งกำเนิดของโลกสมัยใหม่ [17]

เมื่อไม่นานมานี้นักประวัติศาสตร์บางคนไม่ค่อยกระตือรือร้นที่จะกำหนดยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาเป็นยุคประวัติศาสตร์หรือแม้แต่การเคลื่อนไหวทางวัฒนธรรมที่สอดคล้องกัน Randolph Starn นักประวัติศาสตร์จากUniversity of California Berkeleyกล่าวไว้ในปี 1998:

แทนที่จะเป็นช่วงเวลาที่มีจุดเริ่มต้นและจุดจบที่ชัดเจนและเนื้อหาที่สอดคล้องกันในระหว่างนั้นยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาสามารถ (และในบางครั้ง) ถูกมองว่าเป็นการเคลื่อนไหวของแนวปฏิบัติและแนวความคิดที่กลุ่มเฉพาะและบุคคลที่ระบุตัวตนได้ตอบสนองต่างกันในเวลาและสถานที่ต่างๆ ในแง่นี้เครือข่ายของความหลากหลายบางครั้งก็มาบรรจบกันบางครั้งวัฒนธรรมที่ขัดแย้งกันไม่ใช่วัฒนธรรมที่ผูกมัดกับเวลาเพียงแห่งเดียว [17]

การอภิปรายเกี่ยวกับความคืบหน้า

มีการถกเถียงกันเกี่ยวกับขอบเขตที่ศิลปวิทยาการปรับปรุงวัฒนธรรมของยุคกลาง ทั้งมิและ Burckhardt มีความกระตือรือร้นที่จะอธิบายถึงความคืบหน้าในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาต่อยุคสมัยใหม่ Burckhardt เปรียบการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวเหมือนกับการถอดผ้าคลุมออกจากดวงตาของมนุษย์ทำให้เขามองเห็นได้ชัดเจน [51]

ในยุคกลางทั้งสองด้านของจิตสำนึกของมนุษย์ - สิ่งที่ถูกเปลี่ยนไปในขณะที่หันไปโดยไม่ได้นอนหลับฝันหรือครึ่งหลับครึ่งตื่นใต้ผ้าคลุมทั่วไป ผ้าคลุมนั้นทอขึ้นจากความศรัทธาภาพลวงตาและความเป็นเด็กก่อนการครอบครองซึ่งโลกและประวัติศาสตร์ถูกมองด้วยเฉดสีแปลก ๆ [132]

- Jacob Burckhardt อารยธรรมแห่งยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาในอิตาลี

ภาพวาดการ สังหารหมู่วันเซนต์บาร์โธโลมิวเหตุการณ์ใน สงครามศาสนาของฝรั่งเศสโดย François Dubois

ในทางกลับกันนักประวัติศาสตร์หลายคนชี้ให้เห็นว่าปัจจัยทางสังคมเชิงลบส่วนใหญ่ที่นิยมเกี่ยวข้องกับยุคกลางเช่นความยากจนสงครามการข่มเหงทางศาสนาและการเมืองดูเหมือนจะเลวร้ายลงในยุคนี้ซึ่งเห็นการเพิ่มขึ้นของMachiavellian การเมืองการสงครามศาสนาที่เสียหายBorgiaพระสันตะปาปาและทวีความรุนแรงมากล่าแม่มดของศตวรรษที่ 16 หลายคนที่อาศัยอยู่ในช่วงยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาไม่ได้มองว่าเป็น " ยุคทอง " ตามจินตนาการของผู้เขียนในศตวรรษที่ 19 แต่มีความกังวลเกี่ยวกับโรคร้ายทางสังคมเหล่านี้ [133] ที่สำคัญแม้ว่าศิลปินนักเขียนและผู้อุปถัมภ์ที่เกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหวทางวัฒนธรรมที่เป็นปัญหาเชื่อว่าพวกเขาอาศัยอยู่ในยุคใหม่ซึ่งเป็นการหยุดพักจากยุคกลาง [84]นักประวัติศาสตร์มาร์กซิสต์บางคนชอบที่จะอธิบายยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาในแง่วัตถุโดยถือทัศนะที่ว่าการเปลี่ยนแปลงทางศิลปะวรรณกรรมและปรัชญาเป็นส่วนหนึ่งของแนวโน้มทางเศรษฐกิจโดยทั่วไปจากศักดินานิยมไปสู่ทุนนิยมส่งผลให้ชนชั้นกระฎุมพีมีเวลาว่างเพื่ออุทิศ เพื่อศิลปะ [134]

Johan Huizinga (1872–1945) ยอมรับการดำรงอยู่ของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา แต่ถามว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงในเชิงบวกหรือไม่ ในหนังสือของเขาฤดูใบไม้ร่วงของยุคกลางเขาแย้งว่ายุคฟื้นฟูศิลปวิทยาเป็นช่วงเวลาแห่งความเสื่อมโทรมจากยุคกลางสูงซึ่งทำลายสิ่งที่สำคัญไปมาก [16]ภาษาละตินเช่นได้พัฒนาอย่างมากจากยุคคลาสสิกและยังคงเป็นภาษาที่มีชีวิตที่ใช้ในคริสตจักรและที่อื่น ๆ ความหลงใหลในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยากับความบริสุทธิ์แบบคลาสสิกได้หยุดวิวัฒนาการต่อไปและเห็นว่าภาษาละตินเปลี่ยนกลับไปเป็นแบบคลาสสิก โรเบิร์ตเอสโลเปซได้เกี่ยงว่ามันเป็นช่วงเวลาของความลึกภาวะถดถอยทางเศรษฐกิจ [135]ในขณะเดียวกันจอร์จซาร์ตันและลินน์ ธ อร์นไดค์ต่างก็โต้เถียงกันว่าความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์อาจจะน้อยกว่าที่ควรจะเป็น [136]ในที่สุดโจแอนนาเคลลีแย้งว่ายุคฟื้นฟูศิลปวิทยานำไปสู่การแบ่งแยกเพศมากขึ้นทำให้หน่วยงานที่ผู้หญิงมีในยุคกลางน้อยลง [137]

นักประวัติศาสตร์บางคนเริ่มพิจารณาว่าคำว่ายุคฟื้นฟูศิลปวิทยาถูกบรรจุขึ้นโดยไม่จำเป็นซึ่งหมายถึงการเกิดใหม่ในเชิงบวกอย่างไม่น่าสงสัยจากยุคดึกดำบรรพ์ที่น่าจะเป็น " ยุคมืด " ซึ่งเป็นยุคกลาง ปัจจุบันนักประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่ชอบใช้คำว่า " สมัยใหม่ตอนต้น " สำหรับช่วงเวลานี้ซึ่งเป็นการกำหนดที่เป็นกลางมากขึ้นซึ่งเน้นช่วงเวลาที่เป็นช่วงเปลี่ยนผ่านระหว่างยุคกลางและยุคสมัยใหม่ [138]คนอื่น ๆ เช่นโรเจอร์ออสบอร์นได้พิจารณาว่ายุคฟื้นฟูศิลปวิทยาของอิตาลีเป็นที่เก็บของตำนานและอุดมคติของประวัติศาสตร์ตะวันตกโดยทั่วไปและแทนที่จะเกิดความคิดโบราณขึ้นมาใหม่เป็นช่วงเวลาแห่งนวัตกรรมที่ยิ่งใหญ่ [139]

ประวัติศาสตร์ศิลป์ เออร์วินพานอฟสกีสังเกตของความต้านทานนี้กับแนวคิดของ "เรเนสซอง" นี้:

อาจไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่ข้อเท็จจริงของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาอิตาลีถูกตั้งคำถามอย่างจริงจังที่สุดโดยผู้ที่ไม่จำเป็นต้องมีความสนใจอย่างมืออาชีพในแง่มุมที่สวยงามของอารยธรรม - นักประวัติศาสตร์ด้านการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมสถานการณ์ทางการเมืองและศาสนาและส่วนใหญ่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งวิทยาศาสตร์ธรรมชาติ - แต่เฉพาะอย่างยิ่งโดยนักเรียนวรรณคดีและแทบจะไม่เคยมีนักประวัติศาสตร์ศิลปะ [140]

คำว่ายุคฟื้นฟูศิลปวิทยายังถูกใช้เพื่อกำหนดช่วงเวลานอกศตวรรษที่ 15 และ 16 ชาร์ลส์เอช Haskins (1870-1937), ตัวอย่างเช่นกรณีที่ทำสำหรับเรเนซองส์ของศตวรรษที่ 12 [141]นักประวัติศาสตร์คนอื่น ๆ ได้โต้แย้งเกี่ยวกับยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาแคโรลิงเกียนในศตวรรษที่ 8 และ 9, ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาออตโทเนียนในศตวรรษที่ 10 และสำหรับยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา Timuridของศตวรรษที่ 14 ยุคทองของอิสลามยังได้รับการเรียกว่าบางครั้งกับเรเนสซองอิสลาม [142]

ช่วงเวลาอื่น ๆ ของการเกิดใหม่ทางวัฒนธรรมยังได้รับการเรียกว่า "renaissances" เช่นเบงกอลเรเนสซอง , ทมิฬเรเนซองส์ , เนปาลบาห์ซาเรเนสซอง , อัล Nahdaหรือฮาร์เล็ม คำนี้ยังสามารถใช้ในโรงภาพยนตร์ ในแอนิเมชั่นดิสนีย์เรอเนสซองส์เป็นช่วงเวลาที่ครอบคลุมตั้งแต่ปี 1989 ถึง 1999 ซึ่งทำให้สตูดิโอกลับสู่ระดับคุณภาพที่ไม่เคยเห็นมาก่อนตั้งแต่ยุคทองหรือแอนิเมชั่น ซานฟรานซิเรเนสซองเป็นช่วงเวลาที่สดใสของบทกวีสอบสวนและการเขียนนิยายในเมืองนั้นในช่วงกลางศตวรรษที่ 20

• ดัชนีบทความยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา
• โครงร่างของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา
• รายชื่อบุคคลในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา
• รายชื่อโครงสร้างยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา
• ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาโรมัน
• Venetian Renaissance

บันทึกคำอธิบาย

1. ^ ฝรั่งเศส:  [ʁənɛsɑ̃s] (
   ฟัง )หมายถึง 'เกิดใหม่' จากrenaître'จะเกิดใหม่'; อิตาลี:Rinascimento [rinaʃʃiˈmento]จาก rinascere ที่มีความหมายเดียวกัน [2]
2. ^ มันคิดว่าเลโอนาร์โดดาวินชีอาจจะทาสีรอมบิคิวบอกทาฮีดรอน [66]
3. ^ Joseph Ben-Davidเขียนว่า:

   การสะสมความรู้อย่างรวดเร็วซึ่งมีลักษณะการพัฒนาของวิทยาศาสตร์ตั้งแต่ศตวรรษที่ 17 ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในช่วงเวลานั้น กิจกรรมทางวิทยาศาสตร์รูปแบบใหม่เกิดขึ้นในไม่กี่ประเทศในยุโรปตะวันตกและถูก จำกัด ให้อยู่ในพื้นที่เล็ก ๆ นั้นประมาณสองร้อยปี (ตั้งแต่ศตวรรษที่ 19 เป็นต้นมาความรู้ทางวิทยาศาสตร์ถูกหลอมรวมโดยส่วนที่เหลือของโลก)

4. ^ บางครั้งคิดว่าคริสตจักรในฐานะสถาบันขายของที่ระลึกอย่างเป็นทางการในเวลานั้น อย่างไรก็ตามนี่ไม่ใช่การฝึกฝน มักจะได้รับการบริจาค แต่เฉพาะบุคคลที่ถูกประณาม

การอ้างอิง

1. ^ เวลส์, จอห์น (3 เมษายน 2008) พจนานุกรมการออกเสียง Longman ( ฉบับที่ 3) เพียร์สันลองแมน. ISBN 978-1-4058-8118-0.
2. ^ "พจนานุกรมนิรุกติศาสตร์ออนไลน์:" ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา" " . Etymonline.com . สืบค้นเมื่อ31 กรกฎาคม 2552 .
3. ^ "นักประวัติศาสตร์ประเภทต่างๆมักจะเลือกระหว่างยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาที่ยาวนาน (เช่น 1300–1600) สั้น ๆ (1453-1527) หรือที่ไหนสักแห่งในระหว่างนั้น (ศตวรรษที่สิบห้าและสิบหกตามที่นิยมนำมาใช้ในประวัติศาสตร์ดนตรี ).” The Cambridge History of Seventeenth-Century Music: Volume 1 , p. 4 ปี 2005 มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์, Google หนังสือ หรือระหว่าง Petrarchและ Jonathan Swiftซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ยาวนานกว่า ดู Rosalie L. Colie อ้างใน Hageman, Elizabeth H. , in Women and Literature in Britain, 1500-1700 , p. 190, 1996, ed. เฮเลนวิลค็อกซ์สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ISBN  9780521467773 , 0521467772, Google หนังสือ
4. ^ มอนฟาซานี, จอห์น (2016). เรเนสซองมนุษยนิยมจากยุคกลางจนถึงยุคปัจจุบัน เทย์เลอร์และฟรานซิส ISBN 978-1-351-90439-1.
5. ^ Boia, Lucian (2004). หนุ่มตลอดกาล: ประวัติวัฒนธรรมของยืนยาว หนังสือ Reaktion ISBN 978-1-86189-154-9.
6. ^ ก ข ดิวัน, จัสวิ ธ . บัญชีแนวคิดและทฤษฎีลอนดอน: มอร์เร หน้า 1–2. รหัส # 94452
7. ^ วิทยาศาสตร์บีบีซีและธรรมชาติ,เลโอนาร์โดดาวินชีดึง 12 พฤษภาคม 2007
8. ^ ประวัติบีบีซี, Michelangeloดึง 12 พฤษภาคม 2007
9. ^ เบิร์พียุโรปยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา: Center และร่ำรวย 1998
10. ^ a b Strathern, Paul The Medici: Godfathers of the Renaissance (2003)
11. ^ ปีเตอร์ Barenboim เซอร์เกย์ Shiyan, Michelangelo: ความลึกลับของ Medici Chapel , slovo, มอสโก 2006 ISBN  5-85050-825-2
12. ^ a b Encyclopædia Britannica , "Renaissance", 2008, O.Ed.
13. ^ แฮร์ริส, ไมเคิลเอชประวัติของห้องสมุดในโลกตะวันตก , ข่าวหุ่นไล่กา Incorporate 1999, หน้า 69, ไอ 0-8108-3724-2
14. ^ วิช, จอห์นจูเลียส,ประวัติโดยย่อของไบแซนเทียม 1997 Knopf, ISBN  0-679-45088-2
15. ^ a b c d Brotton, J. , The Renaissance: A Very Short Introduction , OUP , 2006 ISBN  0-19-280163-5 .
16. ^ a b Huizanga, Johan , The Waning of the Middle Ages (1919, trans. 1924)
17. ^ ก ข ค สตาร์นแรนดอล์ฟ (1998). "เรอเนสซองซ์เรลักซ์". ทบทวนประวัติศาสตร์อเมริกัน103 (1): 122–124 ดอย : 10.2307 / 2650779 . JSTOR  2650779
18. ^ Panofsky 1969: 6
19. ^ Oxford อังกฤษอ้างอิง W ไดซ์และวิลสัน CHจดหมายถึงพระเจ้าเมโดว์ (1837): "รูปแบบที่มีหลายจุดที่มีความคล้ายคลึงหยาบคายกับตัวละครที่สง่างามมากขึ้นและการกลั่นของศิลปะยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาในอิตาลี." และในปีถัดไปใน Civil Engineer & Architect's Journal : "ไม่ใช่ว่าเราคิดว่ารูปแบบของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาจะบริสุทธิ์หรือดี" ดู Oxford English Dictionary "Renaissance"
20. ^ ข เมอเรย์, P. และเมอเรย์, L. (1963) ศิลปะยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาลอนดอน: Thames & Hudson (World of Art), p. 9. ISBN  978-0-500-20008-7 "... ในปีพ. ศ. 2398 เราพบคำว่า 'Renaissance' เป็นครั้งแรกซึ่งใช้โดย Michelet นักประวัติศาสตร์ชาวฝรั่งเศส - เป็นคำคุณศัพท์เพื่ออธิบายช่วงเวลาทั้งหมดของประวัติศาสตร์และไม่ จำกัด เฉพาะการเกิดใหม่ของอักษรละตินหรือเป็นแรงบันดาลใจแบบคลาสสิก สไตล์ในศิลปะ”
21. ^ Perry, M.มนุษยศาสตร์ในประเพณีตะวันตก , Ch. 13
22. ^ a b c d Open University, มองไปที่ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา: บริบททางศาสนาในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา (สืบค้นเมื่อ 10 พฤษภาคม 2550)
23. ^ มหาวิทยาลัยเปิดมองยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา: เศรษฐกิจในเมืองและการปกครอง (สืบค้นเมื่อ 15 พฤษภาคม 2550)
24. ^ สตาร์, ร็อดนีย์ชัยชนะของเหตุผลสุ่มบ้าน, นิวยอร์ก: 2005
25. ^ วอล์คเกอร์, พอลโรเบิร์ตอาฆาตที่จุดประกายยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา: วิธี Brunelleschi และ Ghiberti เปลี่ยนโลกศิลปะ (นิวยอร์กยืนต้น-ฮาร์เปอร์คอลลิน, 2003)
26. ^ Severy เมิร์ล; โทมัสบีอัลเลน; รอสเบนเน็ตต์; จูลส์บีบิลลาร์ด; รัสเซลบอร์น; เอ็ดเวิร์ด Lanoutte; เดวิดเอฟโรบินสัน; เวอร์ลาลีสมิ ธ (1970) เรเนซองส์ - เครื่องชงของคนทันสมัย สมาคมภูมิศาสตร์แห่งชาติ. ISBN 978-0-87044-091-5.
27. ^ Brotton, Jerry (2002). The Renaissance Bazaar . สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด หน้า 21–22
28. ^ สำหรับข้อมูลเกี่ยวกับก่อนหน้านี้วิธีนี้แตกต่างกับชุดที่แตกต่างกันของตำราโบราณ (ตำราทางวิทยาศาสตร์มากกว่าตำราทางวัฒนธรรม) ดูแปลภาษาละตินของศตวรรษที่ 12และมีส่วนร่วมอิสลามยุโรปสมัยกลาง
29. ^ นาดส์และวิลสัน, PP. 113-123
30. ^ นาดส์และวิลสัน, PP. 123, 130-137
31. ^ ช่วงเวลาของประวัติศาสตร์โลก: มุมมองของชาวละตินอเมริกา - หน้า 129
32. ^ เอ็มไพร์สเตปป์ของ: ประวัติศาสตร์ของเอเชียกลาง - หน้า 465
33. ^ The Connoisseurเล่ม 219 น. 128.
34. ^ ยุโรปในสหัสวรรษที่สอง: ความเป็นเจ้าโลกที่ประสบความสำเร็จ? , หน้า 58
35. ^ แฮร์ริส, ไมเคิลเอชประวัติของห้องสมุดในโลกตะวันตกหุ่นไล่กากด 1999, หน้า 145, ไอ 0-8108-3724-2 .
36. ^ อารยธรรมตะวันตก: ความคิดการเมืองและสังคม , มาร์วินเพอร์รี, ไมร์นาเชส, มาร์กาเร็ตซีจาค็อบ, เจมส์อาร์จาค็อบ, 2008, หน้า 261–262
37. ^ นาดส์และวิลสัน, PP. 119, 131
38. ^ Kirshner จูเลียส,ครอบครัวและการแต่งงาน: มุมมองทางสังคมทางกฎหมาย ,อิตาลีในยุคของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา: 1300-1550เอ็ด จอห์นเอ็มนาเจมี (สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด, 2547) น. 89 (สืบค้นเมื่อ 10 พฤษภาคม 2550)
39. ^ Burckhardt จาค็อบฟื้นฟูโบราณ ,อารยธรรมของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาในอิตาลี ที่จัดเก็บ 7 เมษายน 2007 ที่เครื่อง Wayback (ทรานส์. โดย SGC Middlemore 1878)
40. ^ a b สกินเนอร์เควนตินรากฐานของความคิดทางการเมืองสมัยใหม่เล่มที่ 1: ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา ; vol II: The Age of Reformation , Cambridge University Press, p. 69
41. ^ สตาร์, ร็อดนีย์ชัยชนะแห่งเหตุผล , New York, สุ่มบ้าน 2005
42. ^ มาร์ตินเจโรมาโน, D. ,เวนิสทบทวน , บัลติมอร์, Johns Hopkins University 2000
43. ^ a b Burckhardt, Jacob, The Republics: Venice and Florence , The Civilization of the Renaissance in Italy Archived 7 เมษายน 2550 ที่Wayback Machineแปลโดย SGC Middlemore, 1878
44. ^ Barbara Tuchman (1978)ที่ห่างไกลกระจก , Knopf ISBN  0-394-40026-7
45. ^ จุดจบของยุโรปยุคกลาง: กาฬโรค ที่เก็บไว้ 9 มีนาคม 2013 ที่ Wayback เครื่องมหาวิทยาลัยของเว็บไซต์คาลการี (สืบค้นเมื่อ 5 เมษายน 2550)
46. ^ Netzley, แพทริเซี D.ชีวิตระหว่างศิลปวิทยาซานดิเอโก: Lucent Books, Inc. , 1998
47. ^ Hause เอสแอนด์มอล์ทบีดับบลิว (2001) ประวัติศาสตร์สังคมยุโรป สาระสำคัญของอารยธรรมตะวันตก (เล่ม 2, หน้า 217) เบลมอนต์แคลิฟอร์เนีย: Thomson Learning, Inc.
48. ^ "เรเนสซองและปฏิรูปฝรั่งเศส" แม็คพีโฮลท์ได้ pp. 30, 39, 69, 166
49. ^ แฮตตี้ซูซานอี.; แฮตตี้เจมส์ (2542). ระเบียบร่างกาย: การระบาดของโรคและการเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรม SUNY กด น. 89. ISBN 9780791443651.
50. ^ กุย Carocci ผม Dintorni di Firenze ฉบับ II, Galletti e Cocci, Firenze, 1907, หน้า 336–337
51. ^ a b Burckhardt, Jacob, The Development of the Individual , The Civilization of the Renaissance in Italy Archived 3 ตุลาคม 2551 ที่Wayback Machineแปลโดย SGC Middlemore, 1878
52. ^ สตีเฟนเจปัจเจกและศาสนาของบุคลิกภาพความคิดสร้างสรรค์ ,อิตาเลียนเรอเนซองส์ , นิวยอร์ก, 1990 P 121.
53. ^ เบิร์พี "การแพร่กระจายของความเห็นอกเห็นใจอิตาเลี่ยน" ในผลกระทบของมนุษยนิยมในยุโรปตะวันตกเอ็ด A. Goodman และ A. MacKay, London, 1990, p. 2.
54. ^ ในฐานะที่ถูกกล่าวหาโดย Gianozzo Manetti ในในศักดิ์ศรีและความเป็นเลิศของมนุษย์ , อ้างในแคลร์เจยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาอิตาลี
55. ^ Oration on the Dignity of Man (1486) wsu.edu เก็บถาวรเมื่อวันที่ 4 มกราคม 2011 ที่ Wayback Machine
56. ^ เอชมิลเลอร์จอห์น อิบัน Khaldun และ Machiavelli: การตรวจสอบของกระบวนทัศน์ OCLC  11117374
57. ^ ศาสนาและพัฒนาการทางการเมืองแนวคิดเปรียบเทียบบางประการเกี่ยวกับ Ibn Khaldun และ Machiavelli โดย Barbara Freyer Stowasser
58. ^ Hause เอสแอนด์มอล์ทบีดับบลิว (2001) ประวัติศาสตร์สังคมยุโรป สาระสำคัญของอารยธรรมตะวันตก (เล่ม 2, หน้า 245–246) เบลมอนต์แคลิฟอร์เนีย: Thomson Learning, Inc.
59. ^ แคลร์, จอห์นดีและมิลเลน, อลันยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาอิตาลี , ลอนดอน 1994, หน้า 14.
60. ^ นกกระสาเดวิดกรัมเลนส์และธรรมชาติในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาศิลปะ ที่จัดเก็บ 14 มิถุนายน 2007 ที่เครื่อง Wayback (ดึงที่ 10 พฤษภาคม 2007)
61. ^ วาซารี, Giorgio ในชีวิตของศิลปินแปลโดยจอร์จโคเพนกวินคลาสสิก 1965 ISBN  0-14-044164-6 .
62. ^ Peter Brueghel Biography , Web Gallery of Art (สืบค้นเมื่อ 10 พฤษภาคม 2550)
63. ^ เชื่องช้าริชาร์ด,สถาปัตยกรรมและพื้นที่สาธารณะ ที่จัดเก็บ 22 พฤษภาคม 2007 ที่เครื่อง Wayback (ดึงที่ 10 พฤษภาคม 2007)
64. ^ Saalman, Howard (1993). Filippo Brunelleschi: อาคาร ซเวมเมอร์. ISBN 978-0-271-01067-0.
65. ^ Hause เอสแอนด์มอล์ทบีดับบลิว (2001) ประวัติศาสตร์สังคมยุโรป สาระสำคัญของอารยธรรมตะวันตก (เล่ม 2, หน้า 250–251) เบลมอนต์แคลิฟอร์เนีย: Thomson Learning, Inc.
66. ^ MacKinnon, Nick (1993). "ภาพเหมือนของ Fra Luca Pacioli" คณิตศาสตร์ราชกิจจานุเบกษา77 (479): 143. ดอย : 10.2307 / 3619717 . JSTOR  3619717
67. ^ คาปรา Fritjof,วิทยาศาสตร์ของเลโอนาร์โด; Inside the Mind of the Great Genius of the Renaissance , New York, Doubleday, 2007 การศึกษาอย่างละเอียดถี่ถ้วนในปี 2550 โดย Fritjof Capra แสดงให้เห็นว่า Leonardo เป็นนักวิทยาศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่กว่าที่เคยคิดไว้และไม่ใช่แค่นักประดิษฐ์ Leonardo เป็นนวัตกรรมใหม่ในทฤษฎีวิทยาศาสตร์และในการปฏิบัติจริงทางวิทยาศาสตร์ ในการประเมินโดยละเอียดเกี่ยวกับต้นฉบับที่ยังมีชีวิตอยู่จำนวนมากของ Capra วิทยาศาสตร์ของ Leonardo สอดคล้องกับแนวทางแบบองค์รวมที่ไม่ใช้กลไกและวิธีการทางวิทยาศาสตร์แบบไม่ลดทอนซึ่งกำลังเป็นที่นิยมในปัจจุบัน
68. ^ โคลัมบัสและเวซาลิอุส - ยุคแห่งผู้ค้นพบ JAMA2558; 313 (3): 312. ดอย : 10.1001 / jama.2014.11534
69. ^ อัลเลน Debus ,มนุษย์และธรรมชาติในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา (เคมบริดจ์: Cambridge University Press, 1978)
70. ^ Butterfield, เฮอร์เบิร์ต้นกำเนิดของวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ 1300-1800พี viii
71. ^ ชา ปินสตีเวน The Scientific Revolution , Chicago: University of Chicago Press, 1996, p. 1.
72. ^ "การปฏิวัติทางวิทยาศาสตร์" ในEncartaพ.ศ. 2550 [1]
73. ^ a b Brotton, J. , "Science and Philosophy", The Renaissance: A Very Short Introduction Oxford University Press , 2006 ISBN  0-19-280163-5 .
74. ^ Van Doren, ชาร์ลส์ (1991)ประวัติความเป็นมาของความรู้ของ Ballantine, New York, PP. 211-212 , ISBN  0-345-37316-2
75. ^ เบิร์คปีเตอร์ (2000)ประวัติความเป็นสังคมแห่งความรู้: จาก Gutenberg เพื่อ Diderotรัฐธรรมนูญกดเคมบริดจ์, แมสซาชูเซตพี 40 , ไอ 0-7456-2484-7
76. ^ ฮันท์เชลบีดี. (2546). ความขัดแย้งในทฤษฎีการตลาด: เหตุผลสมจริง, ความจริงและความเที่ยงธรรม ฉันคม น. 18. ISBN 978-0-7656-0932-8.
77. ^ วู้ดเวิร์ดเดวิด (2550). ประวัติความเป็นมาของการทำแผนที่, เล่มที่สาม: การทำแผนที่ในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยายุโรป ชิคาโกและลอนดอน: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยชิคาโก ISBN 978-0-226-90733-8.
78. ^ คาเมรอน - แอช, M. (2018). การโกหกเพื่อทหารเรือ: การเดินทางด้วยความพยายามของกัปตันคุก ซิดนีย์: Rosenberg หน้า 19–20 ISBN 978-0-6480439-6-6.
79. ^ สารานุกรมคาทอลิก ,เวสเทิร์แตกแยก (ดึงที่ 10 พฤษภาคม 2007)
80. ^ สารานุกรมคาทอลิก ,อเล็กซานเด VI (ดึงที่ 10 พฤษภาคม 2007)
81. ^ ก ข Mommsen, Theodore E. (1942). "เพทราร์กคิดของ 'ยุคมืด' " ถ่าง . 17 (2): 226–242 ดอย : 10.2307 / 2856364 . JSTOR  2856364 .
82. ^ เลโอนาร์โด Bruni เจมส์ Hankins,ประวัติความเป็นมาของคนฟลอเรนซ์เล่ม 1, หนังสือ 1-4 (2001), หน้า xvii.
83. ^ Albrow มาร์ตินอายุทั่วโลก: รัฐและสังคมเกินความทันสมัย (1997), Stanford University Press, P 205ISBN  0-8047-2870-4 .
84. ^ ข Panofsky เออร์วิน Renaissance and Renascences in Western Art , New York: Harper and Row, 1960
85. ^ มหาวิทยาลัยเปิดคู่มือศิลปวิทยาการกำหนดยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาการ จัดเก็บ 21 กรกฎาคม 2009 ที่เครื่อง Wayback (ดึงที่ 10 พฤษภาคม 2007)
86. ^ โซห์มฟิลิป สไตล์ในทฤษฎีศิลปะของอิตาลีสมัยใหม่ตอนต้น (Cambridge: Cambridge University Press, 2001) ISBN  0-521-78069-1 .
87. ^ a b Michelet, Jules ประวัติศาสตร์ฝรั่งเศสทรานส์ GH Smith (นิวยอร์ก: D.Appleton, 1847)
88. ^ Vincent Cronin (30 มิถุนายน 2554). ฟลอเรนซ์เรเนซองส์ สุ่มบ้าน ISBN 978-1-4464-6654-4.
89. ^ สเตราส์เจอรัลด์ (2508) "ศิลปวิทยาทางศาสนาของนักมนุษยนิยมเยอรมัน". การทบทวนประวัติศาสตร์ภาษาอังกฤษ . 80 (314): 156–157 ดอย : 10.1093 / ehr / LXXX.CCCXIV.156 . JSTOR  560776 .
90. ^ หลุยส์เอ. วัลด์แมน; Péter Farbaky; หลุยส์อเล็กซานเดอร์วัลด์แมน (2554). อิตาลีและฮังการี: มนุษยนิยมและศิลปะใน Renaissance Villa I Tatti. ISBN 978-0-674-06346-4.
91. ^ ชื่อเรื่อง: ฮังการี (ฉบับที่ 4) Authors: Zoltán Hal เข้า / András Balla (ภาพ) / Zsuzsa Beres (แปล) เผยแพร่โดย Corvina, ในปี 1998 ไอ 963-13-4129-1 , 963-13-4727-3
92. ^ "อิทธิพลของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาฟลอเรนไทน์ในฮังการี" . Fondazione-delbianco.org ที่เก็บถาวรจากเดิมเมื่อวันที่ 21 มีนาคม 2009 สืบค้นเมื่อ31 กรกฎาคม 2552 .
93. ^ ส่วนประวัติศาสตร์: Miklós Horler: Budapest műemlékei I, Bp: 1955, pp.259–307
94. ^ การฟื้นฟูหลังสงคราม: LászlóGerő: A helyreállított budai vár, Bp, 1980, pp. 11–60
95. ^ a b Czigány, Lóránt, A History of Hungarian Literature , " The Renaissance in Hungary " (สืบค้นเมื่อ 10 พฤษภาคม 2550)
96. ^ มาร์คัสแทนเนอร์, The Raven คิง: Matthias Corvinus และชะตากรรมของห้องสมุดที่หายไปของเขา (New Haven: เยล UP 2008)
97. ^ มรดกสารคดีเกี่ยวกับฮังการีและแนะนำให้รวมอยู่ในความทรงจำของโลกระหว่างประเทศสมาชิก portal.unesco.org
98. ^ E. Kovács 1990 , หน้า 177, 180–181
99. ^ a b c Engel 2001 , p. 319.
100. ^ E. Kovács 1990 , หน้า 180–181
101. ^ Kubinyi 2008 , PP. 171-172
102. ^ Kubinyi 2008พี 172.
103. ^ E. Kovács 1990 , p. 181.
104. ^ Klaniczay 1992พี 168.
105. ^ Kubinyi 2008พี 183.
106. ^ ฟรานซ์โจอาคิม Verspohl  [ de ] , Michelangelo Buonarroti und Leonardo Da Vinci: Republikanischer Alltag und Künstlerkonkurrenzใน Florenz zwischen 1501 und 1505 (Wallstein เวอร์ 2007), หน้า 151.
107. ^ a b Klaniczay 1992 , p. 166.
108. ^ a b Cartledge 2011 , p. 67.
109. ^ E. Kovács 1990 , p. 185.
110. ^ Klaniczay 1992พี 167.
111. ^ Engel 2001พี 321.
112. ^ นดริกซ์ 2013พี 59.
113. ^ นดริกซ์ 2013 , PP. 63, 65
114. ^ แทนเนอร์ 2009พี 99.
115. ^ ก ข Heughebaert, H.; Defoort, ก.; Van Der Donck, R. (1998). Artistieke opvoeding Wommelgem, เบลเยียม: Den Gulden Engel bvba ISBN 978-90-5035-222-2.
116. ^ แจนสัน, HW; แจนสัน, Anthony F. (1997). ประวัติศาสตร์ศิลปะ (5th, rev. ed.) นิวยอร์ก: Harry N.Abrams, Inc. ISBN 978-0-8109-3442-9.
117. ^ ก ข แลงพอลเฮนรี (2482) "โรงเรียนเนเธอร์แลนด์ที่เรียกกันว่า". เดอะมิวสิคัลรายไตรมาส . 25 (1): 48–59. ดอย : 10.1093 / mq / xxv.1.48 . JSTOR  738699
118. ^ จิตรกรรมในน้ำมันในประเทศต่ำและการแพร่กระจายไปยังภาคใต้ของยุโรป ,พิพิธภัณฑ์ศิลปะ Metropolitanเว็บไซต์ (สืบค้นเมื่อ 5 เมษายน 2550)
119. ^ Celenza, คริส (2004), The Lost ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาอิตาลี: มานุษยวิทยาประวัติศาสตร์และละตินมรดก บัลติมอร์สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยจอห์นฮอปกินส์
120. ^ Bona ฟอร์ซา (1494-1557) ที่จัดเก็บ 6 พฤษภาคม 2014 ที่เครื่อง Wayback poland.gov.pl (สืบค้นเมื่อ 4 เมษายน 2550)
121. ^ ตัวอย่างเช่นการจัดทำ เอกสารใหม่เมื่อวันที่ 20 พฤศจิกายน 2545 ที่ Wayback Machineของมหาวิทยาลัย Jagiellonianในปี 1364
122. ^ ก ข มหาวิทยาลัยบราวน์ห้องสมุด John Carter Brown "โปรตุเกสในต่างประเทศการเดินทางและยุโรปผู้อ่าน" โปรตุเกสและเรเนสซองยุโรปJCB นิทรรศการ สืบค้นเมื่อ19 กรกฎาคม 2554 .
123. ^ Bergin, Speake, Jennifer และ Thomas G. (2004). สารานุกรมของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาและการปฏิรูป . สำนักพิมพ์ Infobase. ISBN 978-0-8160-5451-0.
124. ^ Bergin, Speake, Jennifer และ Thomas G. (2004). สารานุกรมของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาและการปฏิรูป . สำนักพิมพ์ Infobase. น. 490. ISBN 978-0-8160-5451-0.
125. ^ Bietenholz ปีเตอร์จี; Deutscher, Thomas Brian (2003). โคตรของราสมุส: ลงทะเบียนชีวประวัติของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาและปฏิรูปเล่ม 1-3 สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยโตรอนโต น. 22. ISBN 978-0-8020-8577-1.
126. ^ Lach โดนัลด์เฟรดเดอริค (1994) เอเชียในการสร้างยุโรป: ศตวรรษแห่งความมหัศจรรย์ วรรณศิลป์. สาขาวิชาการ (University of Chicago Press, 1994 ed.) ISBN 978-0-226-46733-7. สืบค้นเมื่อ15 กรกฎาคม 2554 .
127. ^ โบสถ์หลังคากระโจมหินแห่งแรกและต้นกำเนิดของสถาปัตยกรรมหลังคากระโจมโดย Sergey Zagraevskyที่ RusArch.ru (ภาษารัสเซีย)
128. ^ Pokhlebkin VV / Похлёбкин В.В. (2550). ประวัติความเป็นมาของวอดก้า / Историяводки มอสโก: Tsentrpoligraph / Центрполиграф น. 272. ISBN 978-5-9524-1895-0.
129. ^ “ นิยามยุคฟื้นฟูศิลปวิทยามหาวิทยาลัยเปิด” . Open.ac.uk สืบค้นเมื่อ31 กรกฎาคม 2552 .
130. ^ Burckhardt จาค็อบ อารยธรรมของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาในอิตาลี เก็บถาวรเมื่อวันที่ 21 กันยายน 2008 ที่Wayback Machine (trans. SGC Middlemore, London, 1878)
131. ^ เกย์ปีเตอร์สไตล์ในประวัติศาสตร์นิวยอร์ก: หนังสือพื้นฐาน 2517
132. ^ Burckhardt จาค็อบ “ อารยธรรมแห่งยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาในอิตาลี” . สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 3 ตุลาคม 2551 . สืบค้นเมื่อ31 สิงหาคม 2551 .
133. ความนิยมของ ^ซาโวนาโรลาเป็นตัวอย่างที่สำคัญของการแสดงออกถึงความกังวลดังกล่าว ตัวอย่างอื่น ๆ ได้แก่การเซ็นเซอร์ภาพวาดชาวฟลอเรนซ์ของ Philip II แห่งสเปนซึ่งกล่าวโดย Edward L. Goldberg, "Spanish Values ​​and Tuscan Painting", Renaissance Quarterly (1998) p. 914
134. ^ ฟอรั่มเรเนซองส์ที่มหาวิทยาลัยฮัลล์ , ฤดูใบไม้ร่วง 1997 (ดึงที่ 10 พฤษภาคม 2007)
135. ^ Lopez, Robert S. & Miskimin, Harry A. (1962) “ เศรษฐกิจตกต่ำในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา”. การทบทวนประวัติศาสตร์เศรษฐกิจ . 14 (3): 408–426. ดอย : 10.1111 / j.1468-0289.1962.tb00059.x . JSTOR  2591885
136. ^ ธ อร์นไดค์, ลินน์ ; จอห์นสัน FR; คริสเทลเลอร์ PO; ล็อกวูด DP; ธ อร์นไดค์แอล. (2486). "ข้อสังเกตบางประการเกี่ยวกับคำถามเกี่ยวกับความเป็นมาของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา" วารสารประวัติศาสตร์ความคิด . 4 (1): 49–74. ดอย : 10.2307 / 2707236 . JSTOR  2707236
137. ^ Kelly-Gadol, Joan "ผู้หญิงมียุคฟื้นฟูศิลปวิทยาหรือไม่" กลายเป็นที่แสดง: ผู้หญิงในประวัติศาสตร์ยุโรป แก้ไขโดย Renate Bridenthal และ Claudia Koonz บอสตัน: Houghton Mifflin, 1977
138. ^ สตีเฟ่น Greenblatt เรเนซองส์ตัวเองสมัย: จากเพิ่มเติมเพื่อเช็คสเปียร์ ,ข่าวจากมหาวิทยาลัยชิคาโก 1980
139. ^ ออสบอร์นโรเจอร์ (1 พฤศจิกายน 2549). อารยธรรม: ประวัติศาสตร์ใหม่ของโลกตะวันตก หนังสือเพกาซัส. หน้า  180 -. ISBN 978-1-933648-19-4. สืบค้นเมื่อ10 ธันวาคม 2554 .
140. ^ Panofsky,เรเนสซองและ Renascences ในศิลปะตะวันตก 1969: 38; บทของ Panofsky "ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา - นิยามตัวเองหรือหลอกตัวเอง?" แนะนำการอภิปรายเชิงประวัติศาสตร์อย่างรวบรัดโดยมีเชิงอรรถมากมายให้กับวรรณกรรม
141. ^ Haskins ชาร์ลส์โฮเมอร์เรเนซองส์ของศตวรรษที่สิบสอง , เคมบริดจ์: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ 1927 ISBN  0-674-76075-1 .
142. ^ ฮิวเบิร์ฌอง L'Empire carolingien (อังกฤษ: Carolingian เรเนซองส์แปลโดยเจมส์ Emmons นิวยอร์ก: จี Braziller, 1970)

แหล่งข้อมูลทั่วไป

• Burckhardt, Jacob , อารยธรรมแห่งยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาในอิตาลี (1860), คลาสสิกที่มีชื่อเสียง; ข้อความที่ตัดตอนมาและการค้นหาข้อความฉบับปี 2550 ; นอกจากนี้ยังมีข้อความที่สมบูรณ์แบบออนไลน์
• คาร์ทเลดจ์, ไบรอัน (2011). จะเอาตัวรอด: ประวัติศาสตร์ของฮังการี C. Hurst & Co. ISBN 978-1-84904-112-6.
• E.Kovács, Péter (1990). Matthias Corvinus (ในฮังการี). Officina Nova ISBN 963-7835-49-0.
• Engel, Pál (2001). ขอบเขตของเซนต์สตีเฟ่: ประวัติศาสตร์ของยุคกลางฮังการี 895-1526 สำนักพิมพ์ IB Tauris ISBN 1-86064-061-3.
• เฮนดริกซ์, สก็อตต์อี. (2013). "การพยากรณ์โหราศาสตร์และการคุกคามตุรกีในคาบสมุทรบอลข่านเรเนซองส์" (PDF)มานุษยวิทยา . Universitatis Miskolciensis 13 (2): 57–72. ISSN  1452-7243
• Klaniczay, Tibor (1992). "อายุของ Matthias Corvinus" . ในพอร์เตอร์รอย; Teich, Mikuláš (eds.). เรเนซองส์ในบริบทแห่งชาติสำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ได้ pp.  164-179 ISBN 0-521-36970-3.
• Kubinyi, András (2008). แมทเธียเร็กซ์Balassi Kiadó ISBN 978-963-506-767-1.
• Reynolds, LD และ Wilson, Nigel, Scribes and Scholars: A Guide to the Transmission of Greek and Latin Literature , Clarendon Press, Oxford, 1974
• แทนเนอร์มาร์คัส (2552). The Raven คิง: Matthias Corvinus และชะตากรรมของห้องสมุดที่หายไปของเขา สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเยล ISBN 978-0-300-15828-1.

• Cronin, Vincent (1969), ดอกไม้แห่งยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา , ISBN  0-7126-9884-1
• Cronin, Vincent (1992), ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา , ไอ 0-00-215411-0
• แคมป์เบลกอร์ดอน ฟอร์ดพจนานุกรมของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา(2546). 862 หน้าออนไลน์ที่OUP
• เดวิส, โรเบิร์ตซีเรเนซองส์คน: ชีวิตที่รูปยุคใหม่ (2554). ไอ 978-1-60606-078-0
• Ergang, Robert (1967), ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา , ไอ 0-442-02319-7
• เฟอร์กูสัน, วอลเลซเค (2505), ยุโรปในช่วงเปลี่ยนผ่าน, 1300–1500 , ไอ 0-04-940008-8
• ฟิชเชอร์ซีเลีย ดอกไม้ของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา(2554). ไอ 978-1-60606-062-9
• เฟลทเชอร์สเตลล่า Longman Companion เพื่อฟื้นฟูศิลปวิทยายุโรป 1390-1530 (2543). 347 น.
• Grendler, Paul F. , ed. เรเนซองส์: สารานุกรมสำหรับนักศึกษา (2546). 970 น.
• เฮลจอห์น อารยธรรมของยุโรปในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา(2537). 648 น.; การสำรวจของผู้พิพากษาแสดงให้เห็นอย่างมาก ข้อความที่ตัดตอนมาและการค้นหาข้อความ
• Hall, เบิร์ตเอส. อาวุธและสงครามในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยายุโรป: ดินปืนเทคโนโลยีและยุทธวิธี (2544); ข้อความที่ตัดตอนมาและการค้นหาข้อความ
• Hattaway, Michael, ed. A Companion วรรณคดียุคฟื้นฟูศิลปวิทยาภาษาอังกฤษและวัฒนธรรม (2543). 747 น.
• เจนเซ่น, เดอลามาร์ (1992), ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยายุโรป , ISBN  0-395-88947-2
• จอห์นสันพอล ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา: ประวัติศาสตร์สั้นๆ (2543). 197 น.; ตัดตอนมาและค้นหาข้อความที่ ; ยังออนไลน์ฟรี
• Keene, Bryan C. Gardens of the Renaissance . (2556). ไอ 978-1-60606-143-5
• King, Margaret L. Women of the Renaissance (1991) ข้อความที่ตัดตอนมาและการค้นหาข้อความ
• Kristeller, Paul Oskar และ Michael Mooney ความคิดและแหล่งที่มาของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา (2522); ข้อความที่ตัดตอนมาและการค้นหาข้อความ
• Nauert ชาร์ลส์กรัมประวัติศาสตร์พจนานุกรมของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา(2547). 541 น.
• Patrick, James A. , ed. Renaissance and Reformation (5 vol 2007), 1584 หน้า; สารานุกรมที่ครอบคลุม
• ลูกดิ่ง JH ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาอิตาลี (2544); ข้อความที่ตัดตอนมาและการค้นหาข้อความ
• Paoletti, John T. และ Gary M. Radke ศิลปะในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาอิตาลี (ฉบับที่ 4 2011)
• พอตเตอร์ GR ed. New Cambridge Modern History: Volume 1: The Renaissance, 1493–1520 (1957) ออนไลน์ ; บทความสำคัญโดยนักวิชาการหลายคน สรุปมุมมองของปี 1950
• โรบินไดอาน่า; ลาร์เซ่น, แอนน์อาร์.; และ Levin, Carole, eds. สารานุกรมสตรีในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา: อิตาลีฝรั่งเศสและอังกฤษ (2550) 459 หน้า
• Rowse, AL The Elizabethan Renaissance: The Life of the Society (2000); ข้อความที่ตัดตอนมาและการค้นหาข้อความ
• Ruggiero, Guido ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาในอิตาลี: ประวัติศาสตร์สังคมและวัฒนธรรมของ Rinascimento (สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์, 2015) 648 หน้าบทวิจารณ์ออนไลน์
• Rundle, David, ed. ฮัทชินสันสารานุกรมของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา(2542). 434 น.; บทความสั้น ๆ มากมายฉบับออนไลน์
• เทิร์นเนอร์ริชาร์ดเอ็นเรเนซองส์ฟลอเรนซ์ (2548); ข้อความที่ตัดตอนมาและการค้นหาข้อความ
• วอร์ดเอประวัติความเป็นโมเดิร์นเคมบริดจ์ ฉบับที่ 1: ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา (2445) ; บทความเก่า ๆ โดยนักวิชาการ; เน้นการเมือง

ประวัติศาสตร์

• Bouwsma, William J. "ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาและละครแห่งประวัติศาสตร์ตะวันตก" American Historical Review (1979): 1–15. ใน JSTOR
• Caferro วิลเลียม การประกวดยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา (2010); ข้อความที่ตัดตอนมาและการค้นหาข้อความ
• เฟอร์กูสัน, วอลเลซเค "การตีความยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา: ข้อเสนอแนะสำหรับการสังเคราะห์" วารสารประวัติศาสตร์ความคิด (2494): 483–495 ออนไลน์ใน JSTOR
• เฟอร์กูสันวอลเลซเค "แนวโน้มล่าสุดในประวัติศาสตร์เศรษฐกิจของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา" การศึกษาในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา (1960): 7–26.
• เฟอร์กูสัน, Wallace Klippert ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาในความคิดทางประวัติศาสตร์ (AMS Press, 1981)
• Grendler, Paul F. "อนาคตของการศึกษาในศตวรรษที่สิบหก: ทุนการศึกษายุคฟื้นฟูศิลปวิทยาและการปฏิรูปในอีกสี่สิบปีข้างหน้า," Sixteenth Century Journal Spring 2009, Vol. 40 ฉบับที่ 1, หน้า 182+
• Murray, Stuart AP The Library: An Illustrated History สมาคมห้องสมุดอเมริกันชิคาโก 2555
• Ruggiero, Guido, ed. A Companion เพื่อโลกของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา (2545). 561 น.
• สตาร์นแรนดอล์ฟ "ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาหลังสมัยใหม่?" Renaissance Quarterly 2007 60 (1): 1–24 ใน Project MUSE
• การประชุมสุดยอดเจนนิเฟอร์ “ มนุษยนิยมยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาและอนาคตของมนุษยศาสตร์”. เข็มทิศวรรณคดี (2555) 9 # 10 หน้า: 665–678
• Trivellato, ฟรานเชสก้า "ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาอิตาลีและเมดิเตอร์เรเนียนของมุสลิมในงานประวัติศาสตร์ล่าสุด", Journal of Modern History (มีนาคม 2010), 82 # 1 pp: 127–155
• วูล์ฟสันโจนาธานเอ็ด ความก้าวหน้าของพัลเกรฟในประวัติศาสตร์ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา (Palgrave Macmillan, 2005)

แหล่งข้อมูลหลัก

• บาร์ตเล็ตเคนเน็ ธ เอ็ด อารยธรรมของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาอิตาลี: Sourcebook (2nd ed., 2011)
• Ross, James Bruce และ Mary M. McLaughlin, eds. Portable Renaissance Reader (1977); ข้อความที่ตัดตอนมาและการค้นหาข้อความ

• "ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา" ในยุคของเรา BBC Radio 4 สนทนากับ Francis Ames-Lewis, Peter Burke และ Evelyn Welch (8 มิถุนายน 2000)
• ผู้หญิงที่มีชื่อเสียงในยุคกลางและยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา
• คู่มือสไตล์เรอเนสซองส์
• Symonds, John Addington (1911). "ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาการ"  . สารานุกรมบริแทนนิกา . 23 (ฉบับที่ 11) หน้า 83–93

ทรัพยากรแบบโต้ตอบ

• ฟลอเรนซ์: ภาพพาโนรามา 3 มิติของสถานที่ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาฟลอเรนซ์ (อังกฤษ / อิตาลี)
• คำศัพท์เชิงโต้ตอบที่เกี่ยวข้องกับยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา
• มัลติมีเดียการสำรวจยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา
• RSS News Feed: รับรายการจาก Leonardo's Journal ที่จัดส่งในแต่ละวัน
• การเดินทางเสมือนจริงสู่ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาฟลอเรนซ์
• คอลเลกชันการจัดแสดง - ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา

การบรรยายและแกลเลอรี

• Leonardo da Vinci หอศิลป์และภาพวาด
• พิพิธภัณฑ์ Bagatti Valsecchi
• ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาใน "ประวัติศาสตร์ศิลปะ"
• สมาคมศึกษาศิลปวิทยา
• สอบถามตา: ศิลปะเรอเนสซองซ์ยุโรป